De gevangenis zou niet alleen de plek moeten zijn waar mensen hun straf uitzitten, maar ook waar ze leren hoe ze hun leven kunnen verbeteren. Het project Second Chance hoopt op Curaçao het verschil te kunnen maken.
In de gevangenis SDKK hebben zes gevangenen deze week een certificaat gekregen van een resocialisatie-project. Dankzij het bedrijfsleven hebben ze verschillende trainingen gekregen voor een leven na de straf.
Om bij de uitreiking van de certificaten te mogen zijn, moeten bezoekers onder begeleiding van bewakers enkele lange gangen doorlopen. Die zien er opgeruimd en fris geschilderd uit. Af en toe loopt een gevangene in smetteloos oranje langs met een bewaker in blauw uniform.
Het lokaal is alleen te bereiken via verschillende balies van de beveiliging. Telefoons mogen niet mee en moeten in een kluisje worden achtergelaten.
Steeds meer mensen opnieuw de fout in
De cijfers over recidive (mensen die opnieuw in de gevangenis belanden) laten een opmerkelijke stijging zien op Curaçao. In 2019 ging 11 procent opnieuw de fout in. In 2020 was dat 12 procent en in 2021 is het aantal verder gestegen naar 21 procent.
Hoe kunnen de gevangenen straks hun leven gaan opbouwen? De stichting Passionistas van Evita Sanches werkt samen met de gevangenis SDKK aan een project dat als proef wordt gedaan.
De zes deelnemers krijgen alvast een loopbaanbegeleiding, budgettraining en lessen over ondernemerschap. Ze voeren ook gesprekken over hoe zij in het leven staan en hoe precies hun persoonlijke situatie straks te kunnen verbeteren.
Intussen hebben ze geleerd kalebassen te bewerken en beschilderen, om het bijvoorbeeld te kunnen verkopen als souvenir. Ze hebben Chichi’s beschilderd en handwerk gemaakt, zoals houten kinderstoelen. In het lokaal staan maar weinig producten. Het meeste is al weggeven aan familie.
“Het is een intensieve reis geweest”, zegt Sanches tijdens de diploma-uitreiking. Ze reageert wat emotioneel, ook van de trots. “De deelnemers hebben veel geleerd en een hele ontwikkeling doorgemaakt. Ik ben blij met het eindresultaat.”
Allemaal dankzij gulle bedrijven
In het lokaal zitten gedetineerden, bewakers en een aantal sponsoren aan twee lange tafels. De aanwezigheid van werknemers van banken en bedrijven is opvallend.
Op Curaçao zegt minister Shalten Hato (Justitie, MFK) meer aandacht te willen geven aan opleidingen in de gevangenis en aan resocialisatie. Maar tot nu toe zijn veel projecten alleen mogelijk dankzij de giften van het bedrijfleven. Dat is in tegenstelling tot bijvoorbeeld Bonaire, waarbij er veel resocialisatie-projecten worden gedaan door de overheid.
Interim-directeur Ricardo benoemt de aanwezigheid van de sponsoren en benadrukt hoe belangrijk zij zijn voor zulke resocialisatie-projecten.
Caribisch Netwerk mag niet met de gevangenen zelf praten. Wel valt op hoe open ze zijn in hun dankwoord. Ze bedanken de docenten en kijken ernaar uit om terug in de maatschappij te zijn om een carrière op te bouwen.
Daar hebben ze nooit aan gedacht totdat ze aan ‘Second Chance’ begonnen, is wat er wordt gezegd. Ze hadden eigenlijk niet gedacht dat ze veel meer zouden kunnen. De cursus zorgt voor meer zelfvertrouwen, zeggen ze.
Gaat het project een verschil maken?
Gevangenen leren ook waarom het hebben van doorzettingsvermogen belangrijk is in het leven, vertelt interim-directeur Richenald Ricardo. “Een onmisbaar aspect voor ex-gedetineerden die een nieuw leven willen opbouwen.”
Of het behalen van het certificaat een verschil gaat maken voor deze groep, moet in de komende jaren blijken. Allemaal zijn ze ervan overtuigd dat ze een loopbaan kunnen starten die ervoor zorgt dat ze nooit meer in SDKK terugkeren.
“We moeten ze helpen op een betere manier in de samenleving terug te kunnen keren”, zegt Sanches. “Daar hebben ze begeleiding bij nodig. Ik ben ervan overtuigd dat we gevangenen niet aan hun lot moeten overlaten.”
Ze benadrukt dat het uiteindelijk ook in het belang voor de samenleving dat ex-gedetineerden op het rechte pad blijven. “Dat is voor iedereen beter.”
Dit zijn de bedrijvenHet Passionistas-project is mogelijk gemaakt dankzij deze sponsoren: Maduro & Curiel’s Bank Curaçao, Active Chance Foundation, Banco di Caribe, Fundashon Bon Intenshon, Curacao Tourist Board, Vertegenwoordiging van Nederland op Curaçao, Kolektivo Curaçao, @VIDeMI Services BV, Qredits Curaçao, Centrale Bank van Curacao en Sint-Maarten, Guardian Group Dutch Caribbean en Vanshika Dewnani en Reetu Khatri voor het werven van individuele donaties in de Indiase gemeenschap op Curaçao. |
De Wekelijkse Update |
Bron: NTR/Caribisch Netwerk
Evita Sanches.. Zij was de promotor van het Curacao Ponton Festival van de oplichter Giscard Felida (die door bepaalde ydk als held werd gezien) waardoor veel mensen hun geld kwijt waren.
Is dit een soort boete doening van haar?
Het is toch ongelooflijk hoe dom de bestuurders en managers op dit eiland zijn. Het is allemaal geen hogere wiskunde, gevangenen worden in de gevangenis in de watten gelegd. Iedereen is vriendelijk, de bisschop komt hun voeten wassen, andere gevangenen hebben zelfs geen probleem om seks met hen te hebben en zodra ze buiten de muren zijn, worden ze als stront behandeld. Het is toch logisch dat het eerste wat ze willen is weer tussen de muren zijn.
Het d goed m bezig te zijn en te resocialiseren, Nasr het beschilderen van kokosnoten en Chichi’s zie ik niet als een job om elke dag brood op de plank te krijgen. Bovendien zijn er legio van deze artists.
Geef de mensen onderwijs, zorg dat ze een diploma kunnen halen want dat ontbreekt er vaak aan.
Start in house projecten van lopende band werk tot aan klusjeswerk bv.
Zinnige dingen waar ze iets aan hebben zodat ze niet binnenzee noasr maanden terug bij af zijn.