@peter van den Berghe,
Ik weet hoe een districten stelsel werkt en ook de nadelen.
En die zijn er zeker. Daar om had ik ook twee verkiezingen een voor de staten in districten en een algemene voor regeringsleider
In de districten is het idd the winner takes all.
En bij regeringsleider verkiezingen ook.
De regeringsleider draagt zijn kandidaat ministers voor welke goedgekeurd moeten worden door de staten.
Om zo belangenverstrengeling te vermijden.
De staten leveren in principe geen minister of premier. Zo zijn de staten niet gebonden aan de regering. De ministers kunnen wel door de staten worden afgezet met een meerderheid van stemmen.
Een “carbon copy” van Nederland loopt mank in een klein electoraat. Dan gaat het ambtenaren apparaat en het personeelsbestand van overheidsentiteiten opgeblazen worden tot het punt dat het niet meer draagbaar is. En dat is dan ook het geval in “nieuwe” democratieën l.
Democratieën zonder geschiedenis en tradities. Wijs mij er een aan waar het wel is gelukt doe ik er 5 waar het gefaald heeft.
Het grootste struikelblok heb je ook al vermeldt: “maar de oplossing moet komen van diegenen die met het bestuur belast zijn”.
Daarom zij ik al dat het niet gaat gebeuren niet op die manier pas als het systeem implodeert gaat dat gebeuren en dat gaat geen jaren meer duren. En ik weet niet wat we er voor in de plaats krijgen.
Toch lijkt het me gepast om alternatieven te opperen in de (ijdele) hoop dat iemand zegt:
Laten we zelf wat doen voordat we gedwongen worden. Want deze weg loopt dood.

Misschien moeten we ook gewoon beginnen met: vakministers aanstellen.

Dus daarmee valt een groot gedeelte van de “zittende” ministers, (met de nadruk op zitten, soms knippen, heel vaak kijken, kijken en kijken, en de laatste tijd ook vaak als een kip zonder kop wat slogans en aparte voornemens roepen).

Idem voor de “zittende”statenleden.
Wederom met de nadruk op “zitten”, als ze al verschijnen. Vaker: Reizen, liefst 7 tegelijk. Selfies maken, ruzie maken, klappen uitdelen, enne verder komt er niet zoveel uit qua wetten maken, updaten, upgraden en de regering controleren.

Eis een minimale opleidingsgraad en denkniveau van statenleden in spe ! Voor 14K p.m. mag dat best.

Op Curaçao ben je een expert wanneer je zegt dat je een expert bent. Niet zozeer omdat je de kwaliteiten van een expert hebt.

Zo hebben we al koeienexperts gehad, luchtvaart/airline experts, wegenonderhoudexperts, brugonderhoudexperts, aqualectra distributie experts, CMC experts, CBCS experts, CUROIL experts, noodregeling toezicht experts, stageloopexperts, project consultantexperts voor 3 miljoen, Quarantaine hotelexperts, Ayurveda experts, politieopleidingexperts, gevangeniskeukenexperts, Ennia RvC experts, RA Experts, (net 2 doorgehaald en 2 anderen moeten 17 miljoen terugbetalen) en sinds kort ook mediaexperts.

Allemaal f&f van zittende of ex-ministers, of directeuren

Vooruit, ik zal nog een poging wagen en dan zal ik beter proberen uit te leggen waar het huidige kiesstelsel systeemfouten heeft welke vermeden kunnen worden. Daarbij zal ik ook kijken naar enkele voorbeelden van de andere eilanden om het duidelijk te maken:
1. Het aantal zetels in het parlement is laag. De Staten van Curacao tellen 21 leden. Bij een vergelijkbaar inwonertal telt een Nederlandse gemeenteraad 39 leden. Dat betekent dat er – indien er veel partijen deelnemen – erg veel restzetels te verdelen zijn en dat kleinere partijen makkelijk uit de boot vallen. Een voorbeeld: De laatste verkiezing op Statia vóór het Nederlands ingrijpen gaf een resultaat waarbij bijna 30% van de kiezers geen vertegenwoordiger had. Ze hadden op een te kleine partij gestemd en hun stemmen waren verloren.
2. Stemt men op een lijst of op een persoon. Sint-Maarten heeft dit geregeld door niet de lijstvolgorde maar het behaalde aantal persoonlijke stemmen als uitgangspunt te nemen voor de volgorde van benoeming. Daaraan kleeft echter het nadeel dat mensen zich afscheiden, onafhankelijk verdergaan of overlopen. Dat is overigens ook in het Nederlands stelsel zo. Er is maar één redelijke oplossing hiervoor nl. het betaalbaar stellen van de onkostenvergoedingen en de fractieondersteuning aan de lijsten waarop men verkozen is gedurende de volledige legislatuur. Let op niet het salaris, dat moet alleen al om fiscale redenen persoonlijk blijven. Een partij moet dan een door accountants gecontroleerde boekhouding voeren
3. Een districtenstelsel, maar welk districtenstelsel? In het Engelse systeem met “the winner takes all” ziet men dat de laatste verkiezingen zeer ruim werden gewonnen door de Conservatieven, maar zij vertegenwoordigen een minderheid van de kiezers! Trump heeft in de USA de voorlaatste verkiezing gewonnen maar met de stemmen van een minderheid van de kiezers. Men kan dit soort wat vreemde resultaten voorkomen in een meervoudig districtenstelsel. Je moet echter oppassen dat in een district met bijv. 5 zetels dan niet hetzelfde probleem optreedt dan op Statia. Dat kan men voorkomen met het Ierse systeem van de enkelvoudig overdraagbare stem. De tweede voorkeur van de kiezers die gestemd hebben op een afvaller (en men telt nadat degene die de kiesdeler direct gehaald hebben vanaf de persoon met de minste stemmen) worden dan gevoegd bij de stemmen die die kandidaat als 1e voorkeur gehaald heeft.

Systeemveranderingen maar daardoor verandert de bestuurscultuur nog niet. Het enige dat men ermee bereiken kan is dat bepaalde uitwassen minder voorkomen. Het patronage systeem waarbij een verkozene zelf rechtstreeks intervenieert voor zijn kiezers en zich daarbij opstelt tegenover het bestuur en de administratie is de wortel van het probleem. Een probleem aandragen mag, maar de oplossing moet komen van diegenen die met het bestuur belast zijn. Een volksvertegenwoordiger is geen bestuurder maar een medewetgever en controleur.

Vervang mentaliteit maar met cultuur.

@peter van den Berghe,
Het is het systeem dat de mentaliteit versterkt
En de mentaliteit versterkt het systeem.
Er komt geen metaliteitsverandering met dit systeem en er komt geen systeem
verandering met deze mentaliteit.
Dus of we willen of niet het systeem moet eerst crashen voordat er hervormingen gaan komen. Ik geloof niet dat het nog jaren gaat duren.

De hoeveelste Blooper van cooper ? Van FKP niet genoeg informatie, van SBTNO meer dan genoeg informatie om nitwit willems toch ‘n cadeau te geven, wanneer wordt deze gluiperd cooper eens afgestraft. Tja, als het zijn goede vriendin is, wordt het ‘n andere zaak, wie houdt hem dan tegen, voor wat hoort wat.

Ik kan me wel vinden in het idee om een vertegenwoordiger gekozen door het district van afkomst in een orgaan op te nemen met beslissingsautoreit.
Nu bepalen een paar gekken uit o.a. Soto, het district van Cooper, en het district van Lamoney hoe elk district bestuurd moet worden.
Dus feitelijk niet bestuurd wordt, aangezien onze ministers voor al bezig zijn met dealen en bekonkelen.

Ik denk dat de problem in Seru Fortuna anders zijn als soto. De problemen van westpunt anders zijn dan brievengat. De problemen van emmastad anders zijn dan koraal specht. Zelfs dat de problemen van blauw baai anders zijn dan die van Jan Thiel/Jan sofat.
Dus ik ben het niet eens dat er onvoldoende verschil in de districten zouden zijn.
Wat belangrijker is dat de districten hun eigen vertegenwoordiger kiezen. Die vertegenwoordiger vertegenwoordigd hun hun stem doet er toe. De kans dat deze vertegenwoordiger minister wordt klein tot nihil. Een duidelijke scheiding van de machten. Een duidelijke vertegenwoordiging van het volk.

@peter van den Berghe.
Met algemene verkiezingen is de grootste groep het belangrijkste en krijg je de dictatuur van de meerderheid dat is geen democratie.
De meerderheid bepaald en dat is juist.
Maar moeten daardoor alle vertegenwoordigers van die meerderheid zijn?
Toch ga je dit krijgen juist bij een “klein” electoraat.
Je bent “NOS” of niet nos bepaald de politiek voor 100% niet niet.
Het systeem wat we hebben zorgt voor bedrijfsmatige politici en bevoordeelt de zittende politiek.
Ondanks de maatschappelijke scheefgroei denkt het grootste deel van het electoraat dat hun stem niet uitmaakt. Wat aangeeft dat er een ontkoppeling is gegroeid tussen politiek en burgers.
De politiek kan of durft geen onprettig maatregelen te nemen.
Daarbij komt dat het bestuur (ministers maar ook van veel entiteiten) niet eens voldoen aan de definitie van bestuur. Ze nemen geen verantwoording en ze vragen geen verantwoording.
Voor een klein electoraat is dit de slechtste vorm, van democratie, ooit.
Ontkoppel staten en regering dat is nu formeel ook zo in praktijk absoluut niet.
Het bestuur bestuurt niet
De volksvertegenwoordiging controleert het bestuur niet. En misschien wel het grootste deel van het electoraat denkt dat hun stem er niet toe doet.
Dit werkt niet.

Ik kan mij vinden in de analyse dat het huidig systeem disfunctioneert. De oplossing is echter erger dan de kwaal. Curacao is te klein voor een districtenstelsel, zeker omdat het onmogelijk is districten te vormen die een duidelijk andere problematiek kennen en daardoor ook anders zouden stemmen. In het algemeen is het onverstandig om een organisatieverandering door te voeren om daarmee een cultuurverandering te bereiken, ook al wordt dit vaak gedaan . Het belangrijkste is echter de cultuurverandering. Als men al iets wil veranderen is het kiesstelsel, dan zou men bijv. kunnen denken aan het Ierse systeem met de enkel overdraagbare stem. Met name kiezers op kleine partijen krijgen daardoor de kans hun 2e voorkeur kenbaar te maken. Het sluit niemand uit maar het voorkomt ook het gehannes met de restzetels die dan tot een onverklaarbare samenstelling van het parlement leiden.

Door ministers aan te stellen welke niet door de bevolking gekozen zijn, denk ik dat het baantjes uitdelen minder wordt en de controle op departementen verbeterd.
Ook het nemen van minder populaire maatregelen zou gemakkelijker gaan (de ministers zijn niet verkozen en hoeven zich dus ook niet druk te maken voor een herverkiezing.
De statenleden vertegenwoordigen in hoofdzaak hun district. Elk district heeft eigen belangen maar is ook gebaad met het algemeen belang.
De de staten leden hoeven dan ook niet meer van een partij te zijn onafhankelijke kandidaten kunnen ook verkozen worden hangt van de stemmers in de districten af.
De statenleden zijn niet per definitie gebonden aan een partij en kunnen dus ook meer naar eer en geweten stemmen.
Het zou moeten kunnen.
En dus gaat het niet gebeuren.
Ik denk dat dit potentieel een van de weinige democratische systemen zijn die een land met een klein electoraat uit de problemen kan halen. En het zijn juist de problemen die een money cow zijn voor sommige. En die sommige hebben het voor het zeggen.

Rake punten!

Nu wordt Curaçao bestuurd door een etnocratisch systeem.
Men kiest massaal voor Paljas Pizza, omdat men zich in hem herkent qua verschijningsvorm., met het gevolg dat er iemand aan het stuur staat die totaal geen benul heeft van besturen en liever gaat “dinen en winen”, rekeningen van latinas betaalt ten laste van de staatskas en met tuttebel dingetjes bezig is.
Curaçao tuimelt een steeds dieper wordende afgrond in.
Als ze straks zeggen dat ze geen hoge dunk (ronduit dom) hebben van onze premier, maar vooral niet van de bevolking, hebben we dat aan ons zelf te danken.
Poeper heeft het trouwens weer voor elkaar gekregen het ambtenaren bestand uit te breiden met een duurbetaalde nitwit “frèng”