Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.

Vandaag laten we Elisabeth Hollander aan het woord.

In de nul meting van ons onderwijs 2022 wordt weer aangedrongen op een groter databestand voor het Ministerie van Onderwijs. Hoe gaat dit in zijn werk? Minister Drs. Alcala Walle, opgeleid als bedrijfskundige, heeft indertijd voor 650.000 gulden aan onderwijs-volgtoetsen ingekocht. Toetsen die door alle leerlingen gemaakt worden, door de leerkrachten nagekeken en louter en alleen dienen om het databestand op het ministerie te ondersteunen.

Maar onderwijs wordt niet op het ministerie gemaakt, doch in de klas. De focus van ons onderwijs is, door dit datagericht beleid, verschoven van het leren in de klas, naar data verzamelen voor ministerieel beleid. Leerlingen worden zo instrument in plaats van doel van ons onderwijs en daarom moeten we zo snel mogelijk terug naar de ‘heilige drie-eenheid” van goed onderwijs: De leerstof goed uitleggen, toetsen of de stof begrepen is en de fouten verbeteren en/of de stof opnieuw uitleggen. Zo leert een kind! Maar in het Funderend Onderwijs starten we toch weer met het verfoeide systeem van: Opdrachten geven, toetsen maken en fouten signaleren. Geen kind wordt hier slimmer van, maar het databestand groeit.

De slechte resultaten van ons falend onderwijssysteem worden op het einde ook nog onzichtbaar gemaakt. Hoe? “Door een aangepaste slaag- en zakregeling voor het havo/vwo, waardoor de aanwezige kennis opgewaardeerd wordt”, zoals de huidige minister van OWCS trots bekend maakte in een interview in de Amigoe op 20 juli 2022. “En voor het onderwijstype waarbij de leerlingen lokaal doorstromen is er een lokale doorstroomregeling voorbereid voor de eindexamens, sector breed!” De minister besluit triomfantelijk met de woorden: ”Nu de slaag-en zakregeling loopt, zien we een positieve ontwikkeling in de resultaten.”

Maar hoe eerlijk is dit systeem, als een groot deel van onze studenten in het buitenland, vol goede moed, aan hun eerste jaar op de universiteit beginnen, waar al gauw duidelijk wordt, dat ze wel over het diploma, maar niet over de bijbehorende kennis beschikken. Op het einde van het eerste studiejaar komen ze in een afvalgroep terecht, waar ze, zoals bijvoorbeeld op de Erasmus Universiteit, digitaal met zeven verschillende kleurtjes op hun ontbrekende kennis gewezen worden!
Ouders, wees gewaarschuwd!

Elisabeth Hollander,
Curacao