Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we Michiel Bijkerk aan het woord.
Een gegeven paard moet men niet in de bek kijken. Als het paard (de hulp) echter een valstrik blijkt te zijn, is het redelijk daar iets tegen te doen. En als de overheid de val heeft uitgezet, dan is het juist om te protesteren. Want wij kiezen bestuurders om ons te dienen. Niet andersom.
Een manier om tegen de overheid te protesteren is om rechtszaken tegen hen aan te spannen. Het is bekend dat het gerecht de burgers niet vaak gelijk geeft in zulke zaken. Het gerecht staat liever aan de zijlijn. Maar in feite is er geen nettere en redelijkere manier om te protesteren dan middels een rechtszaak. De wet zelf maakt dit ook mogelijk. Het is dus vreedzaam en legitiem.
Daarom steunen wij de aov’er, de heer Elbert ‘Ebby’ Mercera, om een rechtszaak tegen de overheid aan te spannen. Niet alleen om te protesteren, maar tevens om de overheid te helpen een rechtvaardiger en waardiger beleid te voeren jegens aov’ers. De zaak gaat dus niet alleen om Mercera. Als hij de zaak wint, hebben alle aov’ers daar voordeel bij. En de overheid ook. De zaak betreft de onderstand die een vrij grote groep aov’ers van Sociale Zaken (SZW) ontvangt boven hun aov.
Begrijp goed, de aov’ers zijn blij met deze onderstand. Ze zijn dankbaar. Maar deze bijzondere onderstand ontvangen zij dus boven hun aov. Het doel ervan is om de aov op te trekken naar het minimumloonniveau. Deze onderstand is dus in wezen een aov-toeslag. Dat is heel mooi. Maar wat doet de overheid dan vervolgens? Zodra een aov’er er dan iets bijverdient, wordt dit meteen van de onderstand afgetrokken. Met andere woorden: de hulp is een valstrik. Het is inderdaad zo dat de overheid altijd kort op de onderstand als men bijverdient. Want als je kunt werken, ga dan werken. Vraag dan geen onderstand. Deze regel geldt voor jongeren. Maar aov’ers hebben hun hele leven al gewerkt. Als zij aov ontvangen, hebben zij geen werkplicht meer. Dus mogen zij rustig bijwerken zonder enige aftrek van hun aov. Dat is normaal.
Daarom moet de overheid ook niets aftrekken van de onderstand die zij aan aov’ers geven boven hun aov, omdat dit geen echte onderstand is. Het is in feite een toeslag. Het is niet juist om aov’ers gelijk te behandelen als jongeren. Alvorens deze zaak aan te spannen, heeft de heer Mercera met de overheid gesproken en hen ruim de kans gegeven om vrijwillig het beleid aan te passen. Maar dat werd geweigerd. Daarom heeft Mercera besloten een rechtszaak aan te spannen. Hij vraagt het gerecht om de overheid op te dragen het beleid aan te passen, zodat aov’ers zoveel mogen bijverdienen als zij wensen, zonder het risico dat er gekort wordt op de onderstand die zij bij wijze van aov-toeslag krijgen.
Onze aov’ers verdienen meer respect!
Michiel Bijkerk, advocaat en voorzitter Stichting ‘Golden Meand Society’ (GMS), Bonaire