Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 17:00 uur naar emailadres: INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die beledigende of discriminerende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we Hans Robben aan het woord
HOTELS EN andere verblijfsgelegenheden zijn voor een fors deel afhankelijk van boekingen afkomstig van OTA’s (Online Travel Agents zoals booking.com), wholesellers (zoals bijvoorbeeld Tourico) en touroperators (zoals TUI en KRAS).
Over deze boekingen wordt tussen de 15 en 30 procent commissie betaald. Dat is veel en pijnlijk geld.
Daarnaast probeert elk hotel natuurlijk zoveel mogelijk boekingen via de eigen website binnen te halen omdat daarover géén commissie betaald wordt.
Over de afgelopen jaren zijn de grote OTA’s, zoals booking.com en Expedia, steeds machtiger geworden, soms doordat ze andere OTA’s hebben opgekocht maar nog meer omdat hun miljoenen dollar commissie-opbrengst hen in staat stelt door extreem slimme en kostbare marketing alle aandacht van hotelboekers naar zich toe te trekken.
Zo is het voor een hotel vrijwel onmogelijk geworden om haar website hoger in de Google zoekmachines te krijgen dan bijvoorbeeld de listing van booking.com over hetzelfde hotel.
De OTA’s zijn aan de macht! Hotels zijn zéér afhankelijk geworden van deze boekingen.
Die macht wordt ingezet of wellicht zelfs misbruikt om steeds méér geld van de hotel-omzet naar de OTA te trekken.
Niet alleen worden commissies verhoogd, maar hotels moeten betalen voor extra marketing.
Wil je bijvoorbeeld op pagina 1 staan onder de Curaçao listing, of premium partner zijn, dan kost dat weer extra procenten.
OTA’s laten hotels zonder gène tegen elkaar opbieden voor de beste plaats, en dat alles ten kosten van de hotelmarge.
Partijen als Trivago maken de markt ook nog eens zéér transparant voor de boeker. Vergelijkende websites laten glashelder zien waar dezelfde hotelkamer voor het laagste bedrag geboekt kan worden.
Deze marketing-macht, waar de kosten voor hotels steeds hoger worden om ‘mee te blijven doen’, gaat ten koste van de marge van de hotels. De commissie van bijvoorbeeld Expedia kan gemakkelijk oplopen tot zo’n 25 tot 30 procent van de kamerprijs.
Maar ook de kosten van het binnenhalen van boekingen via de eigen website worden steeds hoger.
Een website moet zeer slim gebouwd zijn (hoge kosten) wil hij goed gevonden worden in de zoekmachines en daarnaast moet de hotel website, met beperkte middelen, opboksen tegen giga marketingbudgetten van booking.com, Expedia en vele anderen. Dat is een kansloze strijd.
Kortom de kosten om boekingen binnen te halen worden steeds hoger en hotels worden steeds afhankelijker van de grote OTA’s. Voeg ik daaraan toe dat hotels op deze verzamel-sites fors tegen elkaar aan het concurreren zijn, dan zal het eenieder duidelijk zijn dat de kamerprijs/marge onder druk staat, en de marges in de toekomst allen maar dunner zullen worden.
Er moet dus wat gebeuren.
Hier ligt wat mij betreft een grote kans en rol weggelegd voor CTB of Chata, maar liefst natuurlijk samen!
Hier is mijn advies
1. De website www.curacao.com moet ernstig worden herzien. Het is op dit moment naar mijn mening een saaie, niet aantrekkelijke site die veelal niet up to date is.
2. Aan deze site moet (naar mijn mening) een boeking-engine worden toegevoegd.
Een booking-engine is een stuk software waarop je (on-line) een hotelboeking kunt maken.
Met andere woorden: op de Curaçao website kun je dan rechtstreeks hotelboekingen maken voor uitsluitend Curaçao hotels.
Voor de kosten hoeven we het niet te laten. Zo’n boeking-engine kan er al zijn voor zo’n 5000 dollar per jaar.
Hoe gaat dat werken?
Door de geconcentreerde content (Curaçao + hotels) zal deze website hoog scoren in de zoekmachines en een goed bekeken site worden, en daarmee qua vindbaarheid beter kunnen concurreren met de sites van de OTA’s.
CTB & Chata, (ik noem ze voor het gemak in één adem) worden de beheerders van de site en zouden een lage commissie aan hotels kunnen berekenen per boeking zodat ook hun kosten gedekt worden. Denk aan 5 procent. Immers, CTB en Chata zijn non-profit instellingen.
Doordat hotels gehouden zijn aan ‘rate-parity’ (een hotel moet contractueel aan elke OTA dezelfde prijzen en deals aanbieden) is boeken voor de hotelgast via www.curacao.com geen enkel probleem.
De prijzen aan de buitenkant zijn hetzelfde, maar boeken via de Curaçao site kan (mits goed gebouwd) een vertrouwd gevoel geven aan de gast en hem doen besluiten via deze site zijn hotel te boeken.
Voor de hotels zou dit een extra bron kunnen leveren aan een hoge(re) marge hotelboekingen. Immers naast hun eigen website is er dan ook een belangrijke site waarvandaan ze tegen een lage commissie boekingen kunnen krijgen.
Hotel marketing vandaag de dag is een on-line aangelegenheid: op het internet wordt gezocht, gevonden, geboekt en betaald. Wie daar niet goed aanwezig is kan het vergeten. Het heeft naar mijn mening dus weinig zin om stickers op bussen in Toronto te plakken of batido’s uit te delen in New York, en ook billboards zijn zonde van het geld en zijn niet meer dan grappige stunts.
Hotels op Curaçao moeten veel meer gaan samenwerken om ons gezamenlijke product beter vindbaar en boekbaar te maken tegen een betere marge. CTB-Chata hebben wat mij betreft een prachtige kans om hun samenwerking gestalte te geven.
HANS ROBBEN
The Ritz Village
Curaçao
Ik kan mij toch wel vinden in dit verhaal. De website curacao.com is een ideale landingpage en wordt veel bezocht door potentiële gasten van hotels en appartementen. Als ik zie hoe de pagina met de hotels er nu uit ziet, springen de tranen mij in de ogen. Dat kan proffesioneler waarbij men zou moeten kunnen doorlinken naar de eigen websites of, alleen als dat zeer proffesioneel plaatsvindt, direct geboekt kan worden. Tevens kan deze website dan ook meer inspringen op alle activiteiten die plaatsvinden, up to date graag. Zodat gasten alles op één url kunnen vinden.
Kortom, ik steun de heer Robben zijn insteek.
CTB en Chata zijn no-profit instellingen geeft dhr Robben aan hij moet zich toch wel beter informeren aangezien het CTB een door de overheid gesubsidieerd toeristenbureauat wel erg weinig presteert.
Hij vergeet er eveneens bij te vermelden dat het lidmaatschap van de CHATA shameful hoog is, en dat voor een organisatie die iedere maand een verhaaltje opdist, geleid door Dindial schandalig hoog beloond worden voor het niets dat zij presteert, behalve, kinderlijke campagnes met plaatjes van pasteichis op bussen in de VS die niet resulteren in meer Amerikanen hierheen te halen (vindt je het gek eigenlijk gezien de behandeling die je al krijgt als je op Hato door de douane moet) de ronduit onvriendelijke bediening in veel tenten, de rommel op het eiland, je je tas om je nek moet binden enz enz).
Zijn de CHATA en CTB ook bezorgd over het feit dat hotels op Curacao na 10 jaar zogenaamd failliet gaan na het verstrijken van de Tax holiday?
Schaf de tax holiday af, zijn we ook van dit gedoe failliete af. En haal vooral de bezem door deze organisaties en zet er capabele mensen op/in, en laat als eerste bejaarde Dindial nog ergens een andere baan zoeken.
Beste mijnheer Robben,
Als ik uw verhaal lees, denk ik dat het Calimero-virus u te pakken heeft. U bent ondernemer en u heeft in het verleden, bij de opzet van uw hotel al blijk gegeven van goed ondernemerschap door een niche-markt aan te boren met uw hotelconcept. En dat heeft u goed gedaan! Dus, herpak u en probeer op een creatieve, vernieuwende manier de aandacht van de gast op uw hotel te vestigen. Kijk om u heen in de marketingwereld en online-branche en probeer iemand te vinden die net zoals u toen u begon met The Ritz, net zo enthousiast en creatief is. Uw idee om CTB en Chata in te schakelen lijkt mij geen goed plan. U bent de ondernemer en waarom zou u uw ziel verkopen aan deze instanties. Kom op, heer Robben, u kunt het zelf beter. Succes!
Over booking.com wil ik even kwijt dat ik eens in een hotel incheckte, zwaaiend met hun reserveringsformulier, waar de man achter de balie een kus op drukte en zei “I love you!”
Kennelijk dacht hij er anders over dan Hans Robben.