28 C
Willemstad
• vrijdag 29 maart 2024

Extra | Journaal 28 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Wednesday, March 27, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 27 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Tuesday, March 26, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Ingezonden | Macamba’s song

HomeAuteursIngezondenIngezonden | Macamba’s song
Ingezonden brief

Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.

Vandaag laten we Martie Genger aan het woord.

I gave my heart
I gave my thougts
I gave my strenght
I gave my force
I gave my warmth
I gave my drive
I gave my voice
I gave my life
I gave my air
I gave my space
I gave my youth
I gave my grace
I gave my stress
I gave my joy
I gave my dreams
I gave my hope
I gave my toy
I gave my soul
I gave my bread
I gave my care
I gave mij smile
I gave my pain
I gave my guts
I gave my child
I gave my land
I gave my fam
I gave my roots
I gave my pride
I gave my mind
I gave my doubt
I gave my work
I gave my sweat
I gave my blood
I gave my faith

I gave my laugh
I gave my tears
I gave my time
I gave my love
I gave my wrong
I gave my rhym
I gave my peace
I gave my utmost
I gave my very mine.
I gave my song
I gave my fifty years
Allong

Martie Genger

Dit artikel is geplaatst in

13 reacties

  1. TheFabricofLife,

    OOK een heel diepe reactie en zoooo herkenbaar!
    Zeer diepzinnig en filosofisch!!
    Ontroerend om te lezen. Ik lees hierin ook echt Martie’s strijd en van zovelen die tegen beter weten in er toch een betere wereld van proberen te maken.
    Curacao is helaas een rebellerende adolescent gebleven die geen adviezen wil aannemen van de ‘ouders’ en daardoor nooit zal doorgroeien tot een waardige volwassene.
    Helemaal mee eens dat het om dat ego gaat. Het lijkt erop dat er op Curacao steeds sprake is van gekwetst narcisme (term uit de psychiatrie).
    Gelukkig bestaan er nog ‘engelen’ onder de mensen. Uw reactie en dat van Glen geeft hier blijk van! Bedankt!

  2. Glen,

    Bedankt voor uw fijne reactie die echt een genuanceerdere kijk heeft op het gedicht van Martie.
    U heeft wel gelijk dat er vele anderen zijn die het gedicht inderdaad begrijpen en haar artisticiteit en gevoeligheid waarderen.
    Uw reactie is een ware troost want dat is precies de goede reactie op dit tragische gedicht!

  3. Wat ik denk voel is dat dit weer geeft dat ondanks alle goede bedoelingen je nooit wordt geaccepteerd. Je blijft altijd de macamba ook al geef je alles op en lijd je net zo veel. Jij kan niet begrijpen hoe ik me voel en waarom Het egocentrische ik van Curaçao is hard.
    Onze pijn ons leed. Over welk ons leed hebben we het dan. Er is niemand meer die het historische leed fysiek kan voelen. Blijft over het voor 1969 of na 1969 leed. Maar dat verwijt is niet alleen naar buiten toe maar ook naar binnen. Ik luister niet naar jou want ik ben lichter. Want ik ben dit. Ik ga niet voor jou opzij wie ben jij. Nederland wordt verafgood en vergruist. Vertrouwen nul. Jij bent lichter van kleur.. dus. Jij hebt in Nederland gewoond dus je denkt zoals zij.. Makaba pretu. Intolerantie werkt naar 2 kanten. En wat je tegen je kinderen verteld blijft. De ezel kan je uit de mundi halen maar de mundi nooit uit de ezel. Palu ta sla mi. Iemand anders heeft t altijd gedaan. Niemand neemt verantwoordelijkheid voor iets.
    Het verleden kan je niet veranderen het heden is voorbij op het moment dat je het zegt. Het enig wat bestaat en wat je kan veranderen is de toekomst. En je kinderen maken daar deel van uit. Elk leven heeft een tijd en is eindig. Wat blijft zijn de herinneringen en gevoelens van anderen, die er na blijven. Schrift zijn woorden die blijven. Maar de interpretatie van die woorden is gevoel.
    Mozes maakte die reis die zoektocht naar iets beter ook. Hij was verantwoordelijk en leidraad voor de exodus. Mensen uit landen in oorlog of armoede zoeken ook naar iets beters. Dat is leven. Leven zoekt altijd naar een beter omgeving. En het zijn dingen die om ons heen gebeuren.
    Nobel las letterlijk in de krant z’n imago weergegeven, ze dachten dat hij dood was, als een profiteur en een mass murderer. Hij draaide om en gaf z’n fortuin als legacy voor de ontwikkeling en beloning van de zoektocht naar wetenschap. Hoe controversieel ook, h et inspireert duizenden briljante wetenschappers in hun streven naar erkenning en verbetering. Wat inspireert ons in tocht naar erkenning en verbetering.
    Dit proza stuk gaat over het gevoel dat iemand die geeft en wil geven. En het verdriet misschien zelfs teleurstelling en vraag waarom dat dat niet gewaardeerd en geaccepteerd wordt. Ben ik anders doe ik iets fout zie ik iets over het hoofd. Waarom.
    Mensen hebben geen staart zoals in Avatar, dat een directe emotionele connectie kan maken met het gevoel van leven en zijn. Eywa.
    Daar staat ze niet alleen in.
    Wij mensen hebben beperkte vormen om emoties over te brengen. Iedereen doet dat op zijn manier. Iedereen hoopt dat dat wordt herkend, gewaardeerd of bevestigd.
    Curaçao moet zich schamen.
    Zoveel mensen die willen helpen maar ego houdt alles tegen. Misschien moeten Curaçao een keer een ervaring krijgen zoals Nobel en een doodsbericht lezen wat laat voelen en dan nadenken over wie of wat ze werkelijk zijn.
    Misschien is dat dichtbij.

  4. @Iris, helemaal met u eens. Het zijn steeds dezelfde die op de naam reageren en onnodig kwestend willen kraken om te kraken.

    Neem niet weg dat er velen zijn zie op haar naam juist aankliken omdat ze haar kunst en gevoeligheid zeer waarderen. Die hoor je niet, die genieten in stilte.

    Dank Martie Genger voor uw waardevolle bijdragen, uw verlichte geest en uw liefde voor het eiland,

  5. @Iris,
    Ik weet niet of de titel door mevr. Genger aan het stuk is gegeven. Inhoud, zoals eerder aangegeven, kan van toepassing zijn op bijna elke bevolkingsgroep op het eiland.

  6. Beste reageerders,

    Hopelijk zou het aan de communicatie bijdragen als er ook BUITEN de kaders kan worden gedacht. Dat brengt de discussie op een hoger plan dankzij bewustwording. Dat maakt ons immers mens. Er is agressie genoeg in de wereld. Bedankt voor uw begrip.

  7. hoedanook,

    Dus mag iemand als Martie zich niet onder deze ‘vele groepen’ scharen?
    Ik vind het jammer van de eerste zin in uw reactie want wat u daarna benoemt, volstaat.
    Uiteraard zijn er vele (groepen) mensen met soortgelijke ervaringen.
    Martie is daar toevallig een van. Dat mag toch?

  8. Vind het zeer moedig van Martie om al haar tegenslagen op Curacao in een gedicht met anderen te willen delen.
    Net als don Quijote heeft Martie tegen de ‘windmolens’ op Curacao moeten vechten, nl. tegen alle onrecht die ze op het eiland tegenkwam.
    Vrijwel iedereen met een beetje beschaving zal niet kunnen ontkennen dat Curacao niet het paradijs is welke Martie als idealist voor ogen had en in hart en nieren zo graag wilde omarmen toen ze destijds uit Nederland emigreerde en daar alles achterliet wat haar dierbaar was.
    Uit het gedicht van Martie blijkt een zeer grote liefde voor het eiland, maar net als in een liefdesrelatie is de tragiek hierin alom aanwezig. nl. liefdesverdriet om het eiland waar ze ooit zoveel van hield.
    De passie die Martie in haar gedicht toont, is een bewijs dat zij MEER
    ‘Yu di Korsou’ is, dan men zou denken.

  9. Wat maakt dit een ‘makamba song’?
    Over de eeuwen heen zijn er vele groepen gekomen die ook ‘vanalles’ hebben “gegeven”. Sommigen hebben het zelf met hun leven moeten ‘betalen’.

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties