WILLEMSTAD — Het is oorlog in de Curaçaose sport. De strijd tussen de regering en de aan de kant geschoven sportstichtingen Sedreko en Stichting Sportfaciliteiten (FFDK) beleefde gisteren en vandaag een nieuwe dieptepunt. Voor wat betreft één accommodatie lijkt er nu een oplossing te zijn gevonden. Maar een algehele oplossing van het conflict lijkt verder weg dan ooit.

Hoe zat het ook alweer? Het probleem in een notendop: de regering van Curaçao besloot vorig jaar sport te gaan centraliseren. Er werd daartoe een nieuwe stichting opgericht, de Fundashon Desaroyo Deporte Kòrsou (FDDK) met Thakaidzwa Doran als directeur.

In die Stichting Sportontwikkeling Curaçao zouden de twee stichtingen Sedreko en Sportfaciliteiten (FFDK) moeten opgaan. Dat betekende dat ook de sportfaciliteiten op Curaçao – stadions, sporthallen en velden die worden beheerd door Sedreko en de Stichting Sportfaciliteiten – over zouden gaan naar de nieuwe stichting.

De laatste is onder meer beheerder van het Sentro Deportivo Kòrsou en het Stadion Johnny Vrutaal, ook wel bekend onder de naam Rif Stadion. “Tot zover geen enkel probleem”, zei advocaat Michael Bonapart begin januari. Bonapart vertegenwoordigt het bestuur van de FFDK in het geschil.

“Op zich is er best iets te zeggen voor het nieuwe beleid. Het was van begin af aan de bedoeling dat de medewerkers van de ‘oude’ stichtingen over zouden gaan naar de ‘nieuwe’ stichting. Prima natuurlijk. Maar voor wat betreft de faciliteiten – zeg maar de hardware van de sport –, de stadions, sporthallen en zwembaden en wat dies meer zij, ligt het wat anders. Die vertegenwoordigen namelijk een bepaalde waarde. En die waarde is gegroeid sinds de overheid die faciliteiten heeft overgedragen aan de Stichting Sportfaciliteiten. Toen dat gebeurde, werd namelijk ook gesteld dat de Stichting Sportfaciliteiten op termijn het eigendom en het erfpacht zou krijgen van de faciliteiten en gronden. Dat staat zwart op wit. Het is alleen nooit officieel gemaakt.”

Op basis van dat laatste gegeven heeft de Stichting Sportfaciliteiten geïnvesteerd in de faciliteiten.

“Denk aan de nieuwe sporthal en de gerenoveerde atletiekbaan, om maar eens twee dingen te noemen”, aldus Bonapart. “Daarvoor zijn giften ontvangen van partijen als Usona, de FIFA en de Islaraffinaderij. Er is ook een lening verkregen bij de MCB Bank, op basis van het feit dat zwart op wit stond dat de stichting op termijn het eigendom en het erfpacht zou krijgen. Wat nu gebeurd is: de regering haalt de sportfaciliteiten terug en zegt ‘zoek het maar uit met je schuldeisers’. Dat kan natuurlijk niet. De Stichting Sportfaciliteiten wil absoluut meewerken aan de plannen van de regering, maar dan moet de stichting wél eerst officieel geliquideerd worden. Zodat iedereen met een schone lei verder kan.”

Dat was Bonaparts verhaal begin januari. Volgens de advocaat heeft de Stichting Sportfaciliteiten al in een vroegtijdig stadium aan de regering laten weten dat zij dit probleem opgelost wil zien.

“Maar daar is nooit op gereageerd. Dus wat moet je dan?”

Op slot gooien dus. Begin januari ging de FFDK over tot die noodmaatregel en deed de deuren van de accommodaties op slot.

“We moesten wel”, zei Bonapart bij die gelegenheid. “De Stichting Sportfaciliteiten krijgt geen subsidie meer, maar de kosten lopen wél gewoon op.”

En zolang er niet officieel geliquideerd is, gaan de rekeningen van bijvoorbeeld Aqualectra ‘gewoon’ naar de Stichting Sportfaciliteiten. Dat kan aardig oplopen, want het water in het zwembad moet steeds ververst blijven worden en lichtmasten moeten blijven branden.

Onder druk van de regering en de publieke opinie besloot de Stichting Sportfaciliteiten later die week de accommodaties weer open te gooien, met de restrictie dat sporters, clubs en/of bonden wél vooraf moeten betalen voor gebruik van de faciliteiten.

Dat dat geen overbodige luxe was, bleek begin deze week wel. Aqualectra liet weten de bestuursleden van Sedreko en de Stichting Sportfaciliteiten als hoofdelijk aansprakelijk te beschouwen voor de oplopende schulden.

Doorbraak

Gisteren besloten directie en bestuur van Sedreko de knuppel in het hoenderhok te gooien. Men sloot het Stadion Odulio Willems en sporthal Niels Liberia. Sporters stonden daardoor figuurlijk in de kou, ze konden niet aan de slag.

Vanmorgen riep ministerpresident Asjes in een radiomicrofoon dat hij onderweg was om eigenhandig het slot van het stadion te halen, zodat er weer gewoon gesport kon gaan worden. Asjes kwam niet opdagen. Typisch genoeg ging daarna het verhaal rond dat Aqualectra vanmorgen de stroom van de accommodatie had afgesloten.

“We hadden daar Aqualectra zelf om verzocht”, vertelt Sedreko-bestuurslid Lilo Sulvaran. “We wilden een oplossing voor dit hele verhaal en dus hebben we druk op de ketel gezet. Het Odulio Willems afgesloten en de stroom eraf laten halen.”

De actie had succes, want er is – in elk geval wat Stadion Odulio Willems betreft – een oplossing gevonden.

“Als Sedreko hadden wij alleen een beheerscontract voor deze accommodatie”, legt Sulvaran uit. “En we hebben altijd keurig de twee werknemers betaald, we hebben de schuld uit 2005 aan Aqualectra overgenomen en ons vervolgens keurig aan de afbetalingsregeling gehouden. Let op wat ik zeg: Sedreko heeft géén schuld bij Aqualectra. Goed, de eigenaren hebben nu overeenstemming bereikt met de regering over Odulio Willems. De werknemers en de bedrijfsvoering worden overgenomen door de nieuwe stichting, de FDDK.”

Een doorbraak dus. Voor wat betreft Stadion Odulio Willems is er nu een oplossing. Maar wat nu met alle andere accommodaties? “Dat weet ik niet”, zegt Sulvaran.

“Dat weet niemand, behalve Asjes. Ik zei al dat wij als Sedreko geen schuld hadden bij Aqualectra. Wél een betalingsregeling waar we ons altijd netjes aan gehouden hebben. Voor wat betreft het SDK ligt dat anders. Dat valt onder de Stichting Sportfaciliteiten (FFDK) en voor zover ik weet staat daar wel een bedrag van, naar ik hoor, 7 ton open bij Aqualectra.

Alle bestuursleden, dus van Sedreko en de FFDK, hebben vorige week een brief gehad van Aqualectra dat we hoofdelijk aansprakelijk worden gehouden voor de openstaande schulden. Dat is te gek voor woorden natuurlijk. Als we nou wanbeleid hadden gevoerd, maar dat is totaal niet aan de orde.

Het is een politieke vete tussen Ivar Asjes en Aubert Wiels en die wordt uitgevochten over de hoofden van de Curaçaose sporters en sportsters. Het is diep triest.”

Thakai Doran: Ik doe mijn ding

Voor de directeur van de nieuw opgerichte sportstichting Fundashon Desaroyo Deportivo Kòrsou is de hele zaak vervelend, maar niet onoverkomelijk. Dat zegt Thakaidzwa Doran.

“Het is jammer dat het allemaal zo loopt, maar ik bemoei me er verder niet mee. Ik doe mijn ding en doe het zo goed mogelijk. Ik maak gebruik van andere faciliteiten, zoals Don Bosco, Vesta, de International School Curaçao en Stadion Antoine Maduro. Die accommodaties zijn wel beschikbaar gelukkig. Het is natuurlijk fijner als ik over alle accommodaties kan beschikken, maar ik hoor vanzelf wel wanneer dat het geval is. Tot die tijd roei ik met de riemen die ik heb.”

Bron: Amigoe