Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we Marguérite Nahar aan het woord.
Schoop Guillano Schoop, de toekomstige procureur-generaal (PG) van Curaçao, heeft met zijn speech in het Papiaments bij de installatie van enkele nieuwe rechters uit Nederland een ware ‘faux pas’ begaan. Die wordt door hem goedgepraat met zijn bewering dat 80 procent van de bevolking van Curaçao de Nederlandse taal lang niet voldoende machtig is om de rede in het Nederlands te kunnen volgen.
Dit is je reinste kolder. Want met uitzondering van recent gearriveerde vluchtelingen uit Venezuela en een handjevol huishoudelijk personeel dat als arbeidsmigranten vanuit het Engelssprekende Caribisch Gebied op Curaçao werken, is vrijwel iedereen op Curaçao de Nederlandse taal in receptieve zin (aanhoren en begrijpen) ruim voldoende machtig. Alleen in productieve zin (zich uiten in die taal) zullen er wel foutjes insluipen bij degenen die het Nederlands niet vaak hoeven te gebruiken.
En dat is juist meestal het gedeelte van de bevolking – inderdaad bijna 50 procent – dat ofwel vlak onder, dan wel vlak boven het bestaansminimum moeten zien rond te komen. Voor die mensen is het ‘sink or swim’, zij hebben de grootste moeite om elke maand de eindjes aan elkaar te knopen. Die mensen zijn zo druk bezig met hun ‘struggle for life’ dat ze echt niet in de krant of op TV veel aandacht zullen besteden aan speeches bij de installatie van nieuwe rechters.
Dus de ‘courtesy’ die meneer Schoop hun wil betuigen had hij ook in omgekeerde richting kunnen bewerkstelligen door zijn speech in het Nederlands te houden en op het scherm de vertaling in het Papiaments te laten passeren. Curaçao kent op wettelijke basis drie officiële talen: het Nederlands, het Engels en het Papiaments. En zoals de heer Schoop zelf opmerkt in zijn rede, is de taal van de rechtspraak onbetwist het Nederlands.
Daarom, maar meer in het bijzonder als ‘courtesy’ tegenover enkele kersverse, nieuwe rechters uit Nederland die worden toegesproken tijdens hún installatie bij het Hof, en die onmogelijk in zo’n korte tijd voldoende taalbeheersing van het Papiaments hebben kunnen opbouwen; in zo’n situatie is het hoogst ongepast om de speech in het Papiaments te houden. Uit elementaire beleefdheid diende de rede in het Nederlands te zijn gehouden, met de Papiamentse vertaling op het scherm.
Denkt Guillano Schoop werkelijk dat hij door zijn toespraak in het Papiaments te houden, daarmee de beweerdelijke drempelvrees van de Papiamentstalige bevolkingsgroep om in rechte te procederen, kan doen verdwijnen? De gigantische werkdruk op de rechters bij het Hof op Curaçao duidt niet op schroom of drempelvrees bij de bevolking om advocaten te benaderen.
Marguérite Nahar,
Curaçao/Nederland