Ik vraag me écht elke dag af uit welke catalogus wij deze zogenaamde wijze regeerders gehaald hebben, want als je ziet wat voor beslissingen deze jongens nemen ga je steeds meer twijfelen aan de mensheid. In het kader van ‘Nation Building’ gaan we binnenkort 200 duizend gulden uitgeven aan kwartetspellen die uitgedeeld gaan worden aan zestienduizend kinderen.

Als iemand mij alsjeblieft uit kan leggen wat dit met ‘Nation Building’ te maken heeft, want ik kan het niet snappen. Misschien telt minister Dick mij ook tot de een van de negenduizend dropouts waarvan ze niet kan zeggen hoe ze aan dat getal komt. Misschien ben ik blond. Ik snap dit allemaal niet.

Nou gaan we onze klip groter maken door te gaan kwartetten!

Hebben we écht geen andere meer urgente beslissingen te nemen om onze klip groter en beter te maken, bijvoorbeeld door computers voor de scholen te kopen of maaltijden voor minderbedeelde kinderen, wat wij nou aan de serviceclubs overlaten. Of een wet veranderen zodat meer eigenaren van de gebouwen in Punda hun panden verbouwen in appartementen, zodat er meer leven in Punda komt waardoor wij meer belastingopbrengsten kunnen krijgen.

Schijnbaar hebben ze andere prioriteiten dan de vooruitgang van Curaçao, schijnbaar is kwartetten belangrijker dan de economie, die trouwens dit jaar weer met 0,5 procent achteruit is gegaan in plaats van vooruit. Dit terwijl de minister van Economische Ontwikkeling op een of andere conferentie in ‘Bula Bonga’ is om alles te weten over de migratie van guppies en de voorplanting van mos!

Maar ik denk eerder dat het een poging is om zieltjes te winnen voor de komende verkiezingen. Ze weten namelijk dat de komende rechtszaken in januari voor grote verschuivingen gaan zorgen en zij misschien eruit zullen liggen. Dus het is sink or swim.

Ik ben niet zo religieus ingesteld maar ik moet gelijk denken aan: “Please forgive them Lord, they don’t know what they’re doing.”

Toen ik dit aan iemand van de Tweede Kamer in Nederland vertelde begon hij zo hard te lachen dat ik dacht dat hij een breuk zou krijgen en moest ik op mijn beurt weer lachen toen hij vroeg of het een ‘pastechi’ was. Ik wist niet eens dat hij dat woord kende maar schijnbaar is hij goed op de hoogte van het reilen en zeilen op mijn klip!

Door: Arthur Donker
te, Curaçao