De Antillen hielden op te bestaan, het Land Curaçao werd geboren. Een nieuw Land met een economisch begrotingsoverschot en een gezonde financiële en juridische startpositie. Ondanks dat hier sinds jaren naar toe was gewerkt en de PAR de grootste partij werd in de verkiezingen van 2010, zag een dubieuze politicus -met zo niet nog dubieuzere financierders achter zich- kans watervlug een nieuwe MFK/PS/MAN coalitie te vormen en de grootste partij naar de oppositiebanken te werken. De droom van een gezond, mooi nieuw land veranderde al snel in een samenleving die zou worden geteisterd door angst, intimidatie, maffia, moord en internationaal georganiseerde misdaad.

1) Gerrit Schotte: “Heimelijke afspraken met diverse geldschieters zowel lokaal als in het buitenland die nauwe banden hebben met figuren zoals Francesco Corallo op Sint Maarten.” + “Verder dient ook vermeld te worden dat Gerrit Schotte onrechtmatige c.q. illegale activiteiten heeft gepleegd tijdens zijn gedeputeerdenschap van Toerisme. Zo heeft Schotte van betrokkenen in zijn ambtstermijn ANG: 2.000.000 van Robbie Dos Santos ontvangen voor het verkrijgen van een groot terrein bij Playa Bou & Abou alwaar Dos Santos zijn project Playa Abou & Abou heeft. Volgens informatie is Dos Santos de eigenaar van dat project maar het staat op naam van een van zijn bedrijven.”
2) Charles Cooper: “Toen Gerrit Schotte Gedeputeerde van Toerisme was heeft Charles Cooper ANG: 400.000,- van Robby Dos Santos ontvangen voor het verkrijgen van een groot terrein bij Playa Bon & Abou alwaar Dos Santos zijn project Playa Abou & Abou heeft.”
3) Nasser EL Hakim: “Betrokkene heeft nauwe banden met dubieuze figuren op Sint Maarten zoals Francesco Corallo (Italiaanse maffia).” + “Betrokkene was een actief lid van de in Libanon opgerichte politieke partij Future Movement Libanon maar kreeg ruzie met de leider Saad Hariri.” + “Betrokkene is momenteel een actief lid van de in Libanon gevestigde Amel-beweging. Deze beweging vormt een coalitie in Libanon met Future Movement Libanon en de terroristische groep Hezbollah. Op voordracht van de Amel-beweging kreeg El Hakim de titel van VN-Ambassadeur.” Gezien de ontwikkelingen sinds 10-10-’10 zal vriend en vijand het wel eens zijn dat hier de fundamenten van grensoverschrijdende corruptie en misdaad werden blootgelegd:
A) Een basisplan voor het creëren van grote witwas infrastructuren via loterijen en casino’s, ten behoeve van witwassen van Siciliaanse en Zuid Amerikaanse drugs- en wapenhandel.
B) Alsmede het creëren van doorvoer-mogelijkheden in de haven van drugs- en wapenhandel t.b.v. terrorisme in het Midden Oosten.

We nemen u stap voor stap mee door het screeningsproces in Forti, welke liep van 7 oktober 2010 tot 14 januari 2011.

Zonder landsbesluit en zonder voorafgaande screening. Waarom? PAR bleek het beste geïnformeerd: Van oud-gezaghebber (tot 10-10-’10) Lisa Dindial was bekend dat ze o.a. risicogedrag vertoonde en een verslavingsprobleem had. Met de bestaande files zou Dindial niet door een screening zijn gekomen. Er werd inderdaad vervolgens opdracht gegeven enkele aanwezige VDC-files te deleten. Het aanstellings-landsbesluit zou vervolgens pas op 11 november worden getekend, na de vragen van PAR en mogelijke verdwijning van de betreffende VDC-files. Onderwijl was volgens onze welingelichte bronnen Dindial echter voorspoedig begonnen aan haar twee officiële opdrachten: crisismanagement en afronden screeningsproces. Alsmede aan haar twee officieuze opdrachten: alle VDC-systemen en informatie beschikbaar maken voor Schotte (en desgewenst belastende informatie te doen laten verdwijnen), alsmede het screeningsproces zo goed mogelijk te saboteren. Van de 2 onofficiële opdrachten lukte de laatste: het screeningsproces werd getorpedeerd. Hoe? Ondanks dat Dindial hecht was met Schotte (belangenverstrengeling), niet gescreend was en zich bewust was dat ze onrechtmatig was aangesteld, bleven Dindial en Schotte samen de boycot van de screeningsprocedure voorzetten. Zo gaf Dindial aan de VDC-superieur(en) de opdracht alle screeningsinformatie te ‘veredelen‘ (=met bewijzen te onderbouwen). Wat niet alleen uiterst ongebruikelijk is voor een veiligheidsdienst, maar ook zoveel betekent als op elk genoemd punt een soort van interne rechtszaak voeren met bewijzen, getuigen en wederhoor en dat op zeer spoedige termijn. Het onrechtmatige interim-hoofd nam vervolgens de ‘correcte’ beslissing om de memo terug te sturen en te zeggen dat zij nooit meer enig bewijs heeft gekregen om hetgeen in het memo is opgenomen, hard te kunnen maken. “Op het moment dit niet mogelijk bleek, heeft Dindial besloten dat ze geen gebruik kon maken van de memo voor haar eindrapportage. Daarom heeft de memo ook nooit gouverneur Frits Goedgedrag bereikt.” Schotte en Dindial lieten zich bij de opdracht tot onderbouwing met bewijzen ondersteunen door mediadruk (persberichten) en juridische adviezen van Stichting KFO (lees mr. Eldon ‘Peppie’ Sulvaran en mr. Chester Peterson, op dat moment beide tevens landsadvocaten van KFO voorzitter en MinJus Elmer Wilsoe, red). Schotte en Dindial’s opmerkelijke beslissingen deden van de originele screeningsbevindingen -hoe perfect deze later ook bleken- op zulke korte termijn niets overblijven. Vervolgens deden Dindial en Schotte aan Gouverneur Frits Goedgedrag een uiterst magere eindrapportage veiligheidsonderzoek toekomen. Vervolgens besprak de Gouverneur zowel de eindrapportage van het veiligheidsonderzoek van de VDC als het antecedentenrapport van het OM met Minister van Koninkrijkszaken Piet Hein Donner. Donner gaf hierop te kennen dat hij met gouverneur Frits Goedgedrag had gesproken over het antecedentenonderzoek (dus niet het VDC veiligheidsonderzoek, red) naar de Curaçaose ministers: “De gouverneur ziet geen aanleiding om nog verder te gaan met het onderzoek en ik heb geen reden om aan de gouverneur te twijfelen.” Waarop de Kroon de beslissing overnam dat de ministers alsnog door de screening waren gekomen. Hiermee was het hoofdstuk ‘Screening’ gesloten. Met dank aan de acties van Schotte en Dindial, daarbij ondersteund door MinJus Wilsoe en zijn landsadvocaten Sulvaran & Peterson (KFO). En niemand die zijn vingers nogmaals durfde te branden.

Tweede Kamerlid Ronald van Raak voorzag in 2010 inderdaad al een slecht begin. Oud-gezaghebber en tijdelijk interimhoofd VDC Lizanne ‘Lisa’ Dindial had dus zeker eind 2010 bij de conclusies van de VDC-screeningsmemo vele rode vlaggen moeten lezen en signaleren. Het onwetende volk van Curaçao had ondertussen vooral hoop. Pas in 2011 werd bovengenoemde memo openbaarheid en pas in 2012 hadden FAS en Pro Pueblo als eersten rode draden van duistere zaken in de gaten. Het zou nog een moord in 2013 op politicus Helmin Wiels duren voordat de ernst en volle omvang steeds duidelijker zou worden.

Maar het was Lisa’s frequent samenzijn en verwevenheid met Gerrit in 2010 welke menig wenkbrauw deed optrekken (“Als hoofd van de screening moet Dindial het gevoel van belangenverstrengeling uit de weg gaan. De afgelopen tijd is zij constant te zien aan de zijde van Schotte. Op deze manier komt zij niet neutraal en objectief over”). Nu willen we niets suggereren over Lisa’s veronderstelde neutraliteit, objectiviteit, nuchterheid en belangenverstrengelingen. Noch over Lisa’s en Gerrit’s aanhankelijkheden. Of over Lisa’s eventuele ‘pillowtalks’ met Yves. Want wat ons betreft verdient journalist Yves Guillaume Cooper de Journalistenprijs van 2010. Cooper zijn we gewoonweg uiterst dankbaar voor zijn zeer betrouwbare gebleken informatie. Dankzij Yves wist de pers vroegtijdig van de screeningsperikelen en de niet-ministeriabelheid van Kabinet Schotte en kon de media ons hierover goed op de hoogte houden. Dankzij het balletje van Yves hebben we dan ook een vrij compleet VDC-dossier. Niets anders dan hulde dus voor journalist Cooper. Maar dan verder. Schotte’s rol in de vernietiging van de veiligheidsdienst wordt in deze blog genoeglijk duidelijk. Doch de rollen van Schotte’s (en c.s.) hulptroepen mogen we niet onderbelicht laten.

Dindial werd vervolgens hierna alsnog conform vonnis van haar taken ontheven. Waarna ze alsnog door de enige rechtmatig waarnemend VDC-Hoofd Rudy St. Jago werd vervangen die richting ziektewet werd gedirigeerd. Hierna kregen de opvolgende crisismanagers Calmero en Michael Romer de kans aangeboden af te maken wat Dindial wegens het vonnis niet was gelukt: de VDC-systemen en informatie beschikbaar maken t.b.v. Schotte. Hiervoor later meer. Over Lisa’s & Gerrit’s screeningproces (begeleiding) zijn we echter kort: illegaal getorpedeerd en valselijk tot stand gekomen. En daarmee heeft dit duo het jonge Land reeds in het begin zeer veel schade bezorgd. Naar onze mening. En we denken dat we niet zo gek ver zitten van de waarheid. Stay tuned voor onze volgende aflevering 4 van onze blog-serie: De lotgevallen van Veiligheidsdienst Curaçao (VDC) – Het onrechtmatig wegwerken van VDC-Hoofd Gumbs.

Antillen en Curaçao voert strijd tegen zijn gedwongen ontslag, net na het aantreden van de regering Schotte in 2010. Aanleiding hiervoor was een vertrouwensbreuk tussen het Hoofd van de Veiligheidsdienst en de toenmalige premier Gerrit Schotte. Al vier keer werd Gumbs via een voorlopig besluit door de rechter in het gelijk gesteld, maar opeenvolgende regeringen hebben geweigerd hem weer in dienst te nemen. Een uitspraak in deze zaak was al in april verwacht, maar toen ontbraken er een aantal documenten. Vandaag moet de uitspraak dan wel volgen.” We zeiden het steeds: Ed Gumbs is tot op vandaag de dag nog immer Hoofd VDC. Lees meer…