Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 17:00 uur naar emailadres: INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die beledigende of discriminerende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.

Vandaag laten we Wietze Koopman  aan het woord

Volgende week wordt in de Eerste Kamer gestemd over een motie die de regering
verzoekt ook voor Bonaire, Sint Eustatius en Saba een sociaal minimum vast te
stellen op basis van ijkbedragen voor het noodzakelijk levensonderhoud.

Minister Plasterk ontraadde de motie: ,,Het zal gevolgen hebben. Het zou
bijvoorbeeld boven het minimumloon kunnen uitkomen, waardoor de hele
arbeidsmarkt instort. Dan zou je kunnen zeggen dat je het minimumloon ook maar  moet verhogen, maar dan stort de hele economie in”, aldus Plasterk.

De reactie van Plasterk op deze motie is kenmerkend voor de kramp waarin deze
regering schiet als de armoedeproblemen in Caribisch Nederland (CN) ter sprake  komen. De angst dat het minimumloon in een klap moet worden verhoogd tot een  niveau dat iemand nodig heeft om te overleven, resulteert al vijf jaar in  struisvogelpolitiek van de Nederlandse regering.

Deze angst staat de vaststelling van een realistisch sociaal minimum in de weg, met het gevolg dat een effectieve aanpak van de armoede in CN tot nu achterwege is gebleven.

Een van de belangrijke oorzaken van de toegenomen armoede in CN is het
experiment met een nieuw belasting- en premiestelsel in dit deel van Nederland.
Het werd in 2011 ingevoerd en leverde op kasbasis ruim 42 procent meer op dan
het oude stelsel in 2010 had opgeleverd. Geschrokken liet de regering door
onderzoeksbureau Ecorys in 2012 een rapport schrijven waarin werd geconcludeerd  dat deze enorme stijging van de collectieve lasten geen invloed heeft gehad op de koopkracht op deze eilanden.

Een ongeloofwaardige conclusie gezien de cijfers  in de bijlagen van het rapport, waaruit blijkt de collectieve lastendruk steeg  van 26 procent van het bruto binnenlands product (bbp) in 2010, naar 33 procent  van het bbp in 2011. Mede door deze enorme stijging in 2011, stortte de lokale  economie in. Plasterk waarschuwt nu dat de hele economie instort als er een  realistisch sociaal minimum voor Caribisch Nederland wordt vastgesteld.

Een  gotspe, aangezien het geen beleid is dat iedereen in het jaar van vaststelling  direct een inkomen moet krijgen op het niveau van het sociaal minimum.  De plannen van de regering om het sociaal minimum vast te stellen als percentage  van het huidige minimumloon zijn een garantie voor blijvende armoede in CN.

Het  wordt tijd om de angst te overwinnen en op feiten gebaseerd meerjarenbeleid te  maken om de armoede aan te pakken. Het begint met de vaststelling van een  realistisch sociaal minimum. De regering zou daarna bijvoorbeeld kunnen  beslissen om na het experiment met het nieuwe belastingstelsel in 2011, in 2017  een experiment te doen met een al dan niet gefaseerde invoering van een  basisinkomen voor inwoners van 18 jaar en ouder.

Met dit basisinkomen als  aanvulling op het minimumloon van 800 dollar per maand, zullen werkenden binnen  enkele jaren niet meer in armoede hoeven te leven en afhankelijk van de hoogte  van het basisinkomen kan de prikkel om te werken blijven bestaan. De  financiering van het basisinkomen kan budgetneutraal gebeuren.

Minister Plasterk  heeft eerder aangegeven dat Nederland jaarlijks een slordige 365 miljoen  uitgeeft aan CN. Als de regering een plan zou maken om geleidelijk een kwart van  de jaarlijkse uitgaven aan CN anders te besteden, komt er uiteindelijk jaarlijks  91 miljoen beschikbaar voor armoedebestrijding. Dat is 390 dollar per maand voor  iedere inwoner van Caribisch Nederland die ouder is dan 18 jaar.

Waar een wil  is, is een weg. Angst is een slechte raadgever bij het zoeken naar oplossingen voor het armoedeprobleem in Caribisch Nederland.

Door, Wietze Koopman
Te, Bonaire