Den Haag – De meeste fracties in de Tweede Kamer hebben begrip voor de problemen die de Caribische landen hebben met het voorstel voor de Rijkswet Coho. Sylvana Simons van BIJ1 is zelfs ‘ontzet’ over het voorstel. En ook de SGP ziet dat het Coho ‘op gespannen voet’ staat met de autonomie van de landen.

Daar staat tegenover dat de regeringspartij VVD, de grootste fractie in de Kamer, volledig achter het wetsvoorstel staat, al zijn er ook daar nog vragen over bepaalde keuzes die de regering heeft gemaakt. De fractie is bezorgd dat de ‘vele momenten van afstemming en overleg’ vertragend gaan werken. De VVD vindt dat het Coho ‘een ogenschijnlijk gebrek aan doorzettingsmacht’ heeft om de hervormingen te realiseren. Een ‘sterk vormgegeven’ toezicht vinden de liberalen belangrijk, al vreest de VVD dat de combinatie van toezichttaken en het ondersteunen van de landen kan gaan botsen.

De progressief liberalen van D66, de tweede grote regeringsfractie, hebben gemengde gevoelens bij het wetsontwerp. Met alle begrip voor de noodzaak van hervormingen heeft de fractie moeite met de manier waarop het Coho tot stand komt. De wet heeft geen vrijwillig karakter. ,,De leden van de D66-fractie adviseren de regeringen van alle vier de landen om vanuit het perspectief van meer samenwerking, gelijkwaardigheid en actieve consultatie het verdere proces van de wetsbehandeling en de hervormingen vorm te geven.”

D66 heeft vragen bij de keuze voor een bestuursorgaan van Nederland, terwijl het ook mogelijk was geweest er een gemeenschappelijk (Koninkrijks)orgaan van te maken. Dat zou de gelijkwaardigheid van de landen beter hebben uitgedragen. Nu lijkt het erop dat de inperking van de autonomie juist het democratisch deficit in het Koninkrijk zal vergroten. Het begrip consensus verdient bovendien nadere uitleg, omdat in het Statuut hiervoor geen heldere regels staan.

D66 vindt dat ook de drie Caribische parlementen een controlerende taak moeten krijgen. Hetzelfde geldt voor de benoeming van de drie leden van het Coho. De partij voelt meer voor een samenstelling van vijf leden, van wie er drie door de landen worden afgevaardigd en twee door Nederland met een roulerend voorzitterschap. Het criterium ‘aantoonbare affiniteit’ met de Caribische landen is vaag, vindt D66, omdat het niet is gedefinieerd.

De doelstelling van de landspakketten zou duidelijker moeten zijn en D66 wil ook weten hoe het Coho daarop toezicht gaat houden. De fractie vindt het logischer dat in de drie landen de minister van Algemene Zaken de uitvoeringsagenda goedkeurt in plaats van het Coho. Dat neemt ook het bezwaar weg van de combinatie van uitvoering en toezicht bij het orgaan.

Het CDA vindt het Coho belangrijk in het kader van de borging voor het terugbetalen van de leningen. De fractie heeft moeite met het principe van ‘one size fits all’ in de wet, omdat er grote onderlinge verschillen zijn tussen Curaçao, Aruba en Sint Maarten. Maatwerk zou beter zijn.

BIJ1 heeft de meeste kritiek op het wetsvoorstel. ‘Niets over ons, zonder ons’ moet het principe zijn. ,,Toch leest het wetsvoorstel vooral als een eenzijdig initiatief van Nederland, waar de eigen stemmen, visies, wensen, hopen of inbreng van Aruba, Curaçao en Sint Maarten niet in doorklinken.” Het klinkt huis paternalistisch en schuift de koloniale geschiedenis terzijde. ,,Is het – in de context van die geschiedenis – niet van wezenlijk belang dat je verantwoordelijkheid neemt voor het gezond laten opbloeien van hetgeen je hebt gezaaid?” De financiële steun zou gezien moeten worden als hersteloperatie waar de landen recht op hebben na eeuwenlange kolonisatie.

Bron: Antilliaans Dagblad