AVC | Amigoe teruggefloten door de rechter

Dick Drayer | Achterkant van Curacao

De Amigoe moet door het stof vanwege ongefundeerde uitlatingen aan het adres van journalist Harald Linkels van Bonaire.nu en de BES-reporter. In een reeks artikelen beschuldigden de krant hem dat hij omgekocht was door het Bestuurscollege van Bonaire om positieve verhalen te schrijven.

Daarvan is geen enkel bewijs geleverd. Amigoe is vrij om te schrijven over het fenomeen inhuren of omkopen van journalisten, maar moet daarbij wel bij de feiten blijven.

De pas op Bonaire aangekomen journalisten Wim Romeijn en Robert Pastoor krijgen met hun artikelenreeks een stevige tik op de vinger. Dat mag ook de hoofdredactie zich aanrekenen. Die bleef zelfs weg bij de behandeling van het kort geding, net als de betreffende journalisten.

De feiten
Harald Linkels is bestuurder van adviesbureau Linkels en Partners en van het Pensioenfonds Caribisch Nederland. Daarnaast schrijft hij journalistieke bijdragen voor de websites www.bonaire.nu en www.bes-reporter.com.

Op de voorpagina van de Amigoe van 16 september is een artikel gepubliceerd naar aanleiding van het besluit van het Bestuurscollege van Bonaire van eind augustus 2019 tot het tijdelijk inhuren van journalist René Zwart en Harald Linkels voor de ondersteuning bij ‘haar communicatiebeleid inzake bestuurlijke aangelegenheden’.

De rechter vindt het opmerkelijk dat er in de reeks van artikelen die volgen een gradatie te zien is van ernstigheid. Ook het gebruik van concluderende kwalificaties verraadt volgens de rechter een zekere vooringenomenheid van de journalisten.

En die verschijnen in de Amigoe van 1 7, 18 en 19 september 2019. En die gaan over het besluit tot het inhuren van Linkels en Zwart en over de afwijzende reacties daarop van onder meer oppositiepartij DP en kamerleden in Den Haag.

De artikelen hebben koppen als: ‘Zwart & Linkels – Ophef op Bonaire en in Den Haag over omko­ping journalisten’ en ‘Website neemt omgekochte journalisten in bescherming’. Deze artikelen bevatten onder meer de volgende passages:

‘Tegelijkertijd valt er ook op bonaire.nu, een drukbezochte website met ‘nieuws’ over het eiland, nergens te lezen dat de gepubliceerde artikelen van Zwart en Linkels zijn ingefluisterd door het Be­stuurscollege dat hiervoor ook goed betaalt’ .

en

‘Zwart en Linkels gaven later toe dat zij bij herhaling en tegen betaling het openbaar lichaam hadden bijgestaan met redactionele diensten terwijl zij ook jarenlang als ‘journalisten’ talrijke artikelen publiceerden die hen werden ingefluisterd door het Bestuurscollege. Beide schrijvers hielden hun werk als overheidsvoorlichters voor hun lezers verborgen’.

Linkels eist rectificatie. Zijn adviesbureau had over de laatste drie jaar weliswaar ongeveer 9.500 USD aan het openbaar lichaam Bonaire in rekening gebracht. Maar voor zaken als loonadministratie, psychologisch onderzoek, werving en selectie en taalbeheersing. Niet voor het schrijven van ingefluisterde berichtgeving. Het BC heeft daarvoor ook nimmer facturen voor ingediend.

Overwegingen

In dit kort geding gaat het over de vraag of er een voldoende feitelijke bewijs is voor de aangehaalde artikelen dat Linkels zich heeft laten ‘omkopen’ om positieve artikelen te schrijven voor het Bestuurscollege/politici en dat eiser ‘jarenlang’ artikelen heeft gepubliceerd die hem door het Bestuurscollege waren ‘ingefluisterd’. Bovendien zou Linkels dat ook hebben toegegeven.

Linkels is ook niet happy met de toonzetting van het eerste artikel, maar dat moet hij zich laten welgevallen volgens de rechter. Amigoe heeft belang en is gerechtigd om verslag te kunnen doen over het fenomeen inhuren door overheden van journalisten als voorlichters. Los van de vooringenomenheid, valt dat binnen de marges van de vrijheid van meningsuiting.

Maar de vervolgartikelen niet. Die gaan verder en presenteren als feit dat Linkels zich in het verleden – dus voorafgaand aan het besluit van het Bestuurscollege – als journalist door het Bestuurscollege heeft laten betalen om het Bestuurscollege welgevallige artikelen te publiceren.

Weersproken

Linkels heeft deze beschuldiging, die afbreuk doet aan zijn journalistieke integriteit, met klem weersproken en leverde daarvoor met een brief van het Bestuurscollege ook bewijs. Amigoe heeft hiertegenover niets aangevoerd waarmee deze beschuldiging kan worden onderbouwd. Dat geldt ook voor de in de artikelen opgenomen bewering dat Linkels het jarenlange omkopen en influisteren zou hebben toegegeven.

De journalisten Romeijn en Pastoor gaan volgens de rechter de mist in met het linken van de facturen van het bedrijf van Harold Linkels voor advieswerkzaamheden aan het schrijven van goedgezinde en ingefluisterde artikelen. Het een heeft niets met het ander van doen.

Op de zitting geeft Amigoe dat ook toe. Die nuancering ontbreekt echter in de artikelen. Was die context wel gegeven, dan hadden de beschuldigingen van jarenlange ‘omkoping’ in een ander licht gestaan en had de lezer zich met Linkels kunnen afvragen in hoeverre ne­venwerkzaamheden van journalisten en advertenties in kranten daadwerkelijk afbreuk doen aan de onafhankelijkheid van berichtgeving. Maar de journalisten hadden hun oordeel al klaar, gebaseerd op verkeerde feiten en gaven de lezer aldus geen ruimte daar zelf een oordeel of mening over te vormen.

Oordeel

Het Gerecht beveelt Amigoe daarom binnen een week na vonnis op de voorpagina van de krant de volgende rectificatie te plaatsen:

De Amigoe heeft op 17, 18 en 19 september 2019 artikelen gepubliceerd waarin werd gesteld dat de heer Harald Linkels zich jarenlang heeft laten betalen door het Bestuurscollege van Bonaire om door het Bestuurscollege ingefluisterde artikelen te publiceren, onder meer op de website www.bonaire.nu. 

Ook heeft de Amigoe vermeld dat Linkels die beschuldiging heeft toegegeven.

Linkels heeft deze beweringen met klem ontkend.

Het Gerecht heeft bij vonnis in kort geding van 13 november 2019 geoordeeld dat een voldoende feitelijke basis voor deze beweringen ontbreekt. Amigoe is bij dat vonnis veroordeeld tot deze rectificatie.

-0-0-0-