Het is maar vreemd gesteld met het reilen en zeilen van sommigen van onze politici, maar goed, aan hun vaak onbesuisde en onverantwoorde acties kunnen de bewindslieden op het rode pluche meestal maar weinig doen, dat is meer een kwestie van onbetrouwbare genen.
Echte leiders en rolmodellen zijn nu eenmaal maar schaars gezaaid. Echte leiders worden als leiders geboren en nemen in hun leven de volle verantwoording voor hun daden. De gemiddelde politicus wordt gemaakt en schrijft beleidsfouten altijd aan anderen toe. Een exemplarisch voorbeeld van deze laatste soort politicus is onze oud-gezaghebber en huidig minister van Justitie, zekere Elmer Wilsoe, in het populaire kabinet van premier Gerrit S. en Helmin W.
Wilsoe had blijkbaar maar weinig heikele zaken omhanden en dacht
‘laat ik eens privé-advocaatje gaan spelen en Hillary Clinton van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken in Washington een sympathieke brief sturen, succes gegarandeerd. Dan vraag ik meteen om het bevriezen van de banktegoeden van onze loterijbaas, multimiljonair en partijfinancier Robbie dos Santos op te heffen. Die zit nu een beetje short bij kas.’
Helaas pindakaas, het Openbaar Ministerie op Curaçao bleek bij monde van fraude-officier Schoop niet op de hoogte van deze ludieke innoverende interventie van de minister.
De federale Amerikaanse rechter besloot in augustus vorig jaar de tegoeden van Dos Santos op bankrekeningen in de Verenigde Staten te bevriezen. Het zou gaan om een bedrag van meer dan 28 miljoen dollar: in het vonnis werd zelfs een bedrag genoemd van 46.7 miljoen dollar dat het eiland bekwaam afgesluisd was. Het verzoek om de bevriezing van de tegoeden kwam via het Openbaar Ministerie van Curaçao.
Bestaat bewuste brief eigenlijk wel?
Het OM zegt van niets te weten over het verzoek van Wilsoe.
‘Er is mij niets bekend van een brief van de minister’, laat Schoop weten. ‘Ik ga uitzoeken hoe het zit, maar ik ben hier niet van op de hoogte’.
Natuurlijk mag iedere willekeurige burger een epistel schrijven aan Hillary Clinton of het State Department. Daar is niets mis mee en volkomen legaal. Anders ligt het evenwel als dit schrijven afkomstig is van een niet zo willekeurige burger, een zittende minister, van Justitie nog wel, die zich mengt in een nog lopende strafzaak.
Dat is niet gepast, dat is not done, wat de achterliggende mensvriendelijke of duistere motieven ook mogen zijn. Uiteraard bleef reactie uit Nederland niet uit. Ex-sergeant Eric Lucassen van de PVV, ook al zo’n politieke ster, dook met geestdrift in de ietwat ranzige materie en had het over ‘een rare stank die riekt naar bedrog en corruptie’.
Kamervragen aan demissionair minister van Koninkrijkszaken drs Jantje Wilhelmina Elisabeth – zeg maar Liesbeth – Spies zullen volgen, aldus deze gelegenheidspoliticus van een partij die slechts één lid en één absolute ‘leider’ kent.
Ja die Spies. Laten we die ook maar eens een mooie brief schrijven om weer wat extra centen inzake onze wankele begroting te kunnen incasseren. In een opwelling van ongekende zelfkennis heeft Spies zich nu kandidaat gesteld voor het lijsttrekkerschap van het CDA, gezien ‘haar grote bestuurlijke ervaring, enthousiasme en niet aflatende motivatie’.
Gelukkig, deze ‘Antillenkenner’ zijn we in september ook weer kwijt nadat het CDA definitief geïmplodeerd is. En echte leiders, die geen fraaie brieven schrijven of goedkope smoesjes verkopen, daar zijn we aan beide zijden van de oceaan nog steeds naarstig naar op zoek.