Here we go again. Niet voor niets verwijst de directie van Aqualectra in antwoord op de opdracht van het interim-kabinet-Pisas/Schotte naar het civiele enquêterapport-Willems. Dat constateerde op grote schaal wanbeleid bij diverse overheids-nv’s ten tijde van het kabinet-Schotte (2010-2012), waarna Aqualectra aan de rand van de afgrond bungelde om onder de daaropvolgende coalitie met forse kapitaalinjecties overeind te worden gehouden.

Het water- en energiebedrijf is er na vier jaar puinruimen weer bovenop en het tijdelijke kabinet-Pisas, volledig geregisseerd door de niet-ministeriabele MFK-leider Gerrit Schotte, kan weer ‘feestvieren’. Op de eerste werkdag, 24 maart, dezelfde dag dat het omstreden besluit werd genomen om de verkiezingen te annuleren – wat heeft geresulteerd in een Algemene Maatregel van Rijksbestuur, waarbij de organisatie van de verkiezingen uit handen van de Curaçaose regering is genomen – werd in een kennelijk euforische bui ook besloten tot ‘onmiddellijke heraansluiting van afgesloten huishoudens’ aan het waternet.

Die politieke belofte moet immers worden ingelost. Pisas en zijn interim-ministers, die alleen ‘lopende zaken’ behoren te behartigen, lieten er geen gras over groeien en op 30 maart kreeg de top van Aqualectra het ‘besluit buiten vergadering’ dat per omgaande de afgesloten huishoudens worden heraangesloten op de waterleiding’. Prima dat daarbij wordt verwezen naar de VN-resolutie waarin het mensenrecht op water en sanitaire voorziening is erkend, maar somebody has to pay the bill.

Terecht heeft Aqualectra laten weten op alle manieren mee te werken, de vele miljoenen die dit gaat kosten dienen evenwel voor rekening van de overheid te komen (anders gezegd: uit de – tot nu toe – netjes sluitende begroting). En voor dit laatste is de kersverse minister van Financiën verantwoordelijk: Lourdes Alberto, die door het ‘Blok van 12’ namens Statenlid Eduard Braam voor de politieke leeuwen is geworpen.

Herhaalt de geschiedenis zich en is dit weer zo’n populistische stunt met gemeenschapsgeld, vergelijkbaar met de destijds door het kabinet-Schotte opgelegde tariefsverlaging waarmee Aqualectra in grote problemen kwam? Nadere analyse leert dat het bij lange na niet allemaal de meest schrijnende gevallen betreft; van de 1.400 huishoudens gaat het bij iets meer dan 300 om aantoonbare ‘min- of onvermogenden’; voor deze kwetsbare groep is het te rechtvaardigen dat de overheid hun de helpende hand toesteekt. Ook anderen zomaar kwijtschelding beloven riekt naar willekeur en wekt onterecht valse verwachtingen.

Bron: Antilliaans Dgablad