Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we Wim van Vark aan het woord.
Sinds enkele weken is er volop nieuws in het dagblad met betrekking tot Damen Shiprepair Curaçao, waarbij het meest in oog springend is de steeds weer terugkerende beweringen rond het zogenaamde reddingsplan. De artikelen roepen vele vragen en misverstanden op en dat niet in het minst doordat de minister-president, de minister van Economische Ontwikkeling en de ex-minister van dit ministerie kennelijk allen een eigen waarheid verkondigen, maar ook de directeur van CDM Holding doet hierbij een duit in het zakje. Laat ik vooropstellen dat ik de mening van betrokken personen niet uit mijzelf ken, maar deze overneem zoals in het dagblad staan weergegeven.
Alvorens hier verder op in te gaan wil ik erop wijzen dat het hier genoemde reddingsplan – geld pompen in het bedrijf – totaal geen zin heeft zonder afvloeiing van personeel. Je zou denken dat men op dat punt toch wel wat heeft geleerd van de lessen met bijvoorbeeld de ALM en zo zijn er meer grote werkgevers te noemen die niet tijdig toestemming kregen om overtollig personeel te ontslaan.
Immers, indien er maar werk is voor iets minder dan 200 man, is het werken met bijna 270 altijd gedoemd tot een failliet voor het bedrijf. En aangezien het derde dok niet eerder dan na vier jaar beschikbaar zal zijn, is er in ieder geval gedurende deze vier jaar voor 78 werknemers geen werk en kan er door overbezetting, hetgeen zonder meer leidt tot vermindering van de productiviteit, niet meer concurrerend worden gewerkt. Het bedrijf heeft getracht om gedwongen ontslagen te vermijden door een aantal werknemers een paar maanden salaris plus cessantia aan te bieden bij vrijwillig vertrek.
De ministerpresident spreekt dan van een ‘totale tutu’ en de leider van de PWFC-vakbond van ‘shouru’. Ik laat deze totaal misplaatste uitdrukkingen graag voor hun rekening, al getuigt het nu niet bepaald van begrip. Nee, we gaan de werknemers vertellen dat dit allemaal niet zo kan, dat ze niet moeten tekenen; en wat doen de werknemers vervolgens: de poort dichtgooien, het kruispunt bezetten en actievoeren. Denkt de vakbondsleider dat dit goed is voor de werkgelegenheid en daardoor het behoud van banen? En wat doet de overheid: die sluit voor alle zekerheid de wegen naar Punda af. Denkt de overheid dat dit goed is voor onze enige echte economische bron, het toerisme?
Dan nu het reddingsplan zelf. In het Landspakket voor Curacao is met Nederland overeengekomen dat er door Nederland 20 miljoen euro als beginkapitaal zal worden verstrekt voor een ontwikkelingsfonds waarvan gebruik kan worden gemaakt ten behoeve van garantieregelingen alsook bij ‘ticket item’ (grote financieringen die mogelijk gemaakt worden voor vitale bedrijven die door de pandemie in problemen zijn geraakt). Wat zien wij dus? Het gaat om garantieregelingen en niet om ‘U belt en wij sturen een zak met geld’. Het gaat erom dat bedrijven makkelijker geld kunnen lenen doordat het ontwikkelingsfonds garant staat voor de terugbetaling.
Bovendien kunnen vitale bedrijven die door de pandemie in problemen zijn geraakt van deze garantieregeling profiteren. Welnu Damen Shiprepair Curaçao is inderdaad een vitaal bedrijf, echter niet in de problemen geraakt door de pandemie (daar hebben zij steun voor ontvangen) maar doordat er slechts over twee dokken kan worden beschikt. Het reddingsplan op zich is gebaseerd op drie dokken en die zijn er niet. De overheid wilde op slimme (sluwe) wijze gebruikmaken van de in het Landspakket opgenomen regeling. Het voorstel is immers 20 miljoen dollar, als zijnde een deel van het beginkapitaal van het ontwikkelingsfonds te storten in CDM Holding, die daarvan de schulden aan Aqualectra en de SVB voor naar verluidt 6 miljoen dollar zou voldoen en het resterende bedrag besteden aan het voldoen aan haar verplichtingen en de noodzakelijk met haar overeengekomen investeringen.
Mocht er dan nog wat overblijven, zou dat dan mogelijk beschikbaar komen voor Damen Shiprepair Curaçao. Afgezien van het feit dat een dergelijke constructie niet is zoals afgesproken in het Landspakket – en het Landspakket gaat niet door als er geen overeenstemming over de Coho- wetgeving is – kan je hier de vraag stellen ‘Wie of wat probeert men hier nu te redden?’. Is dat de werkgelegenheid voor de werknemers van Damen Shiprepair Curaçao, of CDM Holding en haar directeur die zoals een goed ‘landlord’ zorgt voor het onderhoud en toeziet hoe Damen omgaat met de activa en installaties? Onderhoud dat een enorme achterstand vertoont.
Tot slot nog één ding: hoe kan men verrast zijn als men al in 2020 plannen maakte om Damen met 20 miljoen te helpen in verband met het plegen van de broodnodige investeringen en daarmee het verlies van arbeidsplaatsen te voorkomen? We leven inmiddels in 2022, twee jaar verder, we hebben nog maar twee dokken en geen drie. Regering, let op uw zaak en geef Damen toestemming om de gevraagde hoeveelheid werknemers af te vloeien zodat er voor bijna 200 werknemers werkgelegenheid behouden blijft en speel met deze werknemers geen politieke spelletjes.
Wim van Vark,
Curaçao