Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we Roli Perret Gentil aan het woord.
De Curaçao Yacht Club (CYC) was ooit een zogenaamde exclusieve privéclub en bestond uit een klein aantal mensen, allen eigenaar van jachten en een paar grote zeilboten. Het ging om een groep van ongeveer vijf vrienden die verantwoordelijk was voor de oprichting al sinds 1962.
Een van hen was mede-eigenaar van ‘Playa Jan Thiel’ dat later met het pensioenfonds (APC) is verkocht en heden ten dage bekendstaat als het ‘Jan Thiel Resort’. Echter, dat is een ander verhaal voor een volgende keer. Dit verhaal gaat over de oorsprong van de al een groot aantal jaren enorm populaire en zelfs tot in het buitenland zeer bekende ‘Fuikdag’.
Aanvankelijk werd door de jachtclub elke eerste dag van het nieuwe jaar, dus 1 januari, om 6.00 uur ‘s morgens een uitgebreid ontbijt geserveerd dat door de beheerders, Portugezen, van de club werd georganiseerd. Dit ontbijt werd elk jaar door een paar van dezelfde vrienden, allemaal jachteigenaren, bezocht. Alhoewel het altijd supergezellig was, kwam er ook een einde aan dit ontbijt op het moment dat de Portugezen besloten ermee te stoppen en elders hun geluk te zoeken.
Een van de vaste bezoekers van dit jaarlijks ontbijt was Eduardo (Baba) Badaracco, een fanatieke bootliefhebber. Samen met Baba was ik ook een van de vaste bezoekers met nog twee of drie andere booteigenaren. Ik vertel dit opdat men begrijpt hoe ik aan deze informatie ben gekomen.
Doordat we het jaarlijkse ontbijt altijd zo gezellig vonden, besloten we zelf door te gaan met deze inmiddels geworden traditie. Verandering was wel dat we besloten om met zijn allen in onze boten te stappen en naar Fuikbaai te gaan en er daar een leuke dag van te maken. Deze jaarlijkse bijeenkomst van een paar vrienden, begon dus eerst op de eerste van elk jaar. Het is pas later, onder andere omdat iedereen behoorlijk moe was op de 1ste en er door de week gewerkt moest worden, dat besloten werd het op de eerste zondag van het nieuwe jaar te organiseren.
Deze aanvankelijke vriendenbijeenkomst is door de jaren heen gaan groeien en is gaandeweg overgenomen door het grote publiek en geworden tot hetgeen wij vandaag de dag op Curaçao de bekende Fuikdag noemen. Het is dus zonder twijfel Baba Badaracco die achter de originele oorsprong van Fuikdag zat.
Reden waarom we misschien zouden moeten overwegen het officieel ‘Dia di Baba’ te noemen. Want het is onmiskenbaar dat hij de basis heeft gelegd voor deze speciale dag.
PS de heer E. Badaracco (Baba) is al sinds 1988 niet meer onder ons.
R. Perret Gentil
Curacao
En daar heb je het ook. Met het verschil dat (voor het neo kapitalisme in china) de belangrijke functies bekleed worden door benoemde functionarisen die een uitgaven patroon mogen hebben >200x van het gemiddelde. Curaçao lijkt wel iets op die landen
@ericaplas,
Klasseverschil heb je in bijna alle landen. Of je moet naar Cuba, N. Korea of China verhuizen.
Het is toch merkwaardig dat zo in eerste instantie niets zeggend verhaal toch uiteindelijk veel informatie bevat. De schrijver beschrijft hier een periode toen rijk, rijk was en arm, arm was. Het was een tijdje dat armen vaak door de rijken als minder dan honden werden gezien.
Het doet ons denken aan de periode van “the haves and the have nots”, op zich moeten we trots zijn op onze ouders en voorouders die zonder niets toch uiteindelijk wist te overleven en ons een betere toekomst heeft bezorgd.
Ik vind ook dat wij Eduardo (Baba) Badaracco, moeten herdenken, niet vanwege de Fuikdag maar meer vanwege het klassisme dat nog heerst en steeds toeneemt.