Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we Naam bij redactie bekend aan het woord.
Weet u het nog? Het was Nederland die als eis stelde voor het verstrekken van de leengelden een korting van 12,5 procent van het totale arbeidsvoorwaardenpakket van de ambtenaren om daarmee, gezien de precaire financiële situatie van Curaçao, het totaal van de personeelskosten, welke een groot deel van de uitgaven van Curaçao betreffen, te verminderen.
Weet u het nog? Hoe was die 12,5 procent ook al weer samengesteld? Ter herinnering, tel maar op, loontrede 3 procent, 6 procent vakantiegeld en 3,5 procent vakantie-uren (is 6,5 uur). Er werd aan nettosalaris geen cent minder ontvangen dan vóór de toepassing van de 12,5 procent korting. Deze korting had voor de 6 procent vakantiegeld invloed op de overheidsuitgaven, dit is gedeeltelijk ook het geval met de 3 procent van de loontrede. Met de vakantie- uren ligt dit anders, deze vermindering heeft totaal geen invloed op de financiële draagkracht van Curaçao terwijl dit toch echt wel de bedoeling van Nederland was. Overigens is die 3,5 procent aan vakantie-uren allang weer achterhaald, immers dit betrof 6,5 vakantieuren en inmiddels heeft de regering haar ambtenaren en zichzelf twee dagen extra vakantie gegeven zijnde twee maal 8 uur is 16 uur.
En wat nu, staatssecretaris van Koninkrijksrelaties Alexandra van Huffelen (D66) blijkt kennelijk onder de indruk van het feit dat die arme ambtenaren, net als trouwens heel de bevolking, te kampen heeft met de enorme kostenstijgingen, en stelt de Rijksministerraad voor de 12,5 procent-regeling af te schaffen zodat deze arme ambtenaren maandelijks meer financiële ruimte hebben om daarmee de prijsstijgingen te kunnen voldoen. Kennelijk weet zij niet dat bij de invoering van deze maatregel het maandelijkse netto inkomen van de ambtenaren er niet op is achteruitgegaan en zij er dus door de afschaffing hiervan ook niet op vooruitgaan. Overigens is het aan de Landen zelf, dus ook aan Curaçao, om te beslissen wat te doen indien de Rijksministerraad akkoord gaat met het voorstel tot afschaffing van de 12,5 procent maatregel.
Weet u het nog? Er is geen geld om de onderstand te verhogen. Weet u het nog? Er is geen geld voor het noodlijdende, technisch al failliete ziekenhuis? Weet u het nog? Er is geen geld voor subsidie om de sociale instellingen, die eigenlijk een Landstaak vervullen, te ondersteunen.
Weet u het nog? Er is geen geld om het ouderdomspensioen te indexeren. Weet u het nog? Er is geen geld voor goede lesmaterialen en onderhoud van onze scholen.
Weet u het nog? Er is geen geld voor het onderhouden van de wegen. Weet u het nog? Er is geen geld voor ambulances.
Weet u het nog? Er is geen geld voor de aflossing van de torenhoge schulden van Curaçao. En zo kan ik nog wel een poosje doorgaan. Er is een tekort op de begroting dit jaar van 162 miljoen gulden op de gewone dienst en nog eens 30 miljoen op de kapitaaldienst en de minister van Financiën spreekt de verwachting uit dat ook in 2023 de uitgaven groter zullen zijn dan de ontvangsten waardoor verdere groei van de Landsschuld niet kan worden voorkomen. Er is inderdaad voor veel dringende en noodzakelijke uitgaven geen geld. De vraag is dan ook: wat doet Curaçao indien de Rijksministerraad akkoord gaat met het voorstel van de staatssecretaris?
Men kan zich niet meer achter Nederland verschuilen. Heeft de regering nu ook de moed om de waarheid te zeggen, dat er geen geld voor is? In ieder geval weet de minister van Financiën al wel dat het intrekken van deze maatregel door de regering van Curaçao grote consequenties voor het eiland met zich meebrengt. Wellicht heeft de minister van Financiën weer een grandioos idee zoals het verlagen van de brandstofprijs waarmee dan de ‘pueblo’ van Curaçao geholpen is en vooral het arme gedeelte, de onderstandtrekkers en de mensen met uitsluitend een pensioen uit de AOV, die hebben immers geen auto.
Wim van Vark,
Curaçao