Persbureau Curacao
MAN-Statenlid, Elsa Rozendal, wil dat minister Koeiman zich in gaat zetten voor mensen met een lichamelijke beperking. Die ondervinden nog teveel hinder van gebouwen en openbare plekken in de stad die niet of slecht toegankelijk zijn.
Er ligt een rapport over deze kwestie op zijn bureau. Rozendal wil nu weten wat de minister met de aanbevelingen van dat rapport gaat doen.
Bron: CuracaoNieuws
Misschien moet Rozendal zich eens realiseren dat ook zij de ‘beperking’ is, want laten we wel wezen deze figuren, strijken veel geld op maandelijks voor hun niets. Ze woont toch samen met de Geus, die van de “gedwongen ontslagen”….
Wat dacht je van die 20 miljoen van Suzy .
Het is een grote dieven bende .
@Trui Volgens mij ben je nog iemand vergeten.
Quote:
ROZENDAL WIL AANDACHT VOOR MENSEN MET BEPERKING”
Eindelijk hulp voor Menki Rojer.
What about zijn partijlijder ( ja met lange ij)
Al die statenfiguren die never nooit iets hebben gepresteerd behalve op kosten van de gemeenschap onzin uitkramen?
De Rozendaals, McWilliams en de rest van die figuren, iets zinnigs kramen ze niet uit.
Rozendal, who??
Nog zo’n non zakkenvullend figuur, deze mensen jumpen
Van partij naar partij.
Elza Rozendal die sloerie inzetten voor mindervaliden hypocriet wil scoren over andermans rug,weet donders goed dat zei het toch niet voor elkaar krijgt.
Trui,
Dat is een goeie, zit nog steeds te lachen over jouw opmerking.
ROZENDAL WIL AANDACHT VOOR MENSEN MET BEPERKING”
Eindelijk hulp voor Menki Rojer.
Op zich zou je zeggen wat goed van Elsa Rozendal, maar bij deze vrouw weten wij dat het met haar altijd goedkoop scoren is. Koeiman heeft zelf een handicap, de man kan niet uit bed komen.
Zelf ken ik zeker 5 mensen die gehandicapt zijn, allemaal het gevolg van een beroerte, sommigen zitten jaren op een rolstoel te wachten. Anderen zijn hun baan kwijtgeraakt en komen nooit meer aan de bak, hoewel de hersenen het nog uitstekend doen.
Er zijn anderen die hun huis uitgezet zijn want geen werk geen inkomen de bank is keihard.
Een jeugd vriendin van mij is een tijd geleden door een beroerte getroffen, het was vroeger een moordwijf maar als ik haar nu zie, herken ik haar niet meer. De man heeft haar voor een jonge attractieve vrouw verlaten en ze heeft niemand meer. Laatst wilde ik haar naar een restaurant meenemen, het was niet te doen, geen taxi en geen restaurant waar je met een rolstoel in kan.
Er komt nog bij dat haar woning niet aangepast is voor iemand met een handicap, elke keer als ze naar toilet gaat, is altijd het zelfde verhaal, “e pober muhe ta susha tur su kurpa na kaka”.