©2015 Renée van Aller en John de Vries
Er is veel mis met hoe mensen reageren op ongewone en alarmerende omstandigheden. Waar is ons geweten? Zijn we zo blind geworden voor onze eigen tekortkomingen en fabriceren we daarom wandaden en afleidingsstrategieën voor onze vermeende tegenstanders? Vaststaat dat de raffinaderijen in Aruba en Curaçao veel vervuiling veroorzaakten.
In Curaçao duurt het ontstaan van onnodig ziekten voort. De raffinaderij en de overheid in Curaçao ontkennen – tegen beter weten in – dat de uitstoot gevaarlijk is nu de opgelegde dwangsom dreigt te worden geïnd. De regering gedraagt zich als loopjongen van de raffinaderij met bijstand van een aantal overheidsbedrijven. De staatsrechtelijke crisis in Sint Maarten kan eenvoudig worden opgelost, maar het gebeurt niet.
In Nederland wordt de afschuw tegen andersdenkenden aangewakkerd tijdens verkennende inspraakavonden over mogelijke asielzoekerscentra (azc). Deze bijeenkomsten worden ook actief opgeluisterd door inspraak van leden van de extreemrechtse Nederlandse Volksunie (NVU). Een vrouw in Zevenbergen die opkwam voor de vluchtelingen tijdens een voorlichting had volgens joelende tegenstanders “een piemel erin nodig”. Het toppunt van botte ongemanierdheid. Waar zijn de bestuurders die werkelijk begrijpen wat er op het spel staat?
Afleidingstactiek
De overheid neemt de onrust die zoveel nieuwe burgers in een kleine gemeenschap kan veroorzaken kennelijk niet serieus. Alle moeilijke beslissingen moet de burger of de lagere overheid zelf maar nemen en problemen vooral zelf oplossen. De centrale regering wil het liefst regeren zonder tegenspraak en zonder burgers. Elkaar met respect behandelen- vooral als meningen verschillen – wordt steeds moeizamer. Wat hebben we aan moedige burgers als de politici het laten afweten? De meeste politici gedragen zich als optimistische opportunisten die wat hun burgers bezighoudt niet (h)erkennen. Uitjoelen en inspreken zijn aan elkaar gelijk geworden. Wangedrag, onnadenkendheid en onbegrip zijn de norm.
Bas Heijne noemt dat in het NRC van 24 oktober 2015 moreel verval. De burgers zoeken houvast. De overheid presenteert standaard totale afwijzing. Dat levert radicale vervreemding op tussen bestuurders en burgers, zegt Heijne. Onze bestuurders op landsniveau munten uit in opvallende onoprechtheid, waardoor ze onaantastbaar zouden zijn.
Heijne meent dat onaantastbaarheid niet moet worden verward met onzichtbaarheid. Visieloosheid kan de overheid nog duur te staan komen, evenals het constant negeren van onlustgevoelens van de eigen burgers. “Minder zelfgenoegzaamheid zou wonderen verrichten”, zegt Heijne. Dat geldt ook voor de GVM van Curaçao. Daarvoor is visie nodig die het Koninkrijk mateloos mist.
Geoefend misleiden
Voor miraculeuze malicieuze misleiding shoppen we geoefend bij de ABN-Amro. Deze bank kreeg recent een boete opgelegd door de Autoriteit Financiële Markten (AFM). De boete bedraagt € 3 miljoen, omdat er onvoldoende gegevens over de verkoop van derivaten aan woningcorporatie Vestia zijn bijgehouden.
Deze week informeerde de ABN-AMRO bank per e-mail de klanten over een nieuwe verlaging van de spaarrente, vergezeld van de actie pinsparen. Wij vroegen ons – even nieuwsgierig als u – af wat pinsparen is. Omdat de belastingbetaler de bank redde, op zijn minst een leuke rentebetaling op pinsparen?
Niets is minder waar. Als u pint of betaalt met uw pinpas kunt u opgeven dat u een bepaald percentage van de pinbetaling wilt sparen tegen een nauwelijks bestaande vergoeding. De klant wordt blij gemaakt met een dode mus. Door te pinnen krijgt de bank informatie over wat u koopt. Die informatie kan worden verkocht. Politici kunnen daar veel van opsteken. De bank staat opnieuw voor schut, net zo als sommige pientere politici. Doorpakken dan maar en wisselen van bank en regering. Renée van Aller & John de Vries
Renée van Aller en John de Vries schrijven hun artikelen vanuit een veelzijdige vakkundigheid voor de Knipselkrant Curaçao en de Amigoe. Vanuit hun kennis en ervaring, toetsen ze de theorie in de praktijk. Renée werkte als jurist lange tijd voor de Universiteit van Aruba en de Arubaanse overheid. John J.P. de Vries was jarenlang werkzaam als jurist bij de overheid en voormalig hoofd van de Arubaanse veiligheidsdienst. Zij presenteren een analytisch en onderbouwd oordeel op actualiteiten. Op alle artikelen rust het copyright bij zowel de Knipselkrant Curaçao en Amigoe als de Auteurs.
Publicatie door: Knipselkrant Curaçao © 2010-2015
De samenleving is gebaat bij een andere basishouding van de overheid. Dit vraagt een ander cultuurbij de overheid, waarbij men zoveel mgelijk tegemoet komt aan initiatieven van burgers. Mondige burgers hebben steeds meer behoefte aan keuzevrijheid, kwaliteit en maatwerk. Echter, burgers stellen zich vaak passief op als consument. Zij zijn niet betrokken bij het publieke domein en komen alleen in actie als hun eigen belang in het geding is (Isla). Ruben Suriel pleitte voor een meer proactieve houding van de derde macht (rechterlijke) op Curaçao. De visieloosheid waar VanAller&DeVries het over hebben zou bestreden kunnen worden door naast de traditionele rollen van de overheid m.b.t. wetgeving, uitvoering en rechtspreken, een vierde rol toe te voegen namelijk dat van creatieve macht, waarbij de overheid initiatieven vanuit de samenleving omhelst.
De overheid zal niet door enkel het opstellen van wetten en regels, en zelfs niet bij een proactieve houding van de zittende en staande magistratuur t.a.v. de burgers, een gewenste gedragsverandering initiëren. De toenemende diversiteit op Curaçao kan niet collectief worden geordend met strengere regels, controle en gepaard gaande handhaving of een beroep op ‘normen en waarden’. Burgers zullen alleen anders gaan handelen als zij het idee hebben dat zij hiermee voldoen aan de door de omgeving gestelde sociale normen. Daarom hebben politici en publieke handhavers zoals een Buitengewoon OpsporingsAmbtenaar (BOA) altijd een voorbeeldfunctie in de samenleving.