Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we Ralph Voigt aan het woord.
Jacques Capello is helaas veel te vroeg overleden. De laatste jaren ging zijn gezondheid zichtbaar achteruit. De vakgroep Gynaecologie en Obstetrie van het St. Elisabeth Hospitaal is aangeslagen. Jacques heeft velen van ons opgeleid, gevormd en begeleid. En een onwisbare print achtergelaten bij nog veel andere werkers in de zorg. Hij had een gedegen Nijmeegse artsenopleiding gehad zoals zovelen van zijn Curacaose generatie en werd daarna opgeleid door de strenge professor De Haan in Maastricht tot gynaecoloog.
Hij kwam terug op Curacao toen het nog normaal was dat twee barende vrouwen op één kamer lagen te bevallen met een gordijntje ertussen. Hij viel direct op door zijn persoonlijke zorg voor patiënten, hij bezocht hen dagelijks of ze nou op de klassenafdeling lagen of bed aan bed met acht in het Annapaviljoen. Hij bracht ook een vernieuwde blik op patiëntenzorg: vrouwen hadden meer recht op inspraak bij hun behandelingsplan, op een respectvolle benadering. Al snel werd hij een zeer populaire gynaecoloog van wie wij van zijn patiënten nog jaren in onze spreekkamer moesten aanhoren hoe goed hij was.
Met Jacques moest je oppassen: hij wist alles van iedereen, hij kende de ziektedetails uit zijn hoofd en verscheen vaak zomaar om vijf uur ‘s ochtends op de afdeling om een kopje koffie te drinken en een sigaretje te roken en om poolshoogte te nemen over de conditie van zijn patiënten. Met zijn lange gestalte, zijn meertaligheid en communicatieve vaardigheden was hij een imposante verschijning. Hij wist het verplegend personeel het gevoel te geven dat ze een belangrijke schakel vormden in de zorg en kon daarnaast grapjes maken met hen. Zijn partner Rob relativeerde echter altijd de populariteit die Jacques’ werk met zich meebracht. Vele malen waarschuwde hij hem dat een 24/7 werkzaam leven hem zou gaan opbreken en toen Jacques zijn kinderen bij hen kwamen wonen was dat een moment dat hij wat meer thuis kon zijn om aandacht aan hen te besteden. Hij was zo trots op zijn kinderen die het soms niet makkelijk hadden gehad maar kozen voor de liefde van hun vader en Rob.
Jacques was geen wetenschappelijk publicist maar wist door zijn sterke geheugen uit zijn hoofd alle details van een dramatische bevalling jaren later nog te benoemen. Hij was ook een gynaecoloog met durf en werd door de College of Caribbean Surgeons een aantal jaren geleden geëerd als één van de grondleggers van de therapeutische laparoscopische chirurgie en hysteroscopie op Curacao.
Ach, soms ging hij ook wel eens ietsje te ver en als een arts-assistent hem dan riep bij een moeilijke bevalling, dan kon hij de gespannen sfeer breken met de opmerking dat de barende wel een heel mooie slip aan had met tijgerprint. De arts-assistent verbouwereerd en de zusters en het echtpaar lachend achterlatend.
De laatste jaren brak het jarenlang figuurlijk een diepe buiging maken voor de vrouw met het verrichten van inwendig onderzoek zijn rug op. Hij kreeg te maken met chronische pijnen die een negatieve invloed hadden op zijn werk. Hij had zichtbaar moeite het hem zo geliefde verloskunde waar hij als geen ander verloskunst van maakte, achter zich te laten, evenals de operaties, waaronder de vaginale baarmoederverwijdering waarvan het OK-personeel nog steeds beweert dat Capello de snelste ooit heeft gedaan.
Gelukkig kon hij met zijn liefde voor kunst, reizen, koken en zijn familie een nieuwe fase beginnen in zijn leven.
Jacques, je was er altijd voor ons, je hebt ons heel veel bijgebracht en we zijn je daar heel dankbaar voor. Zelfs in het HNO zal je niet vergeten worden. Het ‘waar is dokter Capello?’ bij moeilijke bevallingen zal echt nog wel af en toe in ons hoofd doorklinken.
We wensen Rob, Raoul, Aimée en overige familieleden heel veel sterkte toe met dit grote verlies. Jacques danki i sosega na pas.
Ralph Voigt (voorzitter van de Vereniging van Gynaecologen Curacao),
Curacao
Haime Cordoba ook al overleden. Ze lijken nu allemaal te gaan..
@Klabuusterbeer, bedankt voor de informatie, wist wel dat ook een ontsteking een verhoogde PSA-waarde kan geven maar niet dat een goedaardig gezwel in kanker kan veranderen.
@lapas: een verhoogde PSA waarde krijg je ook bij een goedaardig gezwel. Goedaardige gezwellen veranderen mettertijd soms in kanker. Het verwijderen van een goedaardig gezwel wordt echter niet vaak gedaan maar gemonitord.
Verwijderen gebeurt niet standaard omdat de operatie incontinentie tot gevolg kan hebben.
Als je door blijft drammen halen ze een goedaardig gezwel wel weg. Althans, dat is mij gelukt.
Mario Evertsz, un krapuul menos. Homber kapas, bon prepara, bon posishona,pero un korrupto di marka mayo. I no so na ALM. Na kada porko ta yega nan diasabra.
@Tico Martina, “over overlijden gesproken”. Nou, zag last op TV een bijeenkomst dat als doel had, “preventie van prostaat kanker”. Vond het wel een rare bijeenkomst om eerlijk te zijn.
Voor zover bekend is er geen enkele mogelijkheid (wetenschappelijk bewezen) om prostaatkanker te voorkomen.
Tot mijn verbazing zag ik één van de Afro Amerikaanse jongeren daar zeggen, dat door regelmatige PSA ((prostaat-specifiek antigeen, een eiwit dat in het bloed voorkomt en alleen door de prostaat wordt gemaakt) controle, prostaat kanker voorkomen kan worden.
Ben geen Uroloog maar denk dat een hoge PSA-waarde al een indicatie kan zijn, dat er stront aan de knikker is.
Denk dat als de Afro Amerikanen hier voorlichting willen geven moeten ze wel durven om taboe’s te doorbreken, vooral bij zoiets ernstigs als prostaatkanker anders, wat voor zin heeft het?
Kan zelf niet begrijpen dat Yves Payo Schoop als dokter daar rond liep en zo een jongere gewoon foute informatie laat verspreiden. Yves moet weten dat het ook mogelijk is om aan de prostaat te voelen of iets aan de hand is.
Begrijp niet dat Yves niet zijn broek heeft laten zaken en het publiek één voor één zijn prostaat heeft laten voelen. Voorlichting moet wel zin hebben zou ik maar zeggen.
Een ander punt is, dat er een theorie is dat regelmatig masturberen zeker helpt de prostaat in conditie te houden. Maar ja, zolang er hier op Curaçao op alles wat met seks te maken heeft een taboe is………..
Ik heb inderdaad vernomen dat Mario Evertsz in zijn tijd als directeur van ALM daar alles geroofd heeft wat los en vast zat.
Maar ongetwijfeld heeft hij een uitvaart gehad met alle mogelijke eerbetoon, zoals we dat hier doen met alle criminelen, zoals MFK mafia loopjongen Amerigo Thode.
over overlijden gesproken.
Pikkeboef en oplichter Mario Evertsz ligt nu in zijn kist te vergaan. Veels te laat is hij van ons heengegaan. Tot zijn oude dag heeft hij van het gejatte geld kunnen genieten. Zijn familie vraagt nu begrip en rust. Ik zeg kaalplukken tot de laatste cent terug is. En een ieder die hem het hand boven de hoofd heeft gehouden wens ik een fijne plek naast hem toe.
Wat een rare plek om discussies te voeren.
Nu pas zie ik dat capelo dood is erg sterke hik heeft mij Wilma winkel geholpen in Maastricht hoorde van jack dat ik nóóit kinderen zou kunnen krijgen veel respect voor hem jaren áán hem wist dat hij na Curaçao zo verteken wens fam en vrienden heel veel sterkte met verlies van mijn beste vriend gr Wilma uit Maastricht
Ongepaste discussie mensen!! Toen Jacques op Curaçao kwam werken was ik nog op de operatiekamer Sehos werkzaam als Ok-verpleegkundige. Een aardige man om mee te werken. Ach iedereen had op gegeven moment hun tintje ‘vervelendheid’. Ik ook. Ik denk dat de vele collega’s verpleegkundigen, snijdende specialisten, zoals wij ze soms noemen, goed werk hebben verricht voor onze gemeenschap. Wij hebben ‘blood, sweat and tears’ meegemaakt gedurende de jaren werkzaam op de operatiekamer. Ik heb respect voor allen die 24/7 klaar stonden om opgetrommeld te kunnen worden wanneer er mensen in nood zijn. Wijlen chirurg Samander zei elke keer dat hij klaar is met zijn operatieprogramma, ‘God bless our hands’. Soms moet je mensen waarderen voordat zij er niet meer zijn. Vandaar dat ik dit stuk schrijf. Ik ga geen namen noemen omdat ik geenéén wil vergeten te noemen. Degenen die er niet meer zijn, degenen die reeds niet meer werken en degenen die er nog werken. Bij de 35ste viering van de dag van de Curacaose vlag moet er een speciaal lintje aan het Sehos uitgereikt worden ter ere van dit speciaal team professionelen waarvan de bevolking niet en nooit zal komen te weten wat ik bedoel met ‘blood sweat and tears’. Felix D. Pinedo (meer dan 25 jaren gewerkt op de operatiekamer Sehos)
@ericlapas, Aangezien de heer Capello een man als partner had denk ik dat hij er liever niet naar keek.
Beste @Sander, als het zo doorgaat kan ik ook mee ophouden (ik heb gelukkig mijn baan nog). De man stond juist voor een open discussie over seksualiteit.
@Sander
Gelijk heb je! Disgusting is het.
@ericlapas
Is er iets mis in je bovenkamer? Ik zou daar toch eens naar laten kijken …
ik vind dat ongepaste opmerkingen verwijdert moeten worden..
Deze reactie is verwijderd wegens strijd met onze spelregels