Persbureau Curacao
Rauw Curaçao van Wensly Francisco is een ‘ontzettend persoonlijke’ serie geworden. Dat zegt de programmamaker op de website van BnnVara, die gisteren de eerste aflevering uitzond. Wensly Francisco bezocht viermaal het Caribische eiland waar hij in 1980 werd geboren.
Op zijn zevende vertrok hij met zijn moeder van Curaçao naar Nederland. ‘De zee kwam ertussen,’ zo omschrijft hij de emotionele afstand die daarmee ontstond. ‘Ik droeg de identiteit wel, maar die voelde ik nooit. Alles wat ik doe en hoe ik naar de wereld kijk, is bepaald door de manier waarop het in Nederland gaat.’
Tijdens het filmen voelde Wensly Curaçao als een thuis, maar hij was toch ook een toerist in eigen land geworden. Dat veranderde gaandeweg. ‘Naarmate ik er vaker was, ontdekte ik het eiland op een manier die ik niet eerder had gekend. Ik dook er steeds dieper in. Dat heeft me goed gedaan.’
Eigen perspectief
De vijfdelige serie belicht het eiland aan de hand van de verhalen van vijftien Curaçaoënaars, verteld vanuit hun eigen perspectief. Dankzij presentator Wensly krijgen we het gevoel hen te mogen ontmoeten – al is het maar omdat hij Papiaments met ze spreekt. Het zijn mensen die ons anders waren ontgaan, want dit is allesbehalve het Curaçao van de toeristen of de stagiairs, die voor hoogstens een week of een half jaar overkomen en aan de vrolijk-zonnige oppervlakte blijven.
Kijk hier de eerste aflevering terug
Wensly wilde de minder bekende kanten laten zien en dachten als ‘haakje’ aan het tienjarig bestaan van Curaçao als autonoom land binnen het Koninkrijk der Nederlanden, maar alles liep anders door Corona.
Corona
De programmamaker trof een verlaten eiland aan: geen toeristen, geen geld. Duizenden banen waren verloren gegaan, vierhonderd medewerkers van de bekende Isla-raffinaderij zouden worden ontslagen. Bovendien speelde er een zware politieke crisis. Er moest fors worden bezuinigd om honderden miljoenen euro’s aan steun uit Nederland te kunnen ontvangen.
De coronapandemie heeft aangetoond dat het eiland niet tegen een stootje kan. De afhankelijkheid van het toerisme is te groot gebleken. Zo gaat het niet langer, is de heersende mening, we moeten een nieuw Curaçao ontwikkelen.’
Veerkracht
Wensly is daarom positief. ‘Ik heb bij de eilandbewoners een enorme veerkracht gezien. Overal is wel een vereniging of een stichting voor, waar vrijwilligers initiatieven ontplooien om de crisis te boven te komen.’ Hij laat dat zien in de serie waar heldenverhalen afgewisseld worden met minder gepolijste geschiedenissen, en dat was volgens Wensly precies de bedoeling.
‘Ik voel me een ambassadeur van Curaçao en ik hoop dat deze documentaire de liefde aanwakkert voor andere delen van het koninkrijk. We zijn met elkaar verbonden.’ Daarom wilde de programmamaker geen stereotypen bevestigen, zoals die van de luie of corrupte Antilliaan. ‘Daar waakte ik voor.
Er zijn excessen, maar Curaçao is geen land dat op corruptie drijft en alle particuliere initiatieven tonen aan dat de bewoners de mouwen weten op te stropen.’ En wanneer een van zijn gesprekspartners op straat een machete grijpt en een onruststoker achternagaat, dan belandt dat gewoon in de eerste aflevering, diec gisteren te zien was. ‘Die dingen gebeuren nu eenmaal. Als je serie Rauw Curaçao heet, dan moet je zoiets óók uitzenden.’
De tweede aflevering is komende zondag, 14 november om 15.20 uur op NPO2, 20.20 Nederlandse tijd. Wil je de eerste aflevering terugzien? klik hier.
Bron: Persbureau Curacao
Moet zeggen, ik heb alleen het begin van de eerste aflevering gezien en zag net dat hij bij een familie zat waar de kinderen in een internaat opgroeien omdat moeder wat psychische klachten heeft en Oma niet het geld heeft om voor al die kinderen te zorgen.
Ben zelf nooit in een internaat geweest, maar denk dat de meeste kinderen hoewel ze daar hun natje en hun droogje krijgen dat toch een beetje als straf ervaren en dat is niet eerlijk als zij en moeder geen schuld treft.
Kan me wel als kind herinneren dat in het dorp een gezin was waar de vier kinderen door Oma verzorgd werd omdat moeder was overleden, ze waren met zijn vieren, Oma, twee jongens en twee meisjes en het leeftijdsverschil tussen de twee meisjes was best groot.
Die woonden toen in een huis zonder toilet en elektriciteit en waarschijnlijk ook geen waterleiding, Oma had een klein onderstaand en daar moesten ze met zijn vijven van overleven. Eén van die jongens is toen ook in een internaat geplaatst en het jongste meisjes dat zichtbaar psychische problemen had is op jonge leeftijd zwanger geraakt.
Moet zeggen dat ik jaren later die buurtjongen nog ben tegengekomen en we hebben elkaar niet gegroet, wellicht herkende hij mij niet meer maar ik zag wel dat hij aan alle 10 vingers een ring had. Het zou best kunnen dat hij dat aan zijn tijd aan het internaat heeft overgehouden dat hij al zijn waardevolle bezittingen altijd en overal mee moest nemen.
Ben benieuwd hoe het in zo een internaat aan toe gaat, hebben die kinderen daar wat privacy? Of moeten ze op een zaal slapen? Kunnen ze zich daar zelf wel terugtrekken om op die leeftijd hun eigen lichaam te leren ontdekken?
Brian S ik zal het beter uitleggen anders denk jij dat alle YDK oplichters zijn net zoals de curacrim regering met Holle Bolle Gijs aan kop, ik bedoel met 250,00 gulden, dat is eerst de auto bij mij thuis wassen dan met mijn auto ( hij heeft zelf geen auto ) naar de keuring rijden daar neer zetten, dan de keuring meester omkopen daarna keuring bewijs betalen en weer terug rijden naar mijn huis en lekker samen een biertje drinken, hij geld, en ik niet in een lange rij staan en als nog met een afgekeurde auto weer naar huis terug rijden, is mij een keer overkomen en nooit meer, heb je hem nu door dat dit meer kost dan 50 gulden Brian S maar als jij iemand die het voor 50 gulden doet hou ik mij aanbevolen als ik maar wel mijn auto met alles erop en eraan weer terug krijg !. Groetjes Abraham.
@Abraham. 250 gulden?? wat een grap.. Ze doen dat voor 50!
“Wat we leren in tijden van pest: dat er bij mensen meer te bewonderen is dan te verachten.”
uit de Pest van Albert Camus 1947
“‘Ik voel me een ambassadeur van Curaçao ”
Heb je een zus die receptioniste geweest is, maar ontslagen?
En een broer die handelde in telefoons?
Je bent al beter gekwalificeerd als gevolmachtigde minister kan je de familie ook nog aan een baan helpen ook.
Ben je meer als ambassadeur.
Als ik mijn auto moet laten keuren laat ik dat doen door een ydk man, die dat regelt voor 250,00, mijn auto gaat op dat moment
, hij neemt alleen mijn papieren mee en mijn auto gaat niet eens mijn eigen tuin uit. Ga ik zelf word mijn auto op zeker af gekeurd als Makamba op een droppeltje mors olie, ons ken ons.
Ik zag een in het programma volop geprezen vrijwilliger die dan ‘s avonds als paramilitair in politierol een vader op een porch in bijzijn van zijn familie en de buren luidruchtig afgekafferd worden. Een deëscalerende, tactische aanpak.
Zelf ben ik anders gewend, maar heb dan ook in een beschaafd land de meeste van mijn diensten gedraaid.
Het is een eiland en ook op Curaçao is corruptie aanwezig in bijna alle lagen van de samenleving.
Helaas..is niet anders
Er is corruptie in alle lagen van de samenleving op Curaçao
En het is juist die corruptie die zorgt voor de werkeloosheid, armoede en tehoge kosten die betaald moeten worden door iedereen.
Waarbij weldegelijk de sterkste schouders het meeste dragen.
De kosten van water en stroom zijn progressief dus groot verbruikers betalen meer dan klein verbruikers per eenheid.
Als de groot verbruikers ” voor zichzelf” gaan zorgen, wat nu al echt uit kan. Stort het systeem in. En dat is het gevolg van de corruptie waar het eiland door af zinkt.
“Er zijn excessen, maar Curaçao is geen land dat op corruptie drijft”
Waar maar met een paar kanttekeningen;
Er is, relatief, weinig kleine corruptie.
Je hoeft niet met geld in je paspoort bij de immigratie te staan
Ook hoef je niet te betalen om je spullen sneller achter de douane te krijgen.
Of je geld in je auto hoeft te hebben voor de politie controle.
Aan de ander kant als je auto niet meer door de keuring zou komen zijn er mensen die dat voor een paar honderd gulden kunnen “regelen”.
En nepotisme en corruptie van de politiek houd het eiland tegen op zijn potentieel te halen.
Het eiland drijft niet op corruptie het eiland zinkt af door corruptie.