28 C
Willemstad
• dinsdag 19 maart 2024

CC | Marnix College and Albert Schweitzerschool pioneering as the first ‘language friendly schools’ in Curaçao

WILLEMSTAD - The Marnix College and Dr. Albert Schweitzerschool have achieved a remarkable milestone by becoming the first schools in Curaçao to receive the designation of 'Language...

NU | Ajacied Martha opgenomen in eerste selectie Advocaat als bondscoach Curaçao

Ar'jany Martha is vrijdag (lokale tijd) opgenomen in de eerste selectie van Dick Advocaat als bondscoach van Curaçao. Vitesse-doelman Eloy Room keert terug in het keurkorps, nadat...

Opinie | Illusies, verknopingen, een natte droom en luchtkastelen op Curaçao

Jan Huurman WILLEMSTAD – Tijdens een recente bijeenkomst van de Antillenkring deelde Jan Huurman, voormalig Inspecteur Volksgezondheid, zijn inzichten over Curaçao na vijf jaar afwezigheid. Met een focus...

NTR | Internationale vrouwendag: ‘balans houden is niet makkelijk’

Marit Severijnse In het kader van internationale vrouwendag werd op Bonaire een conferentie gehouden met als thema een gebalanceerde levensstijl. “Ook al is Bonaire een eiland waar alles op...

CC | Ministry of Finance reaches agreement with Capriles Clinic

WILLEMSTAD - The Ministry of Finance has reached an agreement with the Capriles Clinic, as announced by the ministry. The operational costs will be covered by this...

DH | Alida Francis to become Governor of St Eustatius

ST.EUSTATIUS -- Government Commissioner Alida Francis is to become the next governor of Statia in the coming months. The state secretary of kingdom relations and digitisation Alexandra van...
- Advertisement -spot_img

Column Den Cayente | Als twee honden aan een been

HomeLandenArubaColumn Den Cayente | Als twee honden aan een been

Column Arien Rasmijn

Onlangs was het weer raak tussen de handhavingsdiensten en de hondenstichtingen. De politie en het Bureau City Inspector ontruimden de woning van een alleenstaande bejaarde die een stuk of twintig straathonden verzorgde. De stichtingen hadden al contact met haar en waren bezig met een plan om haar te helpen en een aantal honden daar weg te halen.

De handhavers kwamen echter met pers op sleeptouw naar de woning en traden met harde hand op. Alle honden gingen naar de killcage in Wayaca en basta. Meer dan twintig honden in een woning is inderdaad erg veel en zeker in het geval van een alleenstaande bejaarde. Actie was zeker geboden, maar de manier waarop dit gebeurde toont aan dat er sprake is van totaal wantrouwen en miscommunicatie tussen instanties. Hadden ze wel goed samengewerkt, dan waren de vrouw en haar honden beter gediend. Maar dit probleem heeft al een hele lange staart. En die begint bij de Ley di Cacho.

De hondenwet, opgesteld zoals die is, laat namelijk weinig ruimte voor de aanpak die de stichtingen voorstaan. Die aanpak is gericht op het castreren en steriliseren van zoveel mogelijk dieren, om deze vervolgens weer los te laten zodat ze hun leven kunnen leiden tot ze ziek of doodgereden worden, wat op zich al snel genoeg gebeurt. In de tussentijd worden zoveel mogelijk honden voor adoptie in het buitenland gered. Al met al zou het probleem op de lange termijn beheersbaar worden met als voordeel dat de honden van het begin tot het eind humaan worden behandeld door mensen. De hondenwet daarentegen legt de nadruk op het zo snel mogelijk weghalen van loslopende honden uit het straatbeeld. Dat is een van de hoofddoelen en het welzijn van de straathonden lijkt daar in dat licht uiteindelijk ondergeschikt aan te zijn. Voor honden die geen eigenaar hebben en loslopen leiden alle wegen naar de Centro di Control di Cachonan, voorheen de killcage. Daar kunnen honden worden opgehaald door hun eigenaar of een stichting, maar duurt het te lang dan volgt de dood. Daaromheen zijn er allerlei regels die zij het direct of indirect moeilijk maken voor straathonden, ook zij die al zijn geholpen, om op straat te blijven. Omwonenden die ze uit hun straat willen hebben hoeven maar een belletje te plegen en de Unidad komt al langs om de honden op te pakken. Eigenlijk is de hondenwet ten voeten uit nogal in dienst van de toeristische industrie en de verbetering van ‘het product Aruba’. Een echt humane aanpak van het probleem zit er niet echt in en de tegenstelling van prioriteiten tussen de handhavers en de stichtingen is eigenlijk de belangrijkste reden waarom er tot op de dag van vandaag geen structurele oplossingen kunnen worden geformuleerd voor het hondenprobleem op Aruba.

Want hoe je het ook bekijkt, het is en blijft een probleem. Er zijn gewoon teveel honden en teveel van die honden hebben een miserabel leven en sterven een rottige dood op straat. Maar we komen niet tot een oplossing zolang de overheid en de stichtingen elkaar niet tegemoetkomen. Beide staan nu te vaak lijnrecht tegenover elkaar, terwijl de echte oplossing – zoals zo vaak het geval is – ergens in het midden ligt van beide aanpakken. Maar hoog opgelopen emoties, ego’s en politiek voeren al enige tijd de boventoon en in de tussentijd wordt er niks gedaan. En dat terwijl beide partijen elkaar nodig hebben om dit werk te kunnen doen en er wel degelijk punten zijn die met elkaar overeenkomen.

Beide partijen zien in dat de wortel van dit probleem de mentaliteit bij een groot deel van onze bevolking ligt. Er is een gebrek aan bewustzijn en opvoeding met als gevolg dat dieren en hun welzijn simpelweg niet worden gerespecteerd. Honden worden hier alleen maar gezien als statussymbolen, huisbewakers, bronnen van inkomsten of als ongedierte. Niet als wezens met gevoel die als zodanig beschermd en gerespecteerd dienen te worden. Hier op Aruba is de huisdiercultuur beperkt. Het idee van wetgeving waarin staat aangegeven dat je hond gewoon in je tuin moet blijven, goed beschut en verzorgd dient te worden en niet de hele dag aan een ketting moet liggen maakt mensen oprecht kwaad. Over een mogelijke hondenbelasting en het aan banden leggen van fokken en gevechten moet je al helemaal niet beginnen. Het is dan ook niet voor niets dat een oudere vrouw die hulpbehoevend is meer dan twintig honden in haar tuin heeft. Niemand kan twintig honden houden en verzorgen, laat staan zo iemand en daarom is het ook nodig dat er iets wordt gedaan. Luna Foundation, Criollo Trappers en de andere stichtingen probeerden het op hun manier. Het Bureau City Inspector kwam aanzetten en trad op. Beide partijen gingen langs elkaar heen en ik vraag me af of het vrouwtje er zelf beter van is geworden inmiddels. Genoeg van dit. Echt leiderschap is vereist hier. De hondenwet moet op de schop en beide kanten moeten water bij de wijn doen zodat uiteindelijk samen en met vertrouwen in elkaar deze problematiek kan worden aangepakt. We zijn het aan onze honden, ons land en elkaar verschuldigd.

Bron: Den Cayente

Den Cayente | Column door Ariën Rasmijn (Aruba)
Den Cayente | Column door Ariën Rasmijn (Aruba)

Ariën Rasmijn (1975) is freelance journalist. Naast zijn publicaties in Amigoe en diverse andere media schrijft hij in deze column regelmatig over nieuws en politiek in Aruba. Hij stelt reacties op prijs via: [email protected]. Lees meer….

1 reactie

  1. Ik verbaas mij erover dat er nog steeds geen verbetering is in de situatie inderdaad. Ook op Curaçao. Honden worden de ganse dag aan een korte ketting in de brandende zon geplaatst. E tin ku wak e kura. Ergens aan het eind van de dag krijgt ie wat te vreten en een beetje water. Voor de rest wordt ie uitgescholden, geschopt en geslagen. Puppies worden in de mondi achtergelaten en als men de hond zat is wordt ie de straat op gemieterd. Tijd dus voor een rigoreuze aanpak. Dat houd in registratie van alle honden op het eiland. Elke hond dient gelinkt te worden aan een eigenaar. De welke dat niet kan (straathonden dus) worden deze in aparte opvangveld geplaatst. Elke eigenaar is verantwoordelijk voor de onder hun geregistreerde hond. Bij overleiden of ziek zijn van de hond dient de officiele instantie gebeld te worden, die komt kijken. Indien er sprake is van mishandeling of verwaarlozing dan vliegt de eigenaar de bak in. In geval van een loslopende hond kan er zo uitgelezen worden wie de eigenaar is, die dan uitleg kan geven en een boete krijgen. Elk jaar is er controle en o wee je gebeente als er misstanden zijn. geldboete en gevangenisstraf. Laten we dan eens kijken hoe snel deze ongein is afgelopen. Maar ja dan moet je een regering hebben die doorpakt en een ieder die met “ja maar juridisch en ja maar mensenrechten bla bla bla” het eiland afschopt

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties