Vermindering biodiversiteit bedreiging voor mens
© Thinkstock..
De aarde stevent af op een kantelpunt van grote ecologische verschuivingen, die enorme implicaties kunnen hebben voor de mens. Dat is de alarmerende conclusie van 22 vooraanstaande wetenschappers in het tijdschrift Nature.
De oorzaken zijn bekend: de opwarming van de aarde, terwijl bevolkingsgroei en economische expansie steeds meer natuurlijke rijkdommen en landoppervlak eisen, waardoor de natuur steeds meer gefragmenteerd geraakt.
De waarschijnlijkheid en de timing van het kantelmoment zijn moeilijk vast te stellen, geven de wetenschappers toe, maar ze halen signalen aan dat het al over enkele generaties zover kan zijn: de stijgende temperatuur en dier- en plantensoorten die in snel tempo uitsterven.
Landgebruik
De auteurs zien de mate waarin de mens land in beslag neemt als doorslaggevend. Studies op kleinere schaal hebben aangetoond dat ecologische systemen ineen kunnen klappen als de helft van het oppervlak van het landschap door de mens gebruikt of verstoord wordt.
Wereldwijd is dat nu al voor 43 procent van het ijsvrije landoppervlak het geval, stelt de studie. Maar als de wereldbevolking groeit van de huidige 7 tot 9 miljard in 2045, zal waarschijnlijk al in 2025 de helft van het ijsvrije landoppervlak in beslag genomen zijn.
Alarmerend
‘Kan het echt gebeuren? Als we naar de historische data kijken, is het antwoord zonder twijfel ja’, zegt Barnosky. ‘Het is al gebeurd. Het laatste kantelmoment na de ijstijd, 11.700 jaar geleden, is een voorbeeld. Als we een zeer onaangename verrassing willen vermijden, moeten we weg blijven van die 50 procent.’
‘De situatie jaagt me echt schrik aan’, zegt medeauteur James H. Brown, hoogleraar macro-ecologie aan de Universiteit van New Mexico. ‘We hebben deze enorme zeepbel van bevolking en economie gecreëerd. Als je goede data verzamelt en de berekening doet, dan is het gewoon onhoudbaar. De bel zal ofwel langzaam leeglopen, ofwel uiteenspatten.’
De wetenschappers benadrukken de dringende nood aan meer en betere wetenschappelijke modellen op basis van historische gegevens om te begrijpen hoe de biosfeer reageert op veranderende omstandigheden. Die voorspellingen moeten de basis vormen voor een globaal beleid, dat veel sterkere internationale samenwerking vergt.