Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we Toonchi Diepstraeten aan het woord.
Slaven en de beeldenstorm Nu anno 2018 lezen we en zien we op tv veel artikelen over de beelden en naamborden die moeten worden weggenomen omdat het zo pijnlijk is, de geschiedenis van onze slavenhandel. Onder andere het beeld van Prins Maurits moest uit het Mauritshuis in den Haag. De Jan Pieterszoon Coen School wil een nieuwe naam. Het zou aan het museum en aan de school een slecht imago geven. Het zou bevolkingsgroepen pijn doen.
Bij mij kwam mijn ervaring terug uit begin jaren tachtig. Ik was voor mijn werk op Curaçao en ik maakte een duiktrip richting Westpunt bij het dorpje Soto, aan zee bij de Santa Martha Baai, vanuit de duikschool bij Coralcliff Hotel. De duikschool was gesloten maar er was wel een instructeur en een boot, zo konden we een duik maken.
In het hele verhaal is het belangrijk om te vermelden dat de duikinstructeur een op Curaçao geboren jongeman was van circa 28 jaar. Zijn naam ben ik nu na ruim 35 jaar vergeten, laten we hem voor dit verhaal Jack noemen. Hij was donkergekleurd, heel erg donkergekleurd. Na onze duiktrip in de zee en een lunch met een gezellig gesprek, een gesprek dat ging over de geschiedenis van deze streek.
Jack vertelde dat er in de jaren 1900 veel zeilschepen uit Zeeland hier naartoe kwamen met in ballast dakpannen en voor de retourreis naar Holland zout. Jack kende kennelijk de geschiedenis heel goed. Het was in de Tachtigjarige Oorlog met Spanje (1568 – 1648) en daardoor had men in Holland geen toegang tot de Spaanse zoutpannen. Die Zeeuwse schepen kwamen dus hier naar de Santa Martha Baai voor het zout. Er waren hier Hollanders met zoutpannen. Vaak ook vanuit Zeeland afkomstig.
Met dit interessante verhaal op de lunchtafel besloten we om eens met onze boot de Santa Martha Baai af te varen. Richting landhuis Groot Santa Martha, een afstand van circa 4 kilometer een mooi tochtje. Zo konden we eens zien hoe de Santa Martha Baai liep en ik was nieuwsgierig om het mij bekende landhuis eens vanaf het water te zien. Het was mij nooit opgevallen dat er oude zoutpannen in deze omgeving waren. Aan de bijgevoegde plaatjes kun je zien dat het een prachtige tocht was. Deze tocht maakten de Zeeuwse zeilschepen in de jaren 1700 ook. Die schepen bleven in de omgeving van de zoutpannen liggen. Soms wel twee tot drie maanden. In die periode werd door het personeel van de landhuiseigenaar het schip met zout geladen. Moet je voorstellen in zakken van 50 kilogram op de rug naar boven het schip op en dan naar beneden in het ruim.
Het personeel van de landhuiseigenaar moest eerst het zout in de zoutpannen bij elkaar vegen in zakken doen en naar het schip brengen. Mijn nieuwe duikvriend en in dit verhaal de amateurhistoricus vertelde dat verhaal over het werk in de zoutpannen, het laden van het schip, van ’s morgens vroeg tot laat in de middag en dat onder de brandende zon. Het personeel uit het verhaal waren slaven, die de landhuiseigenaar voor dat werk op de slavenmarkt had gekocht. Met die mensen, met die slaven dus, verdiende de eigenaar en daardoor later de Zeeuwse kapiteins hun geld, veel geld en de slaven hadden het heel slecht.
Ik zat tegenover Jack vol aandacht naar zijn verhaal te luisteren en was diep onder de indruk, misschien had ik wel tranen in de ogen. Ik keek Jack aan, hield zijn arm vast en zei: ,,Excuses voor wat mijn voorouders jouw volk hebben aangedaan, dit verhaal kende ik echt niet en tegenover jou vind ik het extra vervelend, we hadden zo’n geweldig mooie dag en nu vertel je me deze ellende die jouw voorouders is aangedaan.”
,,Toonchi, je hoeft je niet te excuseren of je slecht te voelen. Dit is mijn kant van het verhaal”, zei Jack. ,,Maar Toonchi je hoeft je echt niet te excuseren of je slecht voelen. Kijk me eens goed aan. Ik ben gelukkig, ik ben vrije-tijd-duikinstructeur maar hoef dat werk eigenlijk niet te doen, ik rijd in een Porsche, ik heb een appartement in Curaçao en ook in Florida.”
Ja hij ziet eruit als een heel gezonde, heel gelukkige succesvolle Curaçaoënaar. Jack ging verder: ,,Toonchi, op school op Curaçao heb ik alles van de Hollanders geleerd en bij hun afgekeken hoe je voor jezelf kunt en moet zorgen. Ik ben de Hollanders echt dankbaar voor wat ze me hebben geleerd. Toonchi, ik zou jou en je voorouders moeten bedanken.
Ja Toonchi, zo kun je er ook tegenaan kijken. Dit is mijn kant van het verhaal, zei Jack.”
Toonchi Diepstraeten,
Curacao
Net als de huidige blanken geen dader zijn, zijn de huidige bewoners van de Antillen of Suriname geen slachtoffer van slavernij. Bovendien blijkt dat 50 jaar voordat de slavernij werd afgeschaft een groot deel van de slavenhouders (deels) van Afrikaanse afkomst was.
Raar dat een blanke zich verontschuldigt voor wat een paar duizend mensen vier tot tien generaties eerder hebben geflikt. De meeste Nederlandse blanken stammen niet af van slavenhouders. In groot deel van het huidige Nederland was toen zelf een kolonie (wingewest)
pjotr
T’jonge Tjonge, wat zijn we weer slim bezig hé @ Hoedanook, jij hebt dagwerk met het schrijven aan KKC, of moet ik zeggen Norbert G, O nee dat ben je niet die is te dom om zulke ellen lange stukken te kalken.
Ja, @hoedanook, ik hikte ook tegen 1900 aan, in verband met de 80-jarige oorlog notabene. Over slavernij zijn we het eens, maar Hack heeft het duidelijk over lang daarná.
@Deur,
Geen enkel verwijt. Maar ook geen ‘feel-good story’. Gesteld wordt dat fictieve ‘Jack’ ca. 28 jaar was, dus kan nooit ‘zeilschepen uit Zeeland voor zout’ hebben meegemaakt. Hoe idyllisch het plaatje, gesteld wordt dat het “werk in de zoutpannen, het laden van het schip, van ’s morgens vroeg tot laat in de middag en dat onder de brandende zon”, door slaven werd gedaan. Er is niets goeds aan de slaventijd ongeacht hoe @Diepstraeten dat wenst ‘in te kleden’.
Zeg @hoedanook, degegen die hun echte naam hier gebruiken zijn begrijpelijk met een lantaarntje te zoeken. Inclusief jij en ik.
Ga jij dat Toonchi dan verwijten?
@Aardappel (met sausje) eter,
De verwijzingen (links) zijn voor degenen die niet allen binnen de ‘eigen echo-chamber’ online willen vertoeven. Verbreed je horizon een beetje kerel.
Voorts als je de computer een beetje behendig instelt (de bedoeling om te automatiseren) ontvang je vanzelf notificatie over onderwerpen van relevantie en/of nieuwe publicaties (voorbeeld hieronder “Stuur mij….enz. enz.).
@hoedanook
Dat de naam Jack niet echt is, werd er door de schrijver bij verteld en doet verder niet ter zake. Of het verhaal fictief is (of niet) weet je helemaal niet.
De duikinstructeur is zeer waarschijnlijk M.P. Al een tijd niet gezien.
En racisme met multikulti vergelijken?
Waarom plaats je niet je gebruikelijke link naar een artikel om het kracht bij te zetten.
Het slaat wel nergens op (“appels met peren”) , maar geeft wel aan hoe welbelezen (en dus slim) je bent. Toch?
@Aardappel ( met sausje) eter,
Van mij mag “Jack” alles. Punt is dat @Diepstraeten een fictieve naam gebruikt om aan een fictieve verhaal een fantasie denkbeeld op te gangen.
Jou ‘reflex-reactie’ is typerend voor mensen die racisme en multiculturalisme door elkaar halen en denken dat deze ‘samen kunnen gaan.
National Geographic biedt zijn verontschuldiging aan over een geschiedvervalsing dat geen geschiedvervalsing is. De oude reportages over primitief zwart Afrika (dansende negers in rokjes met speren in de hand die het wiel nog niet ontgevonden hadden – ze bestaan trouwens nog steeds – ) waren gewoon waar en hoe komt men erop om te denken dit de falende zwarte Amerikaan gehinderd heeft in hun ontwikkeling en daar dus excuus voor aanbied.
Het leven bestaat uit keuze’s:
ga ik wat van mijn leven maken en neem de verantwoordelijkheid over mijn acties .. of ga ik zielig lopen doen en geef de andere de schuld van mijn falen. Simple like that.
Het is racistisch dat men in dit princiepe onderscheid maakt in ras.
De bijdrage van Toonchi over Jack die ver ontstegen is boven het cliche dat hedendaagse neger zielig is vanwege de slavernij van generaties geleden, is een inspirerend verhaal.
Maar van ‘hoedanook’ mag Jack niet trots en dankbaar zijn over wat hij bereikt heeft in zijn leven.
Het verhaal van @ Diepstraeten doet mij denken aan het recent onderzoek van National Geographic naar haar lange geschiedenis in het maken van racistische rapportages. (https://www.nationalgeographic.com/magazine/2018/04/from-the-editor-race-racism-history/)
Sommigen reageerden op deze ‘introspectie’ als volgt; “National Geographic Replaces Racist Fictions With Post-racial Fantasies”. Een soortgelijke mening bekruipt mij bij het lezen van @Diepstraeten’s stuk. Onder andere Lauren Michele Jackson noemt dit een fantasie waarbij men tracht ‘racisme en multiracialisme’ bondgenoten kunnen zijn. Jackson geeft terecht aan dat Edmonds schrijft dat; “[T]he 21st-century understanding of human genetics tells us that the whole idea of race is a human invention”, (http://nymag.com/daily/intelligencer/2018/03/natl-geographics-racist-fictions-and-post-racial-fantasies.html). Niet alleen genetica maar ook recente geografische onderzoekingen in Afrika tonen aan dat wetenschappers, ten aanzien van de menselijke evolutie, geloven dat de “conspicuously Eurocentric idea has been overturned by a wealth of evidence showing a much earlier origin for modern human behavior—in Africa, the continent of our birth.” Dat, “anatomically modern people, with big brains and bipedal stances” became behaviorally modern long before the “species migrated into Europe between 50,000 and 60,000 years ago, and went through a “creative explosion” that produced the evocative cave art of Lascaux and Chauvet” (https://www.theatlantic.com/science/archive/2018/03/a-deeper-origin-of-complex-human-cultures/555674/).
Het verhaal van @Diepstraeten draagt bij aan de eeuwenlange geschiedvervalsing. Gelukkig beginnen steeds meer publicaties in te zien dat zij niet meer om de wetenschappelijke feiten heen kunnen. Misschien wordt de krampachtige tegenreactie hierdoor ook verklaard.