Opinie Kadushi | Dossier Koninkrijksrelaties.nl

Doen waarvoor je bent aangesteld en wordt betaald is niet altijd zo simpel als het klinkt. Soms is daarvoor moed nodig. Neem de drie rechters van het Gemeenschappelijk Hof in Willemstad. Zij hebben het aangedurfd de crème de la crème (hoewel je beter van schuim kunt spreken) van de Curaçaose online gamingindustrie het deksel op hun gok te bezorgen. Waar hun minder dappere collega’s het eerder zeven kleuren dun door de toga liep, heeft het Hof de doorgaans in exclusieve merkkleding gestoken ‘masterlicentiehouders’ in hun hemd gezet.

Curaçao telt vijf bedrijven, eigendom van en geleid door eerzaam lijkende ondernemers, die in 1996 de ook toen al lakse Curaçaose overheid een licentie hebben ontfutseld voor het exploiteren van online kansspelen. Dat laatste doen ze niet, want het is veel lucratiever ‘sublicenties’ te verkopen. Die zijn vooral in trek bij internationaal opererende criminele organisaties die hun winsten uit drugs-, wapen- en mensenhandel via eigen webcasino’s willen witwassen, aldus officiële bronnen.

De sector kan ongehinderd zijn gang gaan, want de overheid houdt geen toezicht. Met de verkoop van vele duizenden ‘sublicenties’ hebben de eigenaren van de vijf ‘masterlicentiehouders’ hun zakken gevuld. Het land heeft er geen cent van gezien. Wie er wel volop meeprofiteren zijn accountants, advocaten en trustkantoren. Stuk voor stuk op het oog fatsoenlijke ondernemers die vanwege hun maatschappelijke activiteiten en het ruimhartig steunen van goede doelen aanzien genieten in de samenleving.

Maar nu zijn ze, dankzij drie niet schijterig uitgevallen rechters, ontmaskerd als roofzuchtige geldwolven die willens en wetens het land Curaçao een slechte reputatie hebben bezorgd als het witwaswalhalla van de wereld en de bevolking financieel zwaar hebben gedupeerd. Met hun tentakels diep in de politiek, de kerk, de media en wellicht ook justitiële kringen dringt een vergelijking met de maffia zich op. Ook door de manier waarop critici het zwijgen wordt opgelegd. Dat gaat heel veel verder dan duurbetaalde advocaten intimiderende brieven laten sturen en proces na proces voeren om rectificaties en dwangsommen af te dwingen.

Zo wordt algemeen aangenomen dat er een verband bestaat tussen de huurmoord op Curaçaos populairste politicus Helmin Wiels in 2013 en diens aankondiging met onthullingen te komen over de goksector. Iemand die ook voor haar leven vreest, is Nardy Cramm, uitgeefster van de Knipselkrant Curaçao. Sinds advocaat Bas Jongmans[1] haar woonadres inclusief foto op internet zette, zit ze ondergedoken. De bedreigingen hebben haar niet belet onverminderd door te gaan met publiceren en de praktijken van de masterlicentiehouders steevast “illegaal” te noemen.

Dat woordje heeft de uitwerking van een rode lap op een getergde stier. Zelf is Cramm de tel kwijt hoe vaak ze al voor de rechter is gedaagd. En telkens plaatsten die het belang van de gokscene boven het algemeen belang een eenzame public watchdog in bescherming te nemen. Totdat er eentje zo ver ging om Cramm onder de dreiging van een belachelijk hoge dwangsom de mond te snoeren. Die publiceerde nog wel gedwee de opgelegde rectificatie, maar tekende meteen hoger beroep aan. Deze week maakte het Hof niet alleen gehakt van die eerdere uitspraak, maar ging het een stap verder door te stellen dat het “plausibel” is sublicenties “illegaal” te noemen.

Het vonnis moet als een mokerslag zijn aangekomen. Advocaten draaien overuren om de schade te beperken. De pr-machine trad eveneens onmiddellijk in werking: via een bevriende krant lekte, wat een toeval, uit dat de regering het toezicht gaat opvoeren. Eerst zien, dan geloven, want de aangekondigde regels zijn net als de vorige copypaste gereed aangeleverd vanuit de sector. Bovendien: de overheid als toezichthouder boezemt niet veel vertrouwen in.

Het zou goed zijn als het tot nu toe weinig heldhaftig gebleken, want wegkijkend Openbaar Ministerie eindelijk eens de guts toont door een onderzoek te openen naar de handel in “illegale” sublicenties en het complete netwerk te ontrafelen van aanbieders en facilitators voor wie tot op de dag van vandaag bij officiële gelegenheden een stoel op de eerste rij wordt gereserveerd.

[1] Voor geïnteresseerden: mr. Jongmans houdt kantoor aan de Suikersilo West 35 te Amsterdam

Kadushi is het buitenbeentje van DossierKoninkrijksrelaties.nl: een stekelige rubriek die soms wel eens ‘au’ kan doen.

Bron: Dossier Koninkrijksrelaties.nl

KKC naschrift

Klik hier voor vonnis 1 en hier voor vonnis 2 als uw browser het onderstaand Scribd document niet kan lezen of downloaden. Hier en hier vindt u beide geanonimiseerde uitspraken op Rechtspraak.nl

2022 10 11 – VONNIS HOGER BEROEP CUR2022H00019 Cramm-Knipselkrant vs Cyberluck-Snel-Guttenberg-Pearl Trust… by Knipselkrant Curacao on Scribd

2022 10 11 – VONNIS HOGER BEROEP CUR2021H00108 Cramm-Knipselkrant vs Cyberluck-Snel-Guttenberg Ea by Knipselkrant Curacao on Scribd