WILLEMSTAD – Kritieke toename van de werkeloosheid, structurele armoede en ernstige sociale problemen, dat zijn de belangrijkste littekens die Covid -19 in diverse achterstandswijken op Curaçao heeft veroorzaakt.
Het aantal gevallen van besmetting met Covid-19 is aanzienlijk gedaald en de maatregelen zijn versoepeld. Wanneer men echter de balans opmaakt van de gevolgen van Covid-19, samen met die van de lockdowns, kan men concluderen dat de schade aanzienlijk is. Dit geldt voornamelijk voor wijken met minder draagkrachtige bewoners. Caribisch Netwerk sprak met enkele wijkwerkers, die de zogeheten ‘post-covid situatie’ toelichtten.
De wijk Bonam en omstreken – ‘Meer armoede’
“Er was al veel armoede maar na Covid-19, valt dit nog meer op.” Dit legt Anelga Cicilia, voorzitter van het Buurtcentrum Bonam uit. Cicilia is gepensioneerd docent, die als vrijwilliger werkt voor de wijk. De wijken die onder het Buurtcentrum Bonam en omstreken vallen zijn: Jongbloed, Bonam, Kirindongo Abou, Sapateer, Ronde Klip Cocori, Koraal Tabak, Koraal Partier en Abrahamsz.
Anelga Cicilia legt uit dat in dit gebied ook veel mensen hun baan hebben verloren. “Van de ene dag op de andere hadden mensen met een goed salaris niets meer.” Anderhalf jaar nadat Covid op Curaçao aankwam: Er is al armoede, maar de wijk Bonam is een wijk die niet makkelijk om hulp vraagt. Met de komst van Covid, hebben kleine aantallen bewoners in nood aangeklopt bij het wijkcentrum, op zoek naar hulp. Ondertussen hebben meer dan 500 mensen hulp gezocht. Ze zijn in aanmerking gekomen voor voedselpakketten, in het hulpproject dat de Voedselbank coördineert. De situatie is voor de minder draagkrachtige bewoners nog steeds problematisch, volgens Anelga Cicilia.
De wijk Bandabou – ‘Werk en vorming zijn urgent’
Na Covid-19 werd het duidelijker dat in Bandabou urgent werk en sociale vorming nodig is voor de bewoners van dit deel van Curaçao. Jahaira Muzo coördineert de projecten van de Stichting Mangusa te Bandabou. Stichting Mangusa werkt met gezinnen, kinderen en jongeren te Banda Bou, op het gebied van onderwijs en sociale vorming, en bestaat 50 jaar.
Jahaira Muzo legt uit dat voor Banda Bou ook geldt dat vóór Covid-19 de omstandigheden niet goed waren. “De meeste gezinnen zijn of gezinnen met een alleenstaande moeder, of in de bijstand, of alleen de vader heeft werk.”
Diverse gezinnen werden het slachtoffer van Covid-19 en verloren familieleden. Ze zij er nog niet overheen want ze hebben geen werk. Daar komt bij dat de afgelopen 20 jaar er geen aandacht was voor de ontwikkeling van Bandabou. “Er is bijna niets gebeurd op het gebied van sociale vorming en gezinsbegeleiding.” Covid heeft de situatie erger gemaakt en dat is één van de belangrijkste gevolgen van de pandemie voor het volk van Bandabou.
Premier Gilmar Pisas, die afkomstig is van Bandabou maakte onlangs een rondrit met staatsecretaris Raymond Knops door onder andere de arme wijken van Bandabou. Staatsecretaris Knops constateerde dat in deze wijken er ook er ook veel hoop is dat de premier hen zal helpen. Jahaira Muzo bevestigt dat de hoop van Bandabou gevestigd is op de nieuwe regering en hoopt op meer aandacht voor de situatie op Bandabou.
Souax – ‘Lokale bewoners blijven in nood’
Lokale bewoners van de wijk Souax laten, vergeleken met de groep buitenlandse bewoners, de hulp die geboden wordt ter verlichting in verband met Covid-19, aan zich voorbij gaan. Het gevolg hiervan is dat de Post Covid periode in de wijk Souax een grote groep in armoede houdt.
Souax is een buurt die uit drie delen bestaat: Souax Ariba (Noord, vert.) dat bekend staat als Seru Kandela, Souax Pabou (West, vert.) en Souax Pariba (Oost, vert.) In West en Oost wonen voornamelijk Curaçaose bewoners, terwijl op Seru Kandela, de bevolking gemengd en multicultureel is. Dit legt Romeo Welvaart van de Fundashon Kompromiso uit.
Romeo Welvaart: “Het litteken dat Covid-19 in Souax heeft achtergelaten is: gebroken gezinnen en grote armoede in de wijk. Er is nu een groot gebrek aan voedsel in de wijk. Bovendien kunnen veel mensen de formulieren om in aanmerking te komen voor hulp van de overheid, niet invullen. De cultuur dat de lokale bevolking niet graag hulp zoekt, maakt dat in tegenstelling tot de buitenlanders, ze niet genoeg baat hebben bij de aangeboden hulp.” Welvaart legt uit: Toen we op Seru Kandela werkten, kregen we veel pakketten via het Rode Kruis. Iedereen in nood komt hiervoor in aanmerking, maar uit schaamte vragen de lokale bewoners geen hulp.” Welvaart: “De buitenlanders komen wel. De Curaçaoenaar blijft liever binnen met honger in plaats van hulp te zoeken.” Op de vraag aan Romeo Welvaart wat hiervoor de oplossing zou kunnen zijn antwoordde hij: “Ik denk dat we de mensen moeten blijven motiveren. Want het is een probleem van onze cultuur, dat we ons schamen om hulp te vragen en te aanvaarden. Het is niet makkelijk want dit gaat van generatie op generatie.”
Bron: NTR/CaribischNetwerk
“Gilmar Pisas, maakte onlangs een rondrit met staatsecretaris Raymond Knops door onder andere de arme wijken van Bandabou”. waar waren deze wijkwerkers met hun verhaal toen ambtenaren, ministers en parlementariërs weigerden om een deel van hun salaris in te leveren? Deze wijkwerkers laten de arme bevolking juist in de steek want zij kunnen en moeten deze mensen een stem geven.