
Venezuela, het land met de grootste oliereserves ter wereld, is bijna bankroet en moet zijn goudvoorraden verkopen om zijn rekeningen te kunnen betalen. Financiële analisten voorspellen echter dat Venezuela volgend jaar zijn schulden niet meer kan afbetalen als de regering geen drastische besparingen doorvoert.
Volgend jaar moet Venezuela 15,8 miljard dollar afbetalen op zijn staatsschuld. Met snel slinkende goudreserves en cashreserves van minder dan 1 miljard dollar wordt het wellicht moeilijk om die verplichtingen na te komen.
De regering van de Venezolaanse president Nicolas Maduro weigert besparingen door te voeren en kiest er integendeel voor om nog meer uit te geven aan pensioenen, gratis gezondheidszorg en subsidies voor voedingswinkels. En hoewel Venezuela volgens schattingen de grootste oliereserves ter wereld bezit, hebben de dalende olieprijzen die bron van inkomsten doen opdrogen.
Buitenlandse hulp?
De Venezolaanse regering weigert te zeggen hoeveel goud het land nog precies in voorraad heeft. In mei van dit jaar had Venezuela het nog goudstaven ter waarde van 11,7 miljard dollar in de kluizen liggen. Drie maanden voordien was er echter nog sprake van 14 miljard dollar reserves. De goudvoorraad van het land slinkt dus bijzonder snel.
Venezuela wordt ondertussen geconfronteerd met een torenhoge inflatie, een sterke koersdaling van de nationale munt en een tekort aan allerlei consumptiegoederen, van diepvriesfrieten tot toiletpapier, die moeten worden geïmporteerd.
De regering van president Maduro lijkt ervan uit te gaan dat de bondgenoten – Rusland en China – bij een dreigend bankroet het land te hulp zullen komen. Financiële specialisten waarschuwen echter dat het gevaarlijk is daarop te rekenen, aangezien Rusland en China zelf met economische problemen geconfronteerd worden.
Bron: Express.be
“Venezuela wordt geconfronteerd met een torenhoge inflatie, een sterke koersdaling van de nationale munt en een tekort aan allerlei consumptiegoederen enz. ”
Dankzij de toepassing vd filosofie van HET SOCIALISME vd XXI-ste EEUW, een verouderde en foutieve denkwijze die niet meer past in
onze moderne wereld. Zolang de leiding van Venezuela zich vastklampt
aan dat soort denken en handelen , zal Venezuela niet in gunstige zin veranderen.
Niet op economisch maar ook niet op sociaal gebied.