In een Chinees restaurant in het Chinatown van Den Haag komen ongeveer 25 mensen bij elkaar om even stil te staan bij deze oorlogsslachtoffers.
“Voor de Chinese gemeenschap is het belangrijk om dit stukje geschiedenis te onthouden”.
Cho Ya Hsii is voorzitter van de Europees Chinese Kamer van Koophandel. Hij merkt dat het onderwerp gevoelig ligt bij de Nederlandse regering: “Tot nu toe is er niet genoeg aandacht voor geweest in Nederland, maar we gaan proberen verder te discussiëren met de overheid.”
Bestuurder Roy Ho Ten Soeng heeft Chinese belangenorganisaties in contact gebracht met SEOC. Hij wil ook dat Nederland erkent wat er destijds op Curaçao gebeurd is:
“Nederland wil deze mensen niet erkennen uit vrees voor schadeloosstellingen. Nederland staat voorop om met de wijsvinger andere landen de les te lezen, maar als het land zelf onderwerp van gesprek is wat betreft mensenrechtenschendingen, dan geeft Nederland niet thuis.”
Aandacht voor Aprilmoorden in Nederland (bijdrage: Jamila Baaziz)
Schandvlek
“Dit is een schandvlek voor het hele Koninkrijk. Het is wel op Curaçao gebeurd, maar door Nederlanders.”
Ook staatsrechtgeleerde en oud-minister Mito Croes gaat zich hard maken voor eerherstel van de Chinese slachtoffers:
“Het is tijd dat hier aandacht voor komt in de politiek. We gaan met juristen bekijken hoe we hiermee verder kunnen komen.”
De aanwezigen zijn blij dat de Chinezen op Curaçao wel jaarlijks herdacht worden.
Nizaar Makdoembaks van SEOC heeft een nieuw boek geschreven, Chinezen gekwetst in Oost en West, waarmee hij hoopt dat het dossier opnieuw geopend wordt.
“Ik ben er dag en nacht mee bezig.
Dit is een misdaad tegen de menselijkheid die in de doofpot is gestopt.
Door mijn eigen autoriteiten nog wel.
Dit had nooit mogen gebeuren.”
Makdoembaks weet dat de Nederlandse overheid over bepaalde documenten en autopsierapporten beschikt, maar wil deze niet vrijgeven.
“Want dan kan iedereen zien dat deze mensen in koele bloeden zijn neergeschoten, door hun hoofd of in hun rug. Nederland heeft daarom alle reden dit niet vrij te geven, maar het land moet juist het goede voorbeeld geven, met zijn internationale rol op mensenrechtengebied.”
Door Jamila Baaziz