30 C
Willemstad
• vrijdag 26 april 2024

Extra | Journaal 24 april 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Tuesday, April 23, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 23 april 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, April 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 april 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, April 19, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Ingezonden | De brede maatschappelijke discussie over wel of geen erfpachtrecht aan CORC

HomeAuteursIngezondenIngezonden | De brede maatschappelijke discussie over wel of geen erfpachtrecht aan...
Ingezonden brief

Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.

Vandaag laten we Naam bij redactie bekend aan het woord.

De brede maatschappelijke discussie over wel of geen erfpactrecht aan CORC
Ik ben pas 21 jaar en derdejaars student Bedrijfskunde aan Erasmus, maar als YudiKorsow vind ik dat ik ook een duit in het zakje mag doen, want de toekomst van Curaçao is waarschijnlijk ook mijn eigen toekomst.

Er is nu een brede maatschappelijke discussie over het wel of niet verlenen van een recht van erfpacht aan CORC. Volgens mij moet een brede maatschappelijke discussie niet gericht zijn op de juridische mogelijkheden van een erfpachtrecht, maar moet die juist gericht zijn op de maatschappelijke wenselijkheid (of niet) van zo’n erfpacht, in verband met het landsbelang van heel Curaçao.
Dit is een heikel onderwerp, maar het is voor de economie van Curaçao van landsbelang, want het verlenen van dit erfpachtrecht staat in de weg aan de grootschalige ontwikkeling van de Bullenbaai tot transito haven met aangrenzend industriegebied voor kleine schone industrieën. Om dit te beoordelen hoeven we niet het wiel opnieuw uit te vinden, want daarvoor bestaat er al een traditioneel toetsingsmodel dat wereldwijd wordt toegepast, het zogenoemde SWOT analysemodel met enerzijds de strengths en opportunities van het project en anderzijds de weaknesses en de threats.

SWOT Analyse

Figuur: SWOT-analyse van ontwikkeling transitohaven Bullenbaai.

Reeds in de examenklas VWO op het Radulphus College moest ik me voor een spreekbeurt verdiepen in dat hete hangijzer van wel of niet doorgaan met de olieraffinage. In die periode stonden alle kranten op Curaçao bol van allerlei hevig geïnteresseerde buitenlandse partners die in de rij stonden te dringen om de raffinaderij en de installaties op Bullenbaai te mogen overnemen.

En toch hebben al die partijen allemaal afgehaakt. Zelfs onlangs de Klesch Groep die nota bene de hele handel van RdK mocht overnemen voor een symbolische prijs van één Amerikaanse Dollar. Moeten we ons dan niet beginnen af te vragen of we niet bezig zijn een hersenschim na te jagen als we denken dat we die aftandse raffinaderij met redelijke kans op succes weer operationeel kunnen maken? Volgens de krantenberichten is er een gigantisch bedrag vereist aan investeringskapitaal om de raffinaderij zodanig te moderniseren dat er aan de geldende milieunormen kan worden voldaan in de toekomst.

Nu is een lokale partij CORC aan de beurt. Deze partij wil koste wat kost een erfpachtrecht op de raffinaderij en de olie overslag installatie op Bullenbaai. Als zoveel machtige buitenlandse partijen die over miljarden aan investeringskapitaal in hun reserves beschikken, grote twijfels hadden over hun “return on investment” binnen redelijke termijn, dan vraag ik me af of deze nieuwkomer CORC die volgens de kranten pas vorig jaar is opgericht, wel over voldoende financiële middelen beschikt om de noodzakelijke investering in de upgrading wel te kunnen bekostigen.

En hoe zit het met hun nodige expertise en ervaring niet alleen met de technische aspecten van de raffinage, maar ook met alles wat er verder nog bij komt kijken, zoals de wereldhandel in crude oil die tenslotte als grondstof voor de raffinage moet dienen. En de schommelingen tussen vraag en aanbod van de eindproducten van de raffinage activiteit op de wereldmarkt in de petrochemische industrie. Een goed inzicht in dit alles is nodig, vanwege de opmars van de duurzame energie opwekking waar geen fossiele brandstoffen meer bij worden ingezet en daartegen zal CORC moeten concurreren.

Ik heb de argumenten van beide “kampen” in de discussie op de Knipselkrant en de gewone pers, zorgvuldig gelezen, zowel die van de voor- als die van de tegenstanders en ik ben tot de conclusie gekomen dat de voorstanders van dat erfpachtrecht, hun argumenten voornamelijk baseren op de juridische mogelijkheden van wat er wel of niet in een erfpachtrecht geregeld kan worden. Ik denk dat dit alleen maar voer voor juristen is en dat de gewone man zich daarin niet zal willen (of zelfs kunnen) verdiepen.

Volgens mij moeten wij ons nadrukkelijk bezighouden met de maatschappelijke impact en de gevolgen van zo’n erfpachtrecht aan CORC voor het scheppen van werkgelegenheid voor de hele bevolking van Curaçao. Alleen op die manier kan er economische groei worden bereikt, vanwege het multiplier effect op de koopkracht van de bevolking.

Een perfect en uniek verdienmodel voor de totale economie van Curaçao is te bereiken met de ontwikkeling van Bullenbaai tot transitohaven. Maar daarvoor is nodig dat Curaçao dan in eigen beheer Bullenbaai gaat exploiteren en dat dus CPA ongehinderd toegang moet kunnen krijgen tot de daar reeds bestaande havenfaciliteiten.

Als die havenfaciliteiten echter door het erfpachtrecht aan CORC op de oil terminal, in beheer en exploitatie worden gegeven aan CORC, zal CPA in de toekomst aan CORC een financiële vergoeding moeten betalen. En als voor de ontsluiting van het land achter de terminal de aan- en afvoerwegen naar de haven ook noodgedwongen via het terrein van de oil terminal moeten lopen, zal CPA ook daarvoor een vergoeding moeten betalen aan CORC, of erger nog aan een buitenlandse partner van CORC, want CORC beschikt zelf niet over de financiële middelen, noch over de know-how en ervaring om zelf de oil terminal te kunnen runnen en zeker niet om de transitohaven te kunnen ontwikkelen. En het is de vraag of de buitenlandse business partner van CORC dat laatste wel kan.

Een dergelijk scenario is bezwaarlijk voor CPA die een reeds bestaande overheids-NV is, want dit zal sterk kostenverhogend werken voor CPA in de operationele sfeer. CPA zal reeds moeten concurreren met Trinidad en Barbados die zich beiden in de scheepvaartindustrie ook al profileren als doorvoerhaven voor het vrachtvervoer via het Panama kanaal naar het Verre Oosten.

Toch heeft Bullenbaai van alle drie mogelijke transitohavens wel de beste logistieke positie, omdat Bullenbaai, in tegenstelling tot Trinidad en Barbados, van nature een diepzeehaven is en omdat daardoor de allergrootste containerschepen er kunnen aanmeren. Dit is een enorm pluspunt voor de grote vrachtvervoerders en daardoor een opportunity voor Bullenbaai.

Er zijn zware risicofactoren verbonden aan het verlenen van een erfpachtrecht aan wie dan ook, terwijl de voordelen van de ontwikkeling van de transitohaven in eigen beheer van Curaçao, zoals hierboven uiteengezet, zeker daartegen opwegen.

Voordelen zoals niet alleen risicospreiding door veel meer betrokken stakeholders in die ontwikkeling, maar vooral het ontstaan van werkgelegenheid waarvoor niet eerst een natuurlijke hulpbron van Curaçao hoeft te worden opgeofferd aan een erfpachter om die erfpachter in staat te stellen om het nodige investeringskapitaal te lenen.

Daarna valt het dan nog te bezien of de commerciële activiteiten van CORC voldoende zullen opbrengen om binnen een redelijke termijn return on investment (= rendement) plus daar bovenop terugbetalingscapaciteit voor de lening te kunnen realiseren.

Ik ben nog maar derdejaars student maar ik heb gerede twijfels daarover, uit doodgewone overwegingen van common sense.

Naam bekend bij de redactie

Dit artikel is geplaatst in

4 reacties

  1. Grootste probleem op C is de onkunde van bestuurders. Nadenken is er niet bij anders hadden ze allang kunnen snappen dat de voordelen van een transitohaven in beheer van het land zou moeten komen.
    Ook een keer denken aan de lokale werkgelegenheid.

  2. Ik vind het een mooi verhaal en kan me er eigenlijk wel in vinden.
    De zwakke kanten in de swot analyse:
    Het verzet van de overheid en trage besluitvorming maakten elke ontwikkeling onmogelijk en als die niet aangepakt gaan worden gaat er dus niets veranderen.
    Zelfs al zou er een leeg doel zijn ent de aanvaller 2 meter van de doellijn gaat de bal stil gelegd worden en wordt er niet gescoord.
    Verleden jaar was de olieprijs (en zelfs de prijs van sommige producten) gezakt onder 0
    Er werd betaald om olie en de producten af te nemen. En Curaçao had bullebaai en opslag mogelijkheden en…. Juist niets.
    Politieke onwil en trage besluitvorming.

  3. Ik vind het in ieder geval zeer positief dat een jonge Antilliaanse student zich zo verdiept heeft in deze materie. Persoonlijk denk ik niet dat raffinage van olie hier op het eiland nog zinvol is. Wie stopt er eerst enorm veel geld in deze raffinaderij om hem veilig, up to date en vooral milieuvriendelijk te maken terwijl fossiele brandstoffen op z’n retour zijn. Voor Bullenbaai ligt dat anders. Daar moet iets van te maken zijn ( overslag ? )

  4. Industrie en olieoverslag is onzin. Het gaat om de grond. De rest is politiek toneel spel.
    T gaat niet om common sense het gaat om wat kan je op korte termijn graaien.
    Wat hebben we nu op Curaçao te doen met industrie. Alles moet je eerst brengen. Blokken maken is het enige wat we hebben en die exporteren we ook niet. Venezolaanse olie wil niemand hebben en raffinage is het niet waard dat wist shell 40 jaar geleden al en Venezuela ook. Anders hadden ze wel gevochten voor verlenging.
    Olie is toch een verloren zaak. Kijk waar die Arabieren investeren en bouwen in hun “woestijnen”. En die hebben zelfs nog heel veel buikbare olie kant en klaar om te verkopen.
    Als toeristen haven en aan de zee wonen dan wel. Dan brengt die grond veel meer op. En verhuren nog beter..
    De cruise industrie is gigantisch. De schepen parkeer je ook niet overal goedkoop. Hebben we net gezien. Colombia ligt om de hoek en Panama wordt breder Je moet een overstap instap hub willen worden voor Europa en China met een 2e landingsbaan erbij. Liefst Toeristen…
    China is flink aan het investeren in een nieuwe silk road. En wij hebben er ook nog een lollige plek voor huizen met een Beach erbij en zitten politiek niet echt gebonden aan de VS.

    Mandarijns gaan lesgeven op school.
    Vergeet die olie.

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties