Nederland loopt wel degelijk een financieel risico met het verstrekken van leningen aan Curaçao.
Dat moest minister Ronald Plasterk (PvdA) van Binnenlandse Zaken en Koninrijksrelaties erkennen toen het Tweede Kamerlid André Bosman (VVD) hem daar gisteren tijdens het Vragenuurtje expliciet naar vroeg.
Bron: Antilliaans Dagblad
Denk dat Plasterk nog een lesje nodig heeft over valutas. De leningen aan Curacao staan in NAF. NL krijgt dus NAFs terug bij aflossing. Zelfs als Curacao niet devalueert (gebeurt onvermijdelijk m.i.) is er dus altijd nog het valuta risico door de koppeling NAF (1.79) aan de USD.
“While the euro dropped subsequently to US$0.8252 within two years (26 October 2000), it has traded above the U.S. dollar since the end of 2002, peaking at US$1.6038 on 18 July 2008.”(wikipedia)
Naf 1,649,005,00 (Schuld Curacao aan NL) is zonder devaluatie USD 921,231,843
Als de EUR op 0.82 USD staat krijgt Plasterk dus EUR 1,123,453,467 terug.
Als de EUR op 1.60 USD staat krijgt Plasterk dus EUR 575,769,901 terug.
Als je bij een bank werkt en dit een beperkt risico noemt, dan mag je naar de Capriles kliniek, denk ik.
Het verklaart ook wel waarom Asjes rustig is geworden over de consensus rijkswetten. De goedkope leningen van Nederland zullen anders tot het verleden behoren.
Als je nu over Naf 60,000,000 op de markt 3% meer moet betalen dan bij NL dan spaar je dus per jaar Naf 1,800,000. Dat is toch aardig.
Zelfs de PS wordt verstandig.