26 C
Willemstad
• vrijdag 29 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Ingezonden | Kinderboeken

HomeAuteursIngezondenIngezonden | Kinderboeken
Ingezonden brief

Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.

Vandaag laten we Nel Casimiri aan het woord.

In het Antilliaans Dagblad van gisteren stond een artikel van Joyce Pereira en Martha Römer- Dijkhof als reactie op het eerde verschenen artikel van Juana Kibbelaar. In het artikel wijzen de schrijfsters op het belang van aanvankelijk onderwijs in de moedertaal, in ons geval het Papiamentu. Dat is geen nieuw standpunt, het wordt al vele jaren benadrukt door de taalgeleerden.

Dit standpunt is ook de leidraad op de oude APK en de nieuwe Lofo-lerarenopleiding. De studenten die afgestudeerd zijn en nu voor de klas staan, moeten echter bijna allemaal als instructietaal het Nederlands gebruiken, omdat de meeste ouders daarvoor kiezen. Dat geeft een mentaal conflict, met alle gevolgen van dien. Het voorstel van Broer Montesant om de leraren in drie talen op te leiden waarbij ze kunnen kiezen in welke taal ze op het hoogste niveau willen afstuderen, kan een oplossing bieden.

Het is duidelijk dat het grootste deel van de studenten dan kiezen voor het Papiamentu en als ik het goed begrepen heb, mogen ze dan alleen aan scholen met het Papiamentu als instructietaal benoemd worden. Dit is allemaal van boven af gericht.

Maar kijk nu eens van beneden naar boven. Naar de leraren die hun leerlingen leren lezen. Lezen in een taal die niet jouw moedertaal is, is moeilijk. Een groot deel van het artikel wordt daaraan gewijd. Op een school waarin het Papiamentu de instructietaal is of op een tweetalige school, kunnen de leerlingen dus boeken lezen in het Papiamentu. Maar helaas, daarvan zijn er te weinig, dus als leerlingen plezier krijgen in het lezen, wordt dat plezier al vlug vergald, omdat er geen boeken meer zijn. Curaçao en ongetwijfeld ook Aruba, zit vol met verhalen. Ze worden verteld, maar bijna nooit opgeschreven.

En na het overlijden van pater Brenneker en Elis Juliana, helemaal niet meer. Zowel Joyce Pereira als Marta Dijkhof zijn experts in het Papiamentu. Waarom zorgen zij niet dat die verhalen opgeschreven worden, in perfect Papiamentu, en kunnen dienen als leesvoer voor basisschoolleerlingen. Er zijn ook best veel mensen die zelf verhalen bedenken en er wat graag boeken van willen maken. Denk bijvoorbeeld aan Hubert Penza, Cathleen Giterson of een Diana Lebacs.

Maar een boek uitgeven kost geld: na het schrijven, een illustrator, een opmaker, een drukker, vervoer, distributie, reclame en verkoop. Help ze daarmee. Commercieel is het niet haalbaar, zorg voor een fonds. Begin bij de basis. Zorg dat er genoeg boeken zijn.

En dan bedoel ik niet de studieboeken, de grammatica- en taalkundestudies: allemaal nodig voor de top, maar begin met voldoende leuke kinderboeken om de leerlingen plezier in het lezen te geven. Dat lezen hebben ze de rest van hun leven nodig.

Nel Casimiri,
Curaçao

Dit artikel is geplaatst in

2 reacties

  1. Maar ze zijn er niet en de kans dat het economisch mogelijk wordt om lees boeken te vertalen is ook klein. En dan heb ik het nog niet over studie boeken. In basis voor alles (alle niet eigen) talen wiskunde, natuurkunde, biologie enz. En ze zijn er niet in Papiamentu. Dus moeten kinderen uitleg krijgen in Papiamentu en krijgen dan een boek mee in een vreemde taal. (Laten we zeggen Nederlands) gevolg Papiamentu literair gaat niet omdat er geen literatuur is. Nederlands gaat niet want dat zijn ze niet machtig en andere vak gaat ook niet omdat ze niet uit de boeken konden leren. En het gevolg is dan ook als er verder gestudeerd moet worden, buiten het eiland dat dat, mede door taal achterstand niet gaat. Ik hou geen pleidooi voor Nederlandstalig onderwijs elke taal met internationale potenties is goed. Maar dus niet in Papiamentu. Die weg loopt dood en leidt niet naar een maatschappelijke positie verbeteringen. Nederlands heeft als voordeel dat de studie kosten voor mbo, HBO en universiteit het laagste zijn. Maar alsjeblieft no Papiamentu bai schol. In het belang van jeugd en eiland.

  2. JUIST, en dát bedoel ik. Kijk ‘ns naar de tegenwoordige Curacaose regeringsleiders/politici hoe dom en achterlijk ze zijn door afstand te doen van andere vroegere talen met inbegrip van het Nederlands en het papiamentu in te voeren, vooral op school, terwijl het vroeger ten strengste verboden was op school papiaments te spreken. Maar deze strenge regel heeft ook vele gemeentelijke top bedrijfsambtenaren en andere administratieve krachten klaargestoomd voor de Curacaose maatschappij, en met veel succes. Kijk, kinderen kunnen er echt plezier in hebben elkaar te leren en hoe de gewone dagelijkse dingen in andermans taal heten. Hun woordenschat blijft groeien. Het Nederlands zal een kind moeten leren begrijpen, en het kind zal vooral voelen hoe die taal met al zijn onderdelen in elkaar past. Het kind gaat aanvoelen welke woordcombinaties natuurlijk klinken en welke eigenaardig of zelfs komisch zijn voor iemand die de taal van huis uit spreekt. Het zou voor het kind praktisch zijn in gesprekken zo veel mogelijk idiomatische uitdrukkingen te gebruiken; ze zijn zowel een uitdaging als een stimulans voor de geest van het kind. Een idiomatische uitdrukking is dus een uitdrukking die typerend is voor een bepaalde taal(in dit geval het Nederlands) en die men niet kan begrijpen door hem letterlijk, woord voor woord te vertalen. Er moet een uitdrukking voor gevonden worden die in de andere taal hetzelfde betekent. Een kind dus dat die beleefdheidsvormen in acht zou nemen, zou geen gebrek aan respect worden aangewreven, en ALLE, yes ALLE deuren met veel voorspoed zullen opengaan voor het kind.

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties