
Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curaçao?
Stuur uw brief voor 17:00 uur naar emailadres: INGEZONDEN
Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten.
De redactie van de Knipselkrant Curaçao is niet verantwoordelijk voor de inhoud.
Ingezonden stukken die beledigende of discrimeneerende taal inhouden worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag klom ” W. DE LUCA ” voor ons in de pen…………..
DE AMIGOE van 21 oktober jl. doet verslag van de speech die Pais-voorman Alex Rosaria gaf voor Rotaract.
Het ging grotendeels over internationale financiële dienstverlening, een onderwerp waar ik weinig verstand van heb.
Daar gaat het hier dus niet over.
Wel vond ik zijn uitspraak dat het duidelijk zou moeten zijn dat we meer mensen op dit eiland nodig hebben van verschillende nationaliteiten, erg interessant.
De heer Rosaria droomt kennelijk van een multi-cultureel Curaçao met 300.000 inwoners, een bruisend Punda, met een grote culinaire diversiteit.
Kijk. Daar kan ik nou over vallen.
Hoe mooi die droom ook is, een verdubbeling van je bevolking betekent ook dat je bevolkingsdichtheid, die begin januari 2012 maar liefst 341 mensen per vierkante kilometer bedroeg dan uitkomt op ongeveer 680 mensen per vierkante kilometer.
We weten dat van de drie traditionele economische productiefactoren ‘Land’, ‘Arbeid’ en ‘Kapitaal’ alleen de eerste – Land – niet fluctueert in de loop van de tijd.
Het is en blijft 444 vierkante kilometer en met die oppervlakte moeten we het met z’n allen doen. Onze huisvesting zou bij een verdubbeling van je bevolking ook moeten verdubbelen.
Dit terwijl de FKP nu al met geen mogelijkheid de vraag naar volkshuisvesting bij kan benen.
En zouden de files op straat ook niet langer worden?
U kent het antwoord op die vraag.
Tot zover de hardere cijfers.
In Europa wordt de multi-culti samenleving al lang niet meer als een verrijking gezien.
De cultuurverschillen en de talen overige aanpassingsproblemen hebben een aardige domper gezet op de bejubeling van al die veelkleurige diversiteit.
Landen als Frankrijk, Spanje, Italië, Nederland en Engeland weten zich inmiddels geen raad met de veranderingen in hun samenleving.
Met als brandpunt de wijken in die landen, die ontwricht worden door gewoonteverschillen, achterstanden in onderwijs door taalproblemen met als gevolg drop-outs.
Moet ik nog doorgaan?
Ik meen dat het het overwegen waard is om even stil te staan bij het liberaliseren van het immigratiebeleid. Ik hoop dat Alex Rosaria dat ook doet.
W. DE LUCA
Curaçao
Advertentie