door Margriet Marbus
WILLEMSTAD – China is het meest vervuilende land ter wereld. Nasa heeft dat onlangs aardig in kaart gebracht. Met behulp van satellieten is de verdeling van de luchtvervuiling mondiaal goed te zien.
In gebieden met een hoge bevolkingsdichtheid, zoals in het oosten van China, is die het hoogst. Dat heeft volgens Nasa te maken met het gebruik van fossiele brandstoffen. Als alles gaat zoals China wil, dan komt er ook een rood puntje op Curaçao. Vanaf 1 januari 2020 neemt het Chinese Guangdong Zhenrong Energy de raffinage- en overslagactiviteiten van het Venezolaanse PdVSA over. De kans dat het toch al geteisterde milieu daarbij gespaard blijft is klein. China heeft een beroerde reputatie op dat gebied.
Naast een prachtig monumentaal pand van Monumentenfonds aan de Scharlooweg staat een nog veel mooier en groter monumentaal pand. Nummer 53. Ooit vol marmer, ornamenten, pilaren en bewerkte, antieke shutterramen. Majestueus, zo zou je het kunnen noemen, als het niet zo vreselijk verkrot en verpauperd was geweest. Maar majestueus, dat is wel heel lang geleden. Dat was het ooit en dat had het nu nog kunnen zijn als de eigenaren zich er om hadden bekommerd. Vandaag de dag hangen de shutterramen er vermolmd bij, zijn de marmeren tegels grotendeels gebarsten dan wel gestolen en zakken de muren van bouwvalligheid in elkaar. Zelfs de chollers van Willemstad die nachtelijk Scharloo onveilig maken, vinden het te gevaarlijk om er nog te bivakkeren. Nog twee zware regenseizoenen en deze ooit zo weelderige pracht, ligt verdeeld in stukken breuksteen op de Scharloose grond.
Eigenaar
Waarom wordt de eigenaar van dit pand niet zoals elke andere monumentenbezitter aangesproken op zijn verantwoordelijkheid? ‘Dat doen we regelmatig,’ zegt Michael Newton, de Curaçaose monumentenexpert en managing director van het Monumentenfonds Curaçao. ‘Maar de eigenaar doet niets. De reacties zijn nihil.’
Wie is die onverschillige eigenaar van het kolossale, gehavend stuk Curaçaos’ erfgoed? Die kennelijk niet omkijkt naar zijn bezit? De toekomstige baas van de Isla. Oftewel: de Volksrepubliek China. En dat land kennen we vanwege de onduidelijke deal tussen voormalig premier Ben Whiteman en de Chinese grondstofhandelaar Guangdong Zhenrong Energy. Het grootste land ter wereld met miljarden aan inwoners, waar bedrijven nog altijd deel uitmaken van een totalitair communisme en nog altijd in de vorm van hun legendarische voorman MAO uitgedragen filosofie: het Maoïsme.
Michael Newton
In China bestaat het individu en ook het belang van het individu niet, maar wordt gewerkt vanuit partijbelang. En hard. China heeft de afgelopen dertig jaar industrieel en technisch – en ook als het gaat om expansie – een enorme vooruitgang geboekt. Als je dat vergelijkt met de Japanse uprise na de Tweede Wereldoorlog was de eerste een zomerbriesje tegenover de denderende hurricane die de technologische en industriële ontwikkeling van China is.
Milieu
Uiteraard is zo’n explosie aan ontwikkeling nooit zonder gevolgen. Waar er miljardenwinsten gemaakt worden, zoals met de Chinese export van steeds betere wordende elektronica, auto’s en huishoudelijke producten zijn er ook aspecten van de samenleving die lijden onder de deze ongekende expansie. Het milieu, helaas, als eerste. Wie kijkt hoe de vele fabrieken in het Chinese achterland erbij liggen, krijgt daar geen vrolijk beeld bij. ‘Onze’ Isla is daarbij vergeleken een lieveheersbeestje dat een windje laat. Vervuilde rivieren, door chemicaliën dodelijk bestreken stukken land waar nog voor honderden jaren geen grasspriet meer zal groeien; gemuteerde insecten, vormen van (huid)kanker die in bepaalde streken in hoge concentratie onder de bevolking voorkomt. Dat is China.
Maar je hoeft het achterland niet eens in om te zien hoe de Volksrepubliek denkt over milieuzaken. Steden als Shanghai en Guangzou gaan schuil onder een geelbruine deken van smog, inwoners klagen massaal over ademhalings- en huidproblemen. Jaarlijks overlijden 1,6 miljoen Chinezen aan luchtvervuiling, kopte NRC Handelsblad op 12 februari 2016. De gezondheid van het individu heeft kennelijk niet de prioriteit van de communistische bazen.
Google
Net zoals de gezondheid van de aarde niet, getuige de vele Afrikaanse landen waar staatsbedrijven van de Volksrepubliek China grondstoffen en land opkopen om alles naar het moederland te verschepen en letterlijk verschroeide aarde achter te laten. Grondstoffen die vaak in bouwvallige, levensgevaarlijke mijnen worden gewonnen. Maar dat zal een land dat de gezondheid van haar eigen inwoners al aan de laars lapt, worst zijn.
Ver van mijn bed show? Nee. De eenmansakter van Ben Whiteman heeft de aandacht van de hongerige moloch China getrokken naar het nogal stuurloze deel van het Koninkrijk der Nederlanden in het Caribisch gebied. De Isla is verkwanseld, zo lijkt het. Wie naar China en haar industrie kijkt, kan niet anders constateren dan dat hier, op Curaçao, een ramp op de loer ligt. Google eens op chinese factories pollution en kijk eens wat je tegenkomt!
En dit land gaat een sterkverouderde en vervuilde Isla moderniseren? In wiens belang? De bewoners van Wishi, Marchena en Buena Vista blijven onder de rook zitten, waarschijnlijk nog meer dan nu. Zij zijn niet de invloedrijksten onder de Curaçaose bevolking; dus om hen in de erger wordende rook te laten zitten, behoeft geen ander beleid.
Pinkeltje
Maar wat als die rook straks verder reikt? Als er straks niet één asfaltmeer ligt, maar een hoeveelheid aan zwaar vergiftigde afvalbergen. Als de vervuiling opduikt in de haven en onder de Emmabrug in de vorm van giftige afvalstoffen en duizenden dode vissen? Als er eens een paar flinke explosies volgen waarna giftige deeltjes over het hele eiland waaien? Als de natuur onder Chinese leiding van de Isla een nog grotere optater krijgt?
Oh ja, en er zouden zulke goede regelingen komen voor het personeel van de Isla. Toch? Net zulke goede regelingen als voor werknemers in China, waar 14 uur per dag geen uitzondering is; waar 7 dagen per week normaal is. En mochten die werknemers van de Isla nu eens niet zo netjes behandeld worden, gaat de Curaçaose overheid daar dan iets aan doen? Is dat niet zoiets als David, nee, Pinkeltje tegenover Goliath?
Ja, zou het doemdenken zijn? Als we het hebben over een land waar jaarlijks 1,6 miljoen doden zijn door luchtvervuiling? (In Nederland zijn dat er 6000 per jaar.) Kortom, is de combinatie van China en de Chinese historie met milieu in combinatie met de Isla en het milieu niet een heel slechte? De verouderde, vervuilende smetvlek aan de Sint Annabaai zou in dit opzicht niet in slechtere handen kunnen vallen dan in die van de Chinezen.
Uw huis
Maar tsja… Okee… misschien dat op Curaçao het overgrote deel van de bevolking niet echt geïnteresseerd is in schone lucht en schoon(grond) water. Want waarom staat deze kreupele raffinaderij (waar volgens toeleveranciers regelmatig een brandje is waardoor ze het terrein niet op mogen) er anders nog? Alleen maar omdat het te weinig mensen werkelijk iets kan schelen. Maar voor al deze mensen voor wie een dode vis meer of minder niet belangrijk is of het feit dat de school in Marchena weer een dagje dicht moet, is dit dan misschien iets wat er wel toe doet: de prijs van uw huis. De waarde van de zo mooi opgeknapte tropenwoning, het monument in de stad of het zelfgebouwde huis op Jan Sofat of Coral Estate. Iedereen op Curaçao die er nu zo’n heerlijk leven leidt, op plekken als Blue Bay of Julianadorp of Coral Estate: wat gaan die mensen doen als de vervuiling van de Isla vertweevoudigt? Of erger, hetgeen niet ondenkbaar is onder Chinese leiding.
We hebben het kleine voorbeeldje van het totaal verkrotte monumentale pand van de Volksrepubliek China naast monumentenfonds al als voorproefje. Beste eilandbewoners. Als het uit de hand loopt met de Isla en de Chinezen is er geen redden meer aan. Dan is snel verkopen en vertrekken geen optie meer. Doordat de Isla de kwaliteit van leven op het eiland dan flink teniet heeft gedaan is de aantrekkelijkheid van Curaçao ook weg, prachtige tropenwoning of niet. Ben Whiteman heeft met zijn ongemachtigde handtekening dus niet alleen de Isla heeft verkwanseld, maar ons op termijn allemaal een oor aangenaaid.
Blijft de grote vraag staan: wie gaat hier iets aan doen?
Bron: AchterkantvanCuracao
“China laat dat wonder weer gebeuren”. Helemaal geen wonder. China heeft een enorme behoefte aan energie. Zij hebben zich verzekerd om in die behoefte te voorzien door Venezuela die de grootste olievoorraden ter wereld bezit bij te staan. Vervolgens hebben zij ervoor gezorgd om de expertise voor het raffineren van deze olie vanuit Venezuela ook aan zich te binden. Dus, RdK zal een verbintenis aangaan met GZE. Wat er vervolgens met de inkomsten vanuit de relatie met GZE gebeurd licht aan de leiderschap dat het volk kiest. Voor China is dat om het even. Hopelijk wordt een deel gebruikt voor ‘schone energie’ en andere economische ontwikkelingen naast toerisme.
De komst van Chinezen is vol van schone beloften. De realiteit is dat de oude mannen van het eiland willen dat de raffinaderij blijft.
Teken van welvaart uit lang vervlogen tijden , China laat dat wonder weer gebeuren. Denken die oude mannen, met hun diepe zakken. Vergeet het maar. Curacao interesseert China geen ene mallemoer. Een eilandje met 140.000 mensen die allemaal wat anders willen is een leuke bijverdienste.
Alleen China koopt die vervuilende rotzooi uit Venezuela. Niemand wil dat hebben of verwerken. Als premie mag Curacao geen belasting heffen, de electra en het water aan China gaan betalen. Wat zal het toerisme floreren.
Voorbeelden te over. Ga maar eens kijken bij Isla Margarita. Was vroeger ook een toeristenoord.
Voor de modus operandi van China is navolgende link illustratief en interessant. http://www.forbes.com/sites/wadeshepard/2017/01/08/violent-protests-against-chinese-colony-in-hambantota-sri-lanka-rage-on/#6154b5b429ed
Ergste probleem van een groot deel van de YDK….ze zijn zo snel ‘ofende’. En willen niet kijken naar de waarheid. Het hele team van RdK, MDPT etc is ‘ofende’. Maar Curaçao Independiente wil niet inzien dat dit hele team, hoe competent ze ook zijn, een reus als wederpartij hebben.
Daar China langzaam maar gestaagd de transformatie van een industriële naar een dienstverlenende economie doormaakt, zullen de kaarten van NASA ook op termijn een ander beeld vertonen. Het is niet allemaal ‘Gloom and Doom’. Maar begrijpelijk de vlag van China is niet Rood-Wit-Blauw!
Daarnaast heeft Margriet Marbus een nieuwe manier van waarzeggerij uitgevonden.; de toekomst voorspellen aan de hand van de staat van een vervallen pand in Scharloo. Margriet Marbus zou dit kunstje aan onze politici moeten leren. Of beter nog, samen met de parlementariërs de jaarlijkse wandeling langs de carnavalsroute in Otrabanda moeten maken en bij elke vervallen pand het voornemen voor 2017 van de eigenaar met Curacao voorspellen. Ben zeer benieuwd hoe het deze politici zal vergaan.
Tur hende tin derechi di duna su opinion, e artikulo ta mas ku interesante di su mes. Pero no ta prome biaha kumi ta ripara ku ta ofende bandera di Pais Kòrsou dor di usa e kolonan ku ta peretenese ne bandera di China? Loke tambe ta asombrami ku tin prekupashonnan asina grandi pa ku enbolbimentu di China na Rafinaderia di Kòrsou. Pero si ta keda usa tur produktonan posibel ku ta wordu traha na China, entre otro electronikanan, pañanan, kuminda, etc. ectc. I por sierto a kaba habri aña nobo 2017 ku nada menos ku tiramentu di klapchi ….ku te ainda ta wordu importa foi i traha na China! Ki dia ta duna nos mes hendenan e posibilidad pa krese i dunanan sikiera ‘the benefit of the doubt’ den e negosashonnan? E artikulo ta hasi komo si fuera tin un Kontrakto firma i seya kual no ta e kaso! Ademas lubida por kompleto ku tin henter team (RdK, MDPT, Gobierndi Kòrsou) ta trahahando pa hiba e negosashonnan , pues ta ofende henter un team komo inkapas…..Mi ta kurioso pasa riba kua kompiuter/tablet o smarphone a skirbi e artikulo aki, un di Made in China?
Margriet Marbus, heeft goed omschreven wat Curaçao te wachten staat.
Het droevige van het geheel, is dat niemand, maar dan ook helemaal niemand zal ingrijpen. Het huidige proces van de ISLA-vergiftiging, deert de inwoners van Curaçao totaal niet – de enkele goedwillenden niet te na gesproken.