Kunstblog Verele Ghering-Engels | Fonkelende lichtpuntjes op drijfhout
Als het woord ‘tegel’ van het Latijnse woord ‘tegere’ is afgeleid wat ‘bedekken’ betekent, heeft kunstenares Susan Agnes Rudolf precies dat gedaan op drijfhout. Bij Gallery Alma Blou heeft Rudolf vier werken tentoongesteld met deze combinatie van materialen. Het combineren van twee heel verschillende materialen geeft vaak iets boeiends. Het dorre ruige drijfhout in tegenstelling tot de kleine fijne tegeltjes die overkomen als het weerkaatsen van de zonnestralen in de zee. Ze glinsteren als sterren aan de hemel.
Drijfhout is hout dat is aangespoeld op het strand of een rivieroever door toedoen van wind, golven en het tij. Het is een vorm van zeeafval. Tegels zijn sterk en gaan jarenlang mee. Dus ook op dit punt vullen deze twee materialen elkaar wel degelijk aan.
De torso vind ik het meest geslaagd. Daar laat Rudolf de tegeltjes mooi meevloeien met de vorm van het drijfhout. Rudolf durft veel met haar mozaïek, verlegt haar grenzen er graag mee. Dit is zeker een nieuwe uitdaging. Het werk met de grillige vorm met de titel ‘De Smaragd van de Zee’ boeit ook.
Voor mij moeten zowel het drijfhout als de tegeltjes goed op elkaar inspelen anders is de spanning in het geheel weg. Mooi van Rudolf om deze uitdaging aan te durven gaan.
Gallery Alma Blou in Landhuis Habaai is geopend van maandag tot en met vrijdag non stop van 09.30 tot 17.30 uur en zaterdag van 10.00 tot 14.00 uur.
Verele Ghering
Kunstblog van Verele Ghering-Engels met recensies over lokale artiesten, hun werken en activiteiten Lees meer…