Toespraak van de Gouverneur van Curaçao, H.E. Lucille George-Wout, ter gelegenheid van Koningsdag, uitgesproken op 26 april 2023 ten Paleize van de Gouverneur in Curaçao.
Goeden avond, excellenties, dames en heren,
Het jaar 2023 is nog zo jong; en er is al weer zoveel gebeurd. Ook in ons geliefde Curacao. En er staat ook nog zoveel te gebeuren. Hopelijk vooral veel goeds.
Vanavond is de avond van onze decorandi. Dat zijn degenen die vanochtend in de ontvangstzaal van het Paleis -uit naam van Koning Willem Alexander- een Koninklijke onderscheiding hebben mogen ontvangen. U herkent hen in uw midden als degene met een extra stralend gezicht; maar niet alleen dat; u herkent hen natuurlijk ook omdat zij vandaag de grote versierselen dragen die ik hen vanochtend op de borst heb mogen spelden. U kunt hen, als u in deze drukke tuin hen tegen het lijf loopt, natuurlijk feliciteren. Dat hebben zij zeer zeker verdiend. Ook van mij, mede namens mijn echtgenoot Herman, nogmaals van harte gefeliciteerd!
Maar er is meer moois waar wij in dit jonge jaar met genoegen op kunnen terugkijken. Dat is in de eerste plaats het Koninklijk bezoek dat wij op 1, 2 en 3 februari hebben mogen ontvangen.
Koning Willem Alexander en Koningin Maxima kwamen hun dochter, Kroonprinses Amalia, aan ons voorstellen. Hun binnenkomst per schip van de Marine, De Holland, hier in de Annabaai was onvergetelijk. Ik vond het mooi dat wij de prinses een warm welkom hebben kunnen bieden als Curacaose gemeenschap en dat wij haar kennis hebben kunnen laten maken met het Land Curacao, als onderdeel van ook haar Koninkrijk: Door een mooie rondgang door onze historische binnenstad, van Otro Banda tot Scharloo, met als hoogtepunt het cadeau van de bevolking van Curacao; de uitvoering van de wals die speciaal voor onze kroonprinses is gecomponeerd. En verder waren er de waardevolle gesprekken met bestuurders en burgers, van jong tot oud, die zich op uiteenlopende wijze inzetten voor onze gemeenschap.
Ook ons buitengebied met onze prachtige natuur is niet vergeten. En daarnaast zijn moeilijke onderwerpen, als de stand van de ontwikkeling van ons land en de pijnlijke historie van het slavernijverleden, respectvol aan bod gekomen. Dat maakt mij trots om Curacaoenaar te zijn. Laten we ook aan de follow up daarvan, de stappen na de komma, op een waardige manier invulling geven.
In dit verband is het ook goed dat onlangs -op 5 april- binnen het parlement in een plechtige vergadering is stilgestaan bij het feit dat inmiddels 85 jaar sprake is van een parlementaire democratie op Curacao. We zijn van ver gekomen; en we hebben als Land nog een lange weg te gaan; maar die weg zullen we samen afleggen.
Eerst was die democratie nog wat rudimentair te noemen, waarbij het actief en passief kiesrecht nog slechts aan bepaalde categorien burgers was voorbehouden, maar sinds de komst van het Statuut in 1954 is daar een meer volwaardige invulling aan gegeven. Daarmee is natuurlijk niet de perfecte wereld uitgebroken. Maar het heeft ons wel de mogelijkheid geboden om autonoom eigen keuzes te maken over de wijze waarop wij ons land verder willen besturen en ontwikkelen, in het belang van onze burgers. Want dat laatste; daar gaat het om!
Democratie is geen rustig bezit. Het moet worden onderhouden en verdedigd. Het brengt grote verantwoordelijkheden met zich mee; niet alleen voor onze politici; maar ook voor onze burgers. Zij zijn immers de dragers van de democratie. En dat vereist goed burgerschap. Bijdragen aan de samenleving; netjes belastingen betalen; houden aan de verkeersregels, zorgen voor de eigen leefomgeving, zorgen voor het eigen onderwijs, bieden van voorzieningen voor zieken en ouderen ed. Kortom, de eigen autonomie waarmaken!
Daarvan uitgaande sta ook ik zeker voor het bewaken van onze eigen autonome aangelegenheden. Het is geen privilege van het bestuur dat op enig moment regeert; maar het is van het volk. Dus het volk mag ook verwachten dat het bestuur werk maakt van de invulling van onze eigen aangelegenheden. Dus verbeteringen tot stand brengt in zorg en onderwijs; en de economie laat floreren. Niet om de belangen van enkele lokale partijen of groepen te beschermen, maar juist om economische groei en maatschappelijke ontwikkeling tot stand te brengen voor velen.
Wat dat betreft is hoopvol dat recentelijk overeenstemming is bereikt tussen de regering van Nederland en de Caribische landen om op basis van een Onderlinge Regeling tot samenwerking te komen bij het tot stand brengen van hervormingen op uiteenlopende aandachtsgebieden van de overheid. Er is uiteindelijk een vorm gevonden die het eigenaarschap voor ontwikkeling aan de landen laat en die kansen biedt om onze autonomie waar te maken!
Dat betekent openstaan voor samenwerking; samenwerking op tal van terreinen; samenwerking met verschillende partners; maar wel op een integere en betrouwbare manier; met inzet en doorzettingsvermogen, ook als maatregelen moeilijk blijken of op weerstand stuiten. Want de weg naar hervormingen vraagt om besluitvaardigheid en doortastendheid; daarbij mogen we niet verslappen of zaken te laten lopen.
En wat is het mooi dat dit alles mogelijk is binnen de kaders van het Statuut! Ik ben altijd weer onder de indruk van de wijsheid waarmee dit document is geschreven; en ook na zoveel jaren instrumenten biedt om vraagstukken van deze tijd aan te pakken, op een wijze waarmee recht wordt gedaan aan het verlangen om daar zelf richting aan te geven.
Uiteraard is de discussie die is losgekomen over de omvang van de financiële hulp en bijstand die daarbij vanuit Nederland wordt geboden – en over het verschil tussen COHO en de Onderlinge Regeling- ook mij niet ontgaan. Maar de afgesproken regeling is op zichzelf geen financiële transactie; dus er is geen sprake van een goede, minder goede of slechte deal. De Caribische landen hebben met de staatssecretaris van Koninkrijksrelaties een nieuwe basis gelegd voor een duurzame wijze van samenwerken. Samenwerken zodat hervormingen tot stand komen die de economische weerbaarheid en de bestuurskracht van Curaçao in het belang van u allen zal versterken. Laten we daar de nadruk op leggen; dat voor ogen houden en aan de slag gaan op basis van wat er nu ligt en vertrouwen op de kracht van onze samenleving. Dan zullen we zien dat al veel zaken aangepakt kunnen worden. Al dan niet met steun van Nederland. Want in de eerste plaats zijn we toch zelf verantwoordelijk voor een doelmatige inzet van onze capaciteit en middelen. Dat vereist keuzes die tot uitdrukking moeten komen in het beleid en de begroting van ons land. Wat het zwaarst telt, moet het zwaarst wegen. En daarmee maken wij onze autonomie dan echt waar!
Genoeg gezegd:
Dames en Heren.
Laten we vast voor morgen een toast uitbrengen op de gezondheid van onze jarige Majesteit, Koning Willem Alexander en op de verdiensten van onze decorandi. Koningsdag 2023 kunnen we, na een paar bijzondere coronajaren, weer echt samen vieren. Herman en ik wensen u daar veel plezier bij.
Leve de Koning!