Dries Biervoet

Door de politieke en economische chaos in Venezuela zien de Europese lidstaten het aantal asielaanvragen uit het Zuid-Amerikaanse land jaar na jaar toenemen.
In de eerste zes maanden van 2017 vroegen in de hele Europese Unie 3.965 mensen uit Venezuela asiel aan. Dat blijft uit gegevens van het Europees statistisch bureau Eurostat. Het zijn er nu al bijna evenveel als in heel het jaar 2016. Vorig jaar ging het om 4.695 mensen, terwijl het er in 2010 amper 90 waren. Sinds dat jaar gingen de cijfers gestaag de hoogte in.
Veruit het meeste asielaanvragen worden om evidente redenen in Spanje ingediend. Vorig jaar ging het om 3.960 mensen, 84 procent van het totaal in de EU.
België telde in het eerste half jaar van 2017 45 asielaanvragen. Dat zijn er evenveel als in heel 2016. België kende sinds 2008 amper asielaanvragen. Tot 2014 en 2020, toen telkens 20 Venezolanen asiel aanvroegen. ‘De Venezolaanse asielzoekers zijn tot nu allemaal erkend als vluchteling’, laat staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA) via Twitter weten.
President Maduro
De stijging is een gevolg van de politieke, economische en humanitaire crisis in Venezuela. De links populistische president Nicolas Maduro en zijn voorganger, wijlen Hugo Chavez, hebben Venezuela, ooit één van de rijkste landen van Zuid-Amerika, op de rand van de economische afgrond gebracht. De situatie is de jongste tijd nog geëscaleerd.
Straatprotesten tegen de autoritaire koers van Maduro worden door leger en politie gewelddadig uit elkaar geslagen. Daarbij zijn al flink wat doden gevallen. Het regime beweert dat de demonstranten gestuurd worden door de rechtse oppositie en gewelddadige paramilitairen die Maduro ten val willen brengen.
Politieke leiders in de buurlanden nemen onomwonden het woord dictatuur in de mond. Steeds meer Venezolanen nemen de wijk naar de buurlanden, de VS en nu dus ook Europa. Francken vermoedt dat ook het aantal asielaanvragen van Venezolanen bij ons nog flink zal stijgen.
Partijblad
Francken stelt zich serieuze vragen bij de steun van de extreemlinkse PVDA-PTB voor Nicolas Maduro. Hij verwijst daarbij naar een bijdrage van 26 juli op de website van Solidair, het partijblad van de communisten. In het artikel wordt de schuld voor het straatgeweld en grote schaarste in de winkelrekken bij de Colombiaanse paramilitairen gelegd.
‘Zij willen het land onbestuurbaar maken, klinkt het. ‘President Maduro zet in op dialoog en pacificatie in Venezuela en probeert de oppositie ertoe te brengen de instellingen van het land te respecteren’, klinkt het.
Blinde steun
‘Het is onvoorstelbaar dat PTB-PVDA zo mag dwepen met dictators’, reageert Theo Francken. ‘De blinde steun en adoratie voor dictator Maduro vanwege de grootste (gepeilde) Waalse partij, de PVDA-PTB, is beangstigend.’
Het is niet voor het eerst dat de Belgische extreemlinkse partij onder vuur ligt voor zijn steun aan buitenlandse regimes. Na de dood van de Cubaanse leider Fidel Castro weigerde PVDA-kopstuk Raoul Hedebouw hem in een interview een dictator te noemen. In 2016 schoof de PVDA ook aan op een communistisch congres, waar ook een delegatie van Noord-Korea aanwezig was.
PVDA-voorzitter Peter Mertens distantieerde zich in het verleden van zowel Noord-Korea als het stalinisme. Hij noemt de PVDA een modern marxistische partij die afscheid heeft genomen van de oude dogma’s en axioma’s.
Bron: DeTijd.be