Curaçao sluit een bewogen en bijzonder 2010 af. Twee zwaarbevochten verkiezingen, oppositie en coalitie die stuivertje wisselen, en dit vrijwel gelijktijdig met het verwerven van de status van autonoom land binnen het Koninkrijk.
Terwijl de rest van de wereld probeert een hardnekkige crisis te boven te komen, is Curaçao het afgelopen jaar van de financiële ondergang gered met een forse schuldsanering door Nederland.
Voor het eerst sinds heel veel jaren heeft Curaçao weer een sluitende begroting. De rente is ongekend laag, evenals de inflatie en de economie trekt geleidelijk aan. Het eiland kreeg dit jaar ook te maken met een nieuw (export)product – goed voor toerisme en imago – met het professioneel opgezette Curaçao North Sea Jazz, waarmee Curaçao aantoonde met hulp van buitenaf tot grote daden in staat te zijn.
Toch staat het eiland voor grote uitdagingen. Zo blijkt dat volgens het Tourism Masterplan het aantal bezoekers de komende jaren moet verdubbelen om de kamers redelijk bezet te houden, maar met alle consequenties van dien voor arbeidsmarkt, openbare infrastructuur en milieu.
Over milieu gesproken, een fundamentele beslissing is vereist over de toekomst van de Isla-raffinaderij – waarbij het uitgangspunt (steeds meer) de volksgezondheid dient te zijn. Dat vraagstuk wordt niet opgelost door een referendum onder de bevolking te houden, daar is de materie te complex voor en dat riekt naar weglopen voor bestuurdersverantwoordelijkheid, maar door nu echt eerst alle strategische voor- en nadelen van behoud, sluiting of verhuizing op een rij te zetten.
Voor grote, peperdure en meerjarige investeringen in toeristische industrie en sectoren van de samenleving te plegen, is vooral vertrouwen nodig. De basisvoorwaarden daarvoor zijn gecreëerd met gezonde overheidsfinanciën en een economie in de plus.
Maar de weinig transparante wijze waarop tot nu toe wordt geregeerd draagt bepaald niet bij tot meer vertrouwen. Vooral de screening en de schofferende wijze waarop is omgegaan met de Veiligheidsdienst VDC (én de gouverneur) is een smet op de start van het nieuwe land Curaçao.
En nóg weet de bevolking niet wat de inhoudelijke uitkomst is van de screening en welke ‘voorzieningen’ zijn getroffen ten aanzien van bepaalde ministers. En met de VDC en twee rechtszaken verder, lijkt het erop dat iedereen jokt – zelfs de Commissie van Toezicht met daarin de Hofpresident of een door haar aangewezen persoon – behalve de premier en de minister van Justitie.
Zo willen zij tenminste doen voorkomen. Daarmee wordt getornd aan de rechtsorde. Over een paar weken zit het kabinet 100 dagen. Het eerste moment om haar output te evalueren.
Heel veel heeft de regering niet laten zien. Zo is het nog steeds wachten op het regeerprogramma, waarmee het beleid zichtbaar moet worden. De begroting 2011 is nog voornamelijk een begroting van de vorige coalitie. Wat wel zichtbaar is geworden is dat partijleider Helmin Wiels van regeringspartij PS vanuit de Statenbankjes het kabinet aanstuurt en er regelmatig ongenadigd – en niet zelden ongenuanceerd – ervan langs geeft.
Waaronder ministers van zijn eigen partij zoals René Rosalia, die al enkele keren ‘opdrachten’ kreeg.
Maar ook Charles Cooper (MAN) kreeg keihard op z’n donder wegens vermeend corrupt gedrag.
Zelfs premier Gerrit Schotte (MFK) kreeg indirect te horen dat zijn door hemzelf geprezen wijkplan ‘Plan Nashonal pa Desaroyá Bario’ oud en achterhaald zou zijn.
En MFK-minister George ‘Jorge’ Jamaloodin van Financiën heeft volgens Wiels een ondeugdelijk belastingplan ingediend, opgesteld door ‘PAR-adviseurs’.
Hoewel verhoging van belastingen nooit gewenst is, ontkomt Curaçao er niet aan een verschuiving van de directe belastingen naar indirecte belastingen (omzetbelasting) door te voeren. Wat dat betreft bevat het belastingplan juist veel goede elementen, zeker als verhoging van de OB gepaard gaat met verlaging van de loon- en winstbelasting en stijging van de koopkracht door het opvoeren van de compliance.
Als er al een moment is om dit toe te passen is dat nu wel, omdat de overheidsfinanciën in orde zijn. Maar tegelijk is waakzaamheid geboden, om de ‘gezonde startpositie’ niet in de waagschaal te leggen.
Rest nog de wens van deze krant en van vele anderen dat de politieke toon op Curaçao – zowel tussen politici onderling als van politici richting burgers en organisaties – een stuk gematigder en minder vijandig en haatzaaiend wordt. Bon Aña Nobo!
Sinds president-commissaris Amparo Dos Santos bij CPA de scepter zwaait, komen er allerlei wilde verhalen los
Willemstad – Ochtendblad Ultimo Noticia heeft gisteren een soort rectificatie geplaatst van een eerder bericht in dezelfde krant, namelijk dat ex-directeur Richard Lopez Ramirez met een grote flatscreen onder z’n arm het gebouw van havenbedrijf CPA zou hebben verlaten.
Willemstad – De tien miljoen gulden die het casinowezen moet opbrengen om de begroting sluitend te maken, is niet zomaar een bedrag dat een minister in een achterkamertje bedacht heeft, maar komt voort uit het feit dat in 1999 de casino’s gevrijwaard werden van de vijf procent ob-heffing.
Willemstad – De vereniging van casino-exploitanten heeft een brief gestuurd naar de minister van Financiën, George Jamaloodin (MFK), waarin een voorstel gedaan wordt om 11 procent te betalen op de ‘hold’, in tegenstelling tot de 13 procent die nu afgedragen dient te worden.
Ivar Asjes (PS), die nu Statenvoorzitter is maar daarvoor voor een korte periode de gedeputeerde van Financiën, zou aangedrongen hebben op het terugdraaien van de gewijzigde Eilandsverordening casinowezen.
Willemstad – In de memorie van toelichting op de begroting 2011 stelt het kabinet Schotte dat met betrekking tot de casinoheffing uitgegaan wordt van de nu van kracht zijnde wetgeving. Het Cft vroeg zich in haar advies af wat de plannen van de regering zijn met betrekking tot deze heffing.
Het verzoek van de gouverneur aan het (toenmalig en inmiddels geschorste) hoofd Edsel Gumbs van de Veiligheidsdienst (CDC) heeft Gerrit Schotte, als minister-president, bevreemd.
Willemstad – Het verzoek van de gouverneur aan het (toenmalig en inmiddels geschorste) hoofd Edsel Gumbs van de Veiligheidsdienst (CDC) heeft Gerrit Schotte, als minister-president, bevreemd. Dat schrijft hij aan de Staten.
Willemstad – Er zijn ‘geen beletselen’ voor een voortgaand functioneren van welke van de thans zittende ministers dan ook. Dat heeft premier Gerrit Schotte (MFK) gisteren ook aan gouverneur Frits Goedgedrag bericht, zo informeerde hij de Staten van Curaçao gistermiddag.
Willemstad – De Gaming Control Board (GCB) is voorstander voor aanpassing van het vergunningsrechtenregime bij casino’s. Dit blijkt uit een eerder dit jaar verschenen rapportage waarin het regime geëvalueerd wordt en voorstellen gedaan worden voor een aanpassing van de wetgeving.
Kamerlid Van Raak: Bevolking geen profijt van sanering
SP-Tweede Kamerlid Ronald van Raak | Foto RENÉ ZWART
Willemstad/Den Haag – SP-Tweede Kamerlid Ronald van Raak vreest dat de inwoners van Curaçao en Sint Maarten geen profijt zullen hebben van de schuldsanering.
,,We hebben 1,5 miljard euro betaald. Maar er niets voor terug gekregen. En wat nog erger is, de bewoners van de Antillen hebben er niets voor terug gekregen.
VNA (stiekemploeg) in de politiek Fundashon Kòrsou Fuerte i Outónomo: ,,Wij zijn op weg om steeds meer elke koloniale figuur of instituut van ons staatsbeeld te elimineren. De gezaghebber is al weg en nu moeten alleen nog de gouverneur, Sinterklaas en de Koningin volgen.”
VNA (stiekemploeg) in de politiek Fundashon Kòrsou Fuerte i Outónomo:
,,Wij zijn op weg om steeds meer elke koloniale figuur of instituut van ons staatsbeeld te elimineren. De gezaghebber is al weg en nu moeten alleen nog de gouverneur, Sinterklaas en de Koningin volgen.”
Er is een ‘onnodige discussie’ gaande, te weten of een veiligheidsdienst – vroeger de VNA en nu vanaf 10-10-10 de Veiligheidsdienst Curaçao ‘VDC’ – kan of moet worden gebruikt om mensen te screenen die de bevolking via democratische verkiezingen heeft gekozen om bestuursverantwoordelijkheid te dragen.
Dit stelt de Fundashon Kòrsou Fuerte i Outónomo (KFO; Stichting Curaçao Sterk en Autonoom) in haar jongste perscommuniqué.
De huidige minister van Justitie, ex-gezaghebber Elmer ‘Kadè’ Wilsoe (van de partij Pueblo Soberano van Helmin Wiels) was/is voorzitter/bestuurslid van deze stichting.
Deze krant besteedde er gisteren al in een artikel aandacht aan, maar drukt hieronder integraal de vertaling af.
De kardinale vraag is of de VDC in dit kader een in de wet vastgelegde taak heeft en of de informatie van de VDC voldoende betrouwbaar is om gebruikt te worden tegen personen die geroepen zijn politieke posten op zich te nemen.
Wij zijn er niet voor informatie vergaard door de VDC te gebruiken in politieke zaken. Niet alleen omdat dit de weg opent voor politieke spelletjes, maar vooral ook omdat niet gecontroleerd kan worden of de informatie correct is. De directeur van de ‘National Security Agency (NSA)’ van de Verenigde Staten, generaal Michael Hayden, heeft eens gezegd:
,,Our noise-to-signal ratio is twenty to one, that one being something useful. But even this is misleading, because it’s twenty to one after we’ve done all sort of things to make it humanly intelligible. You have to collect, process, translate, move it down the tunnel, transform it from noise into a signal, before you know if it’s useful.”
Met andere woorden een veiligheidsdienst werkt met veel vals alarm. Bovendien, op grond waarvan moet men een veiligheidsdienst, die niet aan een directe openbare controle is onderworpen, vertrouwen?
Hoe verschrikkelijk het kan zijn om een veiligheidsdienst te vertrouwen kan iedereen weten aan de hand van het debacle rond Irak, waar vele tienduizenden hun leven verloren vanwege een volstrekt vals ‘intelligence report on weapons of mass destruction’.
De wet die de instelling van de VDC regelt, geeft aan dat de doel van deze dienst is de fundamentele belangen van Curaçao te bevorderen met betrekking tot het waarborgen van de democratische rechten, de integriteit van de regering, de binnenlandse veiligheid en andere vitale belangen van Curaçao en eventueel het Koninkrijk.
Om dit doel te bereiken heeft de dienst tot taak om op grond van de wet de genoemde belangen te verdedigen door de risico’s op bedreiging van deze belangen vast te stellen en mee te werken om deze risico’s te beperken en te controleren.
De wet tot instelling van de VDC stelt dat de VDC belast is het de uitvoering van veiligheidsonderzoek, (populair gezegd een screening), in verband met de benoeming van een persoon in een zogenaamde vertrouwensfunctie. De wet bepaalt wat een vertrouwensfunctie is.
De functie van minister is in geen enkele wet omschreven als een vertrouwensfunctie. De functie van minister kan ook geen vertrouwensfunctie zijn, omdat de minister het (hoogste) staatsorgaan is dat vertrouwen moet hebben in een vertrouwensfunctie benoemde persoon, die zijn ondergeschikte is, zoals het hoofd van het Korps Politie.
Daar volgt dat er in de instellingswet van de VDC geen enkele wettelijke basis is om geen enkele minister te screenen. De vraag is wat de basis is van een screening gezien de wettelijke taken van de veiligheidsdienst.
De wet van februari 2010 waar het gerechtshof naar verwijst in de recente zaak van het hoofd van de VDC, schrijft ook geen enkele screening van een (kandidaat) minister voor.
Deze laatste wet zelf ontbeert een verankering in onze Staatsregeling, iets dat de rechter in kwestie niet heeft beseft en dat een zeer ernstig gevaar is voor het behoud van een rechtsstaat.
Los van de wettigheid van het screenen van een (kandidaat) minister is er ook het ernstige probleem van de controle van de betrouwbaarheid van de verkregen informatie in het kader van de besproken screening.
De bemoeienis van de VDC, die rechtstreeks valt onder de premier van Curaçao en zijn minister van Justitie, is op zich al discutabel en werpt veel vragen op. De medewerkers van de VDC kunnen niet onderworpen worden aan een openbaar onderzoek om hun bronnen of informatie te verifiëren.
Zijn hebben een zware verplichting op zich om niets te onthullen en om altijd de geheimhouding te bewaren. Niet eens de kandidaatminister in kwestie kan de geheimhoudingsplicht opheffen. Beantwoording van terechte vragen is dus ook onmogelijk.
Er is geen enkele mogelijkheid om te controleren of de gebruikte informatie op waarheid berust of niet. Alleen al om die reden zijn wij zeker geen medestander van diegenen die de VDC (willen) gebruiken voor hun politieke spel.
Dit is ook gebleken in de realiteit van de lopende screening. Informatie van de VDC die geheim moet zijn en waarvan het interim-hoofd van de VDC de geheimhouding moet garanderen, ligt op straat en is openbaar geworden. Dit bewijst dat de VDC integriteit ontbeert. Het feit dat het screeningsproces niet kan worden gecontroleerd, maakt het onaanvaardbaar.
Het kan niet worden aanvaard of getolereerd dat de VDC – een voor Curaçao zeer belangrijke dienst – zoals nu het geval is, wordt gebruikt voor puur politieke doelen en belangen. De zaak moet simpel blijven. De politieke partijen moeten hun kandidaten voordragen. Als men bepaalde objectieve criteria wil stellen, moeten die vooraf worden vastgelegd.
Er is geen enkele behoefte of plaats voor een ‘stiekumploeg’ om politiek te bedrijven. Het is goed om ook ten aanzien van de rol van de gouverneur heel duidelijk te zijn.
Wij zijn op weg naar dekolonisatie en emancipatie. Het is onaanvaardbaar dat de gouverneur het lef heeft om op eigen gelegenheid een ambtenaar, die onder de politieke verantwoordelijkheid valt van onze premier en zijn minister van Justitie, te weten het interim-hoofd van de VDC, opdracht kan geven wie dan ook te screenen.
Er is geen enkele wettelijke basis waarop de gouverneur het interimhoofd van de VDC opdracht kan geven welke (kandidaat)minister dan ook te screenen. Het is de premier die de opdracht kan geven.
Door een opdracht tot screening te geven zonder een wettelijke basis hiervoor bewijst de (interim-)gouverneur ook geen enkele kennis van zaken in deze materie te hebben.
Hij behoorde beter te weten en daarom ook, zoals wij al eerder zeiden, is het beter dat de gouverneur in zijn hok blijft. Zeker wat ons van het nieuwe Curaçao betreft. Geen enkele interventie, zeker een ongevraagde zonder wettelijke basis, van deze koloniale figuur wordt op prijs gesteld.
Wij zijn op weg om steeds meer elke koloniale figuur of instituut van ons staatsbeeld te elimineren. De gezaghebber is al weg en nu moeten alleen nog de gouverneur, Sinterklaas en de Koningin volgen.
Tot slot. Door de onwettige opdracht van de (interim-)gouverneur te accepteren, heeft het interim-hoofd van de VDC bewezen niet geschikt te zijn de functie in kwestie te vervullen.”
Behalve de huidige minister van Justitie, Wilsoe, zijn bij Fundashon Kòrsou Fuerte i Outónomo (KFO) onder meer betrokken: accountant Terrence ‘Terry’ Hernandez, advocaat Eldon ‘Peppie’ Sulvaran en voormalig PAR-minister van Onderwijs Marta Dijkhoff.
Willemstad – De Fundashon Kòrsou Fuerto i Outónomo (FKFO), trekt de betrouwbaarheid van de Veiligheids Dienst Curaçao (VDC) in twijfel en stelt in een schrijven naar de pers dat de leden van FKFO geen voorstander zijn van het uitvoeren van onderzoek door deze dienst naar politici.
Willemstad – De Gaming Control Board (GCB) moet nog wat aanpassingen aanbrengen, die betrekking hebben op het invorderingsbeleid behorende bij de nieuwe wet Casinowezen.
Vonnis VDC-hoofd Gumbs geeft kijkje achter de schermen
Gouverneur Goedgedrag heeft overwogen in te grijpen in de VDC screening
Willemstad – Gouverneur Frits Goedgedrag van Curaçao heeft overwogen – zo mogelijk zelfs gedreigd – om in het screeningsproces van de regering in te grijpen als koninkrijksorgaan.
Mr Chester Peterson en Minister van Financien George Jamaloodin deden een opmerkelijke inval in het Plaza Hotel in 2008
Willemstad – Door handelingen in 2008 van bewakers van Speedy Security voelde de buitenlandse ondernemer Barney Ivanovic zich ‘ernstig in zijn leven en veiligheid bedreigd’.
Fundashon Kòrsou Fuerte i Outónomo (KFO) en advocaten Eldon ‘Peppie’ Sulvaran, Anthony Eustatius en Chester Peterson zijn de meest bekende tegenstanders van de Consensus rijkswetten
Fundashon Kòrsou Fuerte i Outónomo (KFO/FKO) is notarieel opgericht op 14 juli 2009 door Marta Dijkhoff, Caryl Monte, Terrence ‘Terry” Hernandez, Margit de Freitas, Caryl Monte, Chester Peterson, Eldon ‘Peppie’ Sulvaran en Anthony Eustatius en Elmer ‘Kade’ Wilsoe. KFO-Voorzitter: Elmer ‘Kade’ Wilsoe.
KFO/FKO 30 jan 2014: “Er zijn alleen maar vrienden en vijanden. Er is geen neutraal gebied. Het is een kwestie van domineren of gedomineerd worden. Ons gevecht is er een van macht. We zullen nooit ingeven. Degenen die niet met ons zijn, zijn automatisch tegen ons. Het is een overlevingsstrijd tussen ‘hun’ en ‘ons’. De strijd die gevoerd wordt is tegen de zwarte elite die het eigen volk heeft verraden. En als wij onze zin niet krijgen, dan is geweld de enige optie.” KFO ageert vooral tegen de consensusrijkswetten en het financiële toezicht, waarmee Curaçao volgens KFO geen baas meer is in eigen huis. “Zolang deze wetten en dit toezicht niet van tafel zijn, blijven wij strijden. KFO schuwt geen grove taal en shockerende uitspraken, want zo stellen zij “volgens het Europese Hof en volgens de Rechten van de mens, houdt de vrijheid van meningsuiting ook in dat er uitspraken gedaan mogen worden die shockeren, beledigen en bezorgdheid opwekken. Ons wapen in deze strijd is onze vrijheid van meningsuiting. Maar als de consensusrijkswetten en het financieel toezicht niet van tafel gaan, dan kan dit van het ene op het andere moment omslaan in geweld. Want dan is geweld nog de enige mogelijkheid om onze ‘dingen’ terug te krijgen.”
Op 20 maart 2014 werd KFO officieel ingeschreven bij de Kamer van Koophandel met als bestuursleden Eustatius, Peterson en Sulvaran. Op 21 maart 2014 zijn Dijkhoff, Monte, Hernandez, De Freitas en Wilsoe officieel uitgetreden als bestuursleden.
Kamerlid Ronald van Raak (SP) eist ingrijpen van minister Donner
Kamerlid Ronald van Raak (SP) eist ingrijpen van minister Donner bij screening VDC Kabinet Schotte
‘Laat AIVD ministers screenen’ Willemstad/Den Haag – Nederland moet ingrijpen in de screeningskwestie rond het kabinet Schotte en een eigen integriteitsonderzoek instellen.
Willemstad/Den Haag – Het aangekondigde ‘gedoogbeleid’ dat de regering van Curaçao wil voeren ten aanzien van casino’s, is niet goed gevallen in politiek Den Haag. De Tweede Kamerleden Jeroen Recourt en Lea Bouwmeester (beiden PvdA) hebben daarover gisteren schriftelijke vragen gesteld aan CDA-minister Piet Hein Donner van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties.
Slechts drie gokpaleizen houden zich aan nieuwe wet
Coalitie MFK/PS/MAN gedoogt casino’s
Willemstad – Hoewel de nieuwe casinoverordening van kracht is – mede nodig voor het bereiken van een sluitende overheidsbegroting – wil de nieuwe coalitie van MFK/PS/MAN ‘gedogen’ dat de casino’s afwijken van de wet en dat de Gaming Control Board (GCB) hieraan meewerkt.
Willemstad – Bij zijn verzoek aan Gerrit Schotte (MFK) een kabinet voor het Land Curaçao te formeren, heeft gouverneur Frits Goedgedrag de toen beoogd premier gewezen op het Landsbesluit van 10 februari 2010 inzake de onverenigbaarheid van belangen en functies voor ministers en staatssecretarissen, welke regeling ook van toepassing bleef in het nieuwe Land Curaçao, en Schotte verzocht ‘erop toe te zien dat deze regeling in acht wordt genomen’.
CURAÇAO – Stichting Implementatie Privatisering (StIP) zal naar alle waarschijnlijkheid worden opgeheven omdat er geen jaarrekeningen zijn gepresenteerd. Dit heeft de gedeputeerde van financiën Ivar Asjes gister laten weten.
Tussen patiënt en delinquent – Geschiedenis van het Nederlandse drugsbeleid
De enorme professionele belangstelling voor de naar schatting 23.000 hard-drugsverslaafden in Nederland staat in schril contrast met het aantal personen dat zich vóór 1960 beroepsmatig met de drugsproblematiek bemoeide.
CURAÇAO – De ambtenaren hebben flink doorgewerkt, want de rijkswetten en regelingen zijn gepubliceerd in het Staatsblad. De wetten moesten minstens vier weken voor 10-10-10 gepubliceerd worden. In de regelingen staat onder meer een uitwerking van de gemaakte afspraken tussen de Nederlandse Antillen en eilandgebieden Curaçao en Sint Maarten. In het document staat onder andere de waarborg van een goede uitvoering van taken van justitie (voor Curaçao bijvoorbeeld de Bon Futuro en de politie) en controle op financiën beschreven.
Tula was een onafhankelijkheidsstrijder, en één van de bekendste aanvoerders van de grote Curaçaose slavenopstand van 1795. Een van de andere leiders was Bastiaan Carpata, een derde heette Pedro Wacao.
De opstand begon vroeg in de ochtend van 17 augustus 1795 op plantage Knip (Kenepa) van Caspar Lodewijk van Uytrecht op Bandabou. 40 tot 50 slaven kwamen samen op het plein voor het plantagehuis en vertelden hun eigenaar, Van Uytrecht, dat ze niet meer voor hem wilden werken. Hij zei ze hun klachten neer te leggen bij de Luitenant-Gouverneur op Fort Amsterdam.
Tula had samen met anderen de opstand al enige weken voorbereid. De in opstand gekomen slaven bevrijdden 22 anderen die gestraft en opgesloten waren in Lagun. Daarna gingen ze naar de suikerplantage Santa Cruz, waar Tula’s mederevolutionair Bastian Carpata hem met andere in opstand gekomen slaven opwachtte. Hier gaven Jan en Miguel Boelbaai de ontsnapte slaven rum gemixt met bepoederde geitenhoorn te drinken. Deze drank werd awa di huramentu genoemd, gezworen water.
In de tussentijd had Van Uytrecht zijn zoon te paard met een handgeschreven briefje naar gouverneur De Veer in Willemstad gestuurd. Om zeven uur ’s avonds hield de koloniale raad een spoedbespreking. Ze besloot om naast het reguliere garnizoen alle vrije zwarte en mulatten-kapiteins op te roepen. Zij moesten de hele nacht rondom Willemstad patrouilleren. Bovendien moesten ze direct rapporteren hoeveel man zo nodig naar Bandabou konden vertrekken. Commandant Wierts van het marineschip Medea, dat in de haven aangemeerd lag, werd gevraagd om Fort Amsterdam te verdedigen.
Op 18 augustus trokken de slaven in de richting van Porto Mari. Onderweg passeerden ze de plantages San Nicholas, Santa Martha en San Juan. Hun strategie was, om naar Willemstad te trekken; uit te kijken naar schuilplaatsen, en versterkingen vanuit de stad tegen te houden. De plantage-eigenaars hadden hun huizen verlaten en vluchtten naar de stad, voedsel en water achterlatend in handen van de slaven. Zij namen onder meer voorraden Maishi Chiki in beslag, die in de magasina’s van de plantagehuizen bewaard werd.
Tula stuurde een van zijn volgelingen, de Franse slaaf Louis Mercier, terug naar Knip om de andere slaven te bevrijden. Mercier viel Santa Cruz aan en nam commandant Van Der Grijp en tien van zijn mulatten gevangen. Mercier viel ook Knip aan, en slaagde erin om nog meer slaven te bevrijden en meer wapens buit te maken. Nadat hij zijn doel bereikt had, vond hij zijn weg terug naar Tula door het spoor van ravage te volgen dat Tula had achtergelaten bij zijn aanvallen op andere plantages.
Bij Fontein doodde Louis Mercier de Nederlandse schoolmeester Sabel uit medelijden omdat Pedro Wacao hem achter een paard had gebonden. Sabel werd het eerste blanke slachtoffer van de rebellen. Mercier maakte wapens en een kanon buit op plantage Fontein en trof voorbereidingen om de heuvel Seroe Fontein dichtbij het landhuis Fontein te bezetten, van waar ze de weg van Willemstad naar Bandabou konden controleren. Vanaf dat moment konden Tula en zijn kameraden rekenen op de hulp van de meerderheid van de slaven en vrije zwarten op Bandabou. Mensen op Bandabao die niet aan de opstand mee wilden doen, werden door het leger overgehaald zich te melden, dat bij San Juan gelegerd was. Zij kregen daar een laissez passer en konden ongehinderd naar Willemstad doorreizen.
Volgens de statistieken had Bandabou tussen de 4000 en 5000 inwoners in 1795, voornamelijk slaven. Hoewel de gronden plantages werden genoemd, groeiden er geen gewassen zoals suiker en tabak, de gebruikelijke gewassen op de andere Caraïbische eilanden. Vanwege de droogte konden hier alleen voedingsmiddelen zoals Maishi Chiki (Turkse Tarwe), yams en vruchtbomen zoals mango, limoen, en sinaasappel worden geteeld. Daarnaast werd kleinvee en rundvee gehouden voor de zuivel, het vlees en de huiden. Het grootste aantal slaven bij één eigenaar was 400. Zulke grote slavenpopulaties waren nodig om het zout uit de zoutpannen te vergaren en de andere werkzaamheden op de plantage te verrichten.
In de stad had intussen de koloniale raad besloten om de Rodeweg (van Willemstad naar Bandabao) te bewaken met een groep van 80 vrije zwarten en 8 blanke mariniers, om de stad te beschermen tegen aanvallen van de rebellen. Verder besloot ze een kleine macht bestaande uit 12 militairen en 30 vrije zwarten onder commando van luitenant R.G. Plegher (Pleeger) naar Bandabou te sturen. Deze groep ging per boot van Willemstad naar Boca San Michiel, en van daar te voet naar Portomari, waar Tula en zijn volgelingen hun kamp hadden opgeslagen. Ze onderschatten de aanvalskracht van de rebellen, maar ze wilden ook in de stad voldoende verdedigers houden. In die turbulente dagen doorkruisten veel vijandige schepen de Caraïbische Zee, en ook piraten waren actief.
Op 19 augustus leed de luitenant een nederlaag op de plantage Oud St. Marie, waarbij de rebellen in het bezit van 80 extra geweren kwamen. Hun aantal was inmiddels tot 1200 gegroeid. Plantage-eigenaars hadden een leger van vrijwilligers te paard geformeerd. De rebellerende slaven werden nu beschouwd als een bedreiging voor de dominante blanke gemeenschap.
De koloniale raad stuurde een groter leger (met 93 militairen, 62 mariniers en 45 bereden burgers) onder commando van garnizoenskapitein Baron van Westerholt tot de Leemcule naar Bandabou. Van Westerholt had orders om de rebellen clementie aan te bieden om levens te redden. Met deze groep ging ook Jacobus Schink mee, een pater van de Fransiscaner orde.
Schink sprak met Tula en probeerde tot overeenstemming te komen en een oorlog te voorkomen. Tula zei hem: “Zij hebben ons erg slecht behandeld. Wij willen niemand kwaad doen maar wij willen vrijheid. Is niet iedereen op aarde een afstammeling van Adam en Eva? Deed ik er fout aan om 22 broeders uit de gevangenis te bevrijden, waar ze ten onrechte in zaten? Ai, vader, zelfs een dier krijgt een betere behandeling.” Hierbij moet worden bedacht dat de protestantse Hollanders hun godsdienst beschouwden als exclusief voor blanken. Ze doopten nooit slaven, in tegenstelling tot de katholieken. Rooms-Katholieke priesters waren al vanaf de Spaanse tijd actief op Curaçao, en preekte met name onder de bevolking van het platteland; hoewel ook in Willemstad Rooms geestelijken werkten.
Tula was zich ervan bewust dat de Franse slaven op Haïti de vrijheid hadden gekregen, en beredeneerde dat Nederland in Franse handen was, zodat slaven op Curaçao dan ook de vrijheid verdienden. Hij nam geen enkel aanbod aan. Schink keerde terug naar Baron van Westerholts kamp en lichtte hem in over de voorwaarden van Tula. Van Westerholt haalde meer versterking en besloot aan te vallen. Hij gaf orders om te schieten op elke gewapende slaaf. 9 slaven werden gedood, velen gewond en 12 gevangengenomen. Ook werden twee burgers bevrijd. De rest ontsnapte.
Tula en zijn kameraden gaven de strijd nog niet op. De slaven, onder leiding van Carpata, vergiftigden het drinkwater van hun vijanden en veroverden hun voedsel, totdat Tula en Carpata op 19 september 1795 werden gevangen door het verraad van een slaaf genaamd Caspar Lodewijk. Vanuit het bestuur was een buitengewoon aanlokkelijke beloning in het vooruitzicht gesteld voor diegene, die een of meer van de leiders van de opstandelingen wist te overmeesteren en kon overdragen aan de militie. Voor vrijen was dat een zeer aanzienlijk bedrag, en voor slaven was er sprake van manumissie en een kleinere som baar geld. Louis Mercier was al gevangengenomen in de buurt van Landhuis Knip. Op dat moment was de opstand voorbij. Lang niet alle deelnemers werden gevangengenomen en berecht. De leiders ontkwamen echter niet aan gevangenschap, verhoren en het proces, met het trieste lot wat daarop volgde.
Op 3 oktober 1795 werden Tula, Bastiaan Carpata en Pedro Wacao publiekelijk ter dood gebracht. Tula werd als eerste terechtgesteld. Volgens het vonnis werden met een ijzeren staaf alle botten in zijn lichaam gebroken, te beginnen bij de voeten. Daarna werd zijn gezicht verbrand (‘in het aangezicht geblakerd’)en uiteindelijk werd hij onthoofd. Bastian Carpata moest eerst -op een kruis gebonden- toekijken hoe Tula op deze wijze aan zijn einde kwam om uiteindelijk hetzelfde lot te ondergaan. Pedro Wacao werd eerst met touw om de benen rond het schavot gesleept, waarna zijn handen werden afgehakt en het hoofd met een moker werd verbrijzeld. De lichamen werden verzwaard in zee gegooid. Nog eens 29 andere slaven werden opgehangen. Dit alles gebeurde bij het galgenveld te Rif (gelegen tussen Koredo en het Holiday Beach Hotel).
Deze terechtstellingen zijn naar onze huidige maatstaven gruwelijk. Maar bezien in de tijd waarin ze plaatsvonden zijn ze niet uitzonderlijk te noemen. Vooral soldaten die zich hadden misdragen konden rekenen op even strenge straffen, voor minder zware vergrijpen. Dit vanwege de voorbeeldfunctie die zij hadden voor de overige “Inwoonderen van Curassao en Onderhoorige Plaatsen van Dien”. Ook mensen die een moord pleegden konden rekenen op strenge straffen, hoewel clementie en omzetting in een lagere straf dan wel voorkwam. Desalniettemin is de schaal waarop de terechtstellingen van de bij de slavenopstand betrokken en aan delicten schuldig bevondenen plaatsvond wél uitzonderlijk geweest. Bovendien werd de straf van Tula, Carpata en Wacao niet uit clementie verminderd; wat bij andere deelnemers aan de opstand, en meer in het algemeen bij andere gedetineerden wel vaker voorkwam.
De revolutie van 17 augustus wordt herdacht als de start van de lange en moeilijke weg naar de emancipatie van het volk. Tula en zijn medestanders worden niet vergeten.
Een monument ter herdenking van de terechtstelling van de slaven staat aan de zuidkust van Curaçao tussen “Koredo” en het “Holiday Beach Hotel”.
Let op: Knipselkrant Curaçao (KKC) is geen officiële krant. KKC verzamelt artikelen, berichten en meningen van diverse media en houdt een eigen redactieblog bij. Onderstaande blog-reeks representeert aldus niet onze mening.
Hieronder een selectie uit onze Kleintje Actueel-rubriek met daarin alle stukjes die in Kleintje Muurkrant Actueel staan onder het kopje “ABC-tje”. De stukjes staan in chronologische volgorde, met als kernwoorden: Willem van Wijngaarden, Union Patriotiko Boneriano (UPB), Ramonsito Booi, Bonaire…
ABC-tje
donderdag 10 september 2009
Wie? Willem van Wijngaarden? Nooit van gehoord. Is toch een paar dagen geleden op Curaçao achter het gaas gegaan. Schijnt een 39-jarige Nederlandse tenor te zijn in een onverlatenkoor dat zich volgens een internationaal team van snuffelsmurfen jarenlang schuldig heeft gemaakt aan handel in Colombia’s finest via West-Afrika naar onze omgeving, smokkel van goud via de Antillen, reusachtige witwas, fraude bij grondtransacties en meer van dat soort leuke bijverdiensten.
Opvallende rol in deze opera buffo lijkt te zijn weggelegd voor de Union Patriotiko Boneriano (UPB) van politieke big shot Ramonsito Booi. De “onderkoning” van Bonaire, die de laatste tijd zo vlijtig in gesprek is met Jan Peter Dodo en juf Guusje over de status van zijn eiland. Met achter in zijn kwabben de stiekeme wens om de eerste burgemeester van de gemeente Bonaire te worden. Wordt moeilijk. In het kader van bovenstaand onderzoek is namelijk een paar dagen geleden zijn niet onaardige stulp omgekeerd en zijn er een paar dozen documenten naar buiten getild. Mazzel dat vriend Booi in de VS verbleef, anders had ie mogelijk meteen voor het luik gegaan. Net als de twee zoons van Ramonsito’s ouwe UPB-makker Carlos Marcera, een bosje Nederlanders uit de randstad, bovengenoemde Willem en een NN die op 27 maart in Obama’s own country in een kruipruimte verdween, omdat via zijn bankrekeningen aldaar een wat moeilijk te verklaren acht miljard dollar was doorgesluisd.
En dan is er nog een avontuurlijke Nederlandse ondernemer die volgens het smurfenteam op weg was naar Colombia voor een interessant handelsgesprek, maar wiens reis achter het gaas van een van onze toekomstige tropische deelgemeentes eindigde. Meneer zou voor honderdduizenden euro’s een deel van zijn zuur verdiende kapitaal hebben omgezet in vastgoedprojecten op Bonaire. Ondermeer in vakantiehuisjes. Geen gek idee natuurlijk, want steeds meer Nederlanders uit de prijsklasse van Camiel Eurlings brengen het liefst hun vakantie in eigen land door en als straks op Bonaire de gemeentegrenzen opengaan is het net of je heerlijk met je ballen op Scheveningen of Zandvoort ligt. Betekent dat de waarde van die vakantiehuisjes straks stevig de lucht ingaat. Dat wel. Bijdehante gozer dus. Geruchten doen de ronde dat een aantal luitjes uit de Nederlandse bovenlaag (ondermeer uit justitiele kring) dat ook vonden en zakelijk met hem in zee zijn gegaan. Ergo, hou de doofpot in de kieren en stay tuned.
ABC-tje (2)
vrijdag 11 september 2009
Altijd lekker als je weer wat puzzelstukkies in kan passen. Vooral als het om een giga-puzzel gaat waaraan de jongens en meisjes van de mainstream nog niet of nauwelijks zijn begonnen. Wat blijkt? Dat die avontuurlijke Nederlander die op weg naar Colombia in een Rijkskruipruimte belandde niemand anders was dan Willem van Wijngaarden himself (1). Willempie wordt omschreven als een computerdeskundige die op regeringsniveau als intermediair tekeer ging. Oh, en die projectontwikkelaar op Bonaire, die zo leuk anticipeerde op ons ontluikend vakantiegevoel? Dat is ene Albert de Groof. Zijn project heette Blue Lagoon en was ingeschaald op een bedragje van 1,5 miljard dollar. Appie en nog twee maatjes worden verdacht van frauduleus geschuifel op hoog niveau in samenwerking met het futuristische gemeentebestuur van Bonaire. Verwarrende middelen, goudsmokkel, witte was, fraude, corruptie. Hoe lang zeggen we dit al? Ons Koninkrijk is gewoon een narcostaat. Stay tuned.
(1) zie ABC-tje van gisteren.
ABC-tje (3)
maandag 14 september 2009
Even een ouderwets peertje opgestoken op Bonaire. Om iets meer aan de weet te komen over Appie de Groof en Willempie van Wijngaarden. En omdat wij in verband met de aanhouding van mega-schuifelaar John Deuss in oktober 2006 al eens aandacht hebben besteed aan het blote togus-resort Sorobon van Dolf Huijgers en Rian van Ballegooijen (zoiets verzin je niet) vroegen wij aan onze correspondent ter plekke:
Is De Groof een vriend van Dolf Huijgers?
Corr.: Zou kunnen. Dolf heeft net zijn naturistenpark Sorobon verkocht. Hij wilde niet zeggen aan wie. Misschien wel aan Albert.
KM: Wat is er bekend over De Groof’s project Blue Lagoon?
Corr.: Dat wordt nu uitgezocht door het OM. DE UPB was eerst wel geinteresseerd, maar haakte na screening van Albert af. Ze geloofden niet dat iemand 1,5 miljard dollar in Bonaire
wilde/kon investeren. Albert zegt dat de UPB hem toezeggingen heeft gedaan en eist nu schadevergoeding. Maar van een kale kip … Verder schijnt de UPB de herkomst van die 1,5 miljard niet te hebben vertrouwd.
KM: Hoe zit het met de fraude rond de grondaankopen van De Groof en anderen op het eiland (het omzeilen van de erfpacht)?
Corr.: Is moeilijk hard te maken maar is op zeker gebeurd. Daarom zit het OM nu bij de notaris alle stukken te bestuderen.
KM: Wie is Willem van Wijngaarden?
Corr.: Is iemand met veel contacten op Bonaire en Curaçao. Vlotte babbel. Deed iets met IT en ging veel om met UPB-leden als Burney Elhage en Ramonsito Booi. Heeft volgens mij ook gekeken naar het Blue Lagoon-project.
KM: Woont ie op Bonaire?
Corr.: Ja. Met zijn vrouw en kinderen.
KM: Waren er al geruchten over dat hij zich met drugshandel bezighield?
Corr.: Niet dat ik weet. Volgens zijn vrouw is dat absoluut niet het geval. Hij weet wel veel van de UPB-heren die ik eerder noemde.
KM: Welke Nederlanders behoren tot zijn kennissen- cq. vriendenkring?
Corr.: Niet iemand met vrienden voor zover ik weet. Woont met zijn gezin in een gewoon huis. Zijn vrouw werkt ook. Doen geen gekke uitspattingen. Geen dure auto’s, boten of zoiets. Moeten volgens zijn vrouw elk duppie omdraaien.
Merkwaardig. Aan de ene kant miljarden, aan de andere omgedraaide duppies. Je zou bijna zweren dat het om een bananenverhaal gaat. Maar je wordt over het algemeen toch niet zomaar in een kruipruimte gestouwd. Dus houden we de vinger nog maar een tijdje flink aan de aorta. Stay tuned.
ABC-tje (4)
dinsdag 15 september 2009
Op het gevaar af om vervelend te worden, maar volgens de laatste berichten staat het duppies draaiende vrouwtje van Willem van Wijngaarde ook op de verdachtenlijst. Samen met een nog een hele verzameling onverlaten onder wie oud-minister van Financien, Economische Zaken en Arbeidsaangelegenheid Burney Elhage van Ramonsito Booi’s UBP. Echt een zware jongen dus, die toch met menige kleurrijke figuur uit de omgeving van de Hofvijver gesmikkeld en gebubbeld moet hebben.
Als hoofdverdachte bij al dit moois wordt ene Anthony Marsera naar voren geschoven.
Een nijvere im- en exportboy uit Rotjeknor met ondermeer alleraardigste zakelijke contacten in Coral Gables in Florida. Naar alle waarschijnlijkheid de hotspot in de States waar op 27 maart een meneer in een kruipruimte verdween die in vrij korte tijd 8 miljard dollar doorpompte via zijn bosje bankrekeningen. Zijn naam is tot nu toe verborgen gebleven in de everglades, maar we hebben een donkerbruin vermoeden dat het gaat om een figuur uit de clearing business. Hoort u nog. Stay tuned.
ABC-tje (5)
donderdag 17 september 2009
Een beetje tuttifrutti vandaag. Allereerst een berichtje van onze correspondent ter plekke.
“Er zou iemand moeten gaan spitten in Miami. Volgens de halve Bonaireaanse bevolking hebben Burney Elhage maar zeker Ramonsito Booi daar bankrekeningen. Ramonsito meldde na de huiszoeking per telefoon aan een van zijn partijgenoten dat hij direct naar Bonaire zou komen! Hij is er nu nog niet. Is hij zijn centjes in de USA aan het veiligstellen? Ik weet het niet. Dit vergt een diepgaand onderzoek.”
Nou dat laatste zal wel in orde komen. Per slot is die meneer NN op 27 maart jl. niet voor niks achter het gaas gezeild. 8 miljard dollar is geen kitten’s piss. En als Ramonsito’s naam voorkomt in de boeken van NN dan is hij nu al in een fijnzinnig gesprek gewikkeld met snuffelsmurfen van de FBI en/of de DEA. (1).
Een andere goudrenet uit de schaarse berichtgeving. Een van de firma’s die binnen het kader van dit grootscheepse onderzoek zijn administratie kon inleveren was Struijk Overzee. En joehee, wat denk je wat? Als we ons niet sterk vergissen is die onderneming gevestigd op Terschelling en houdt zich bezig met het makelen en adviseren op het gebied van vastgoed.
Aangezien wij onze studie kale kip onlangs succesvol hebben afgerond laten wij diepgaander onderzoek naar deze firma graag aan de mainstream over. Wij laten ons verrassen. Stay tuned.
1. Voor NN zie eerdere afleveringen.
ABC-tje (6)
maandag 21 september 2009
En jawel. Er zijn opnieuw arrestaties verricht in het kader van de opruimingsweken op Bonaire. Zo is ene H.J. in een kruipruimte geperst en datzelfde gebeurde met Yvonne de Vries. De echtgenote van Willem van Wijngaarden die voor de buitenwereld aan de luchtslangen lag en elk dubbeltje moest omkeren. Verder bereikte nu ook de nog steeds in de VS verblijvende Ramonsito Booi officieel de status verdachte en zijn er hier en daar wat spulletjes in beslaggenomen, waaronder een boot, een paar dure blikken op wielen, een onvermijdelijke Harley en een Cesnaatje.
Dat laatste brengt zoete herinneringen naar boven aan een stukkie dat wij op 25 april 2005 de wereld inslingerden. Ging over de vliegende bromtol van Niek Sandman, een dikke Nederlandse gap van Bonaire’s polletieke leider. Om bladeren te voorkomen een citaat:
“Op de late avond van 4 november 2003 crashte het toestelletje na een ‘frame out’ op het strand van Donkey Beach op Bonaire, niet ver van Flamingo Airport. Het blad Amigoe meldde toen:
Het tweemotorig toestel was gisteravond om kwart voor tien vanuit Colombia op de luchthaven van Aruba geland. Het had vlak daarvoor een patient naar Colombia gebracht en op Aruba twee ziekenbroeders afgezet. Even na elf uur werd de reis vervolgd naar Bonaire. Direct na het ongeval is de weg naar de wijk Belnem afgezet. De luchthaven kon gewoon openblijven.
Niek’s in de Verenigde Staten geregistreerde prive-vehikel zou dus een op Aruba in ongerede meneer of mevrouw begeleid door twee Arubaanse ziekenbroeders naar Colombia hebben overgebracht en vervolgens zijn teruggekeerd. Verdere bijzonderheden ontbreken. Heel erg prive allemaal. En voor iemand die niet thuis is in Niek’s wereld wat vreemd. Vreemd was ook dat er geen persfotografen op de plek des onheils werden toegelaten. Maar dat kwam volgens een hotemetoot van Flamingo Airport omdat het toestel een paar hoogspanningsdraden had geraakt. Zonder overigens vlieger Hans van Geijn te roosteren. Hij bleef zo goed als ongedeerd”.
Niek was zelf in de jaren tachtig al eens gecrasht bij een save and loan-schandaal. Kostte hem naar verluidt een kleine meloen dollar om hem buiten het Amerikaanse gaas te houden. Toegegeven, het heeft op het oog geen strandbal te maken met de huidige affaire. Maar het toont wel aan dat er in die contreien van ons Koninkrijk geen ene moer is veranderd. Smokkel van drugs, goud, corruptie en andere leuke dingen voor de mensen. Je zou er zo willen wonen. Stay tuned.
ABC-tje (7)
donderdag 24 september 2009
Het is stil na de eerste sensationele berichten over een heel boeket van avontuurlijke activiteiten in de gemeente Bonaire en wijde omgeving. Zoals daar waren: doorvoer van verwarrende middelen, witte was, goudsmokkel, bestuurlijke corruptie en nog wat kleinigheden. Het enige wat onze correspondent ter plekke ons gisteravond kon mededelen was de vrijlating van Yvonne de Vries, de vechtgenote van ernstige verdachte Willem van Wijngaarden. Het meisje dat elk duppie moest omdraaien om rond te komen. Nou lijkt dat laatste wel mee te vallen, want inmiddels is bekend geraakt dat de inbeslaggenomen boot en de al eerder voorbijgezoefde Harley eigendommen van Willem waren. En die kosten bij elkaar meer dan een paar duppies. Yvonne mag overigens van het snuffelteam dat met de affaire bezig is met niemand praten, met niemand telefoneren en geen gebruik maken van de digitale piano. Dat worden dus rookpluimen als de SRV-kar voorbijkomt. Stay tuned.
ABC-tje (8)
woensdag 30 september 2009
Een paar dagen geleden meldden de dagvodden van onze randgemeentes aan de overkant van de plas, dat ene James E. Hogan wordt vermist. Ging ’s avonds de deur uit om een stappie te maken, niet meer teruggekomen. James is de Amerikaanse vice-consul op Curaçao, dus er is een hele doos gemengd voer aan snuffelaars opengetrokken om die gozer boven water te halen. Misschien zelfs letterlijk. Snorkelaars, helipiloten, Duitse herders, FBI-snorders, lokale smurfen, Nederlandse hotemetoten, you name it. Voorlopig niks gevonden. Op een bebloede broek na, die spoorslags naar de haarklovers van het Forensisch Instituut in Rijswijk is gestuurd voor een DNA-tje.
Moeder de vrouw Abby is inmiddels al stevig aan de gebitsstructuur gevoeld, want voordat haar husband de kuierlatten nam zou zij een stevige ruzie met hem hebben gehad. Dat interessante gegeven werd meteen de mainstream ingeslingerd, maar direct ontkend door de dochter. Die wees erop, dat de verzamelde meute snuffelaars blijkbaar geen belangstelling had voor het recente ontslag van een secretaresse bij het consulaat vanwege haar avontuurlijke contacten. En wie denkt er dan niet meteen aan de gigantische affaire die zich op de ABC-tjes en de rest van de grote boze wereld ontwikkelt rond de smokkel van tonnen verwarrende middelen, goudklompen, het wassen van miljarden, fraude en andere frisse dingen uit de lachspiegeltent. Want u denkt misschien dat zo’n Amerikaanse vice-consul alleen maar paspoorten afstempelt of de plaatselijke sufferdjes naar het State Department stuurt. No way. Vaak zijn het luitjes met een verborgen snuffelfunctie, dus die James kan heul goed betrokken zijn geweest bij het afrollen van bovengenoemde affaire. En dat vinden luitjes uit het wereldje soms reden genoeg om iemand stevig uit zijn broek te tillen.
Goed, houd u nog van ons tegoed. Maar mochten ze er daar in de buitenwijken van Willemstad niet uitkomen, dan kan Abby altijd nog Peter, Patrick en de cameraploeg van Frans Bauer in de arm nemen. Appeltje eitje. Stay tuned.
ABC-tje (9)
vrijdag 2 oktober 2009
Krabbel, krabbel (achter de oren). Zoals eerder vermeld zou er in het complex aan ongein waar deze serie over gaat in Obamaland een meneer zonder naam op 27 maart jl. in een kruipruimte zijn beland wegens het witwassen van 8 miljard dollar. En verder hebben we daar geen reet meer over gehoord. Geen lekkages. Geen hints. Niks. Leek ons stug. Ook al omdat de officiële verklaring later werd bijgepunt tot:
“De aangehouden persoon wordt ondermeer verdacht van het witwassen van forse geldbedragen afkomstig van de grootschalige handel in verdovende middelen. Over deze door deze persoon beheerde rekeningen in de VS is in korte tijd meer dan acht miljard dollar gegaan“.
Kijk, dat is andere paella. Dus wij ons een pierement gezocht naar een meneer zonder naam in Florida die aan bovenstaande omschrijving voldeed. En die vonden we in de persoon van Rama Vyasulu. Baasje van de Rosemont P. Corporation. Een postbusvehikel bij UPS in Miami. Effies verderop had Rama nog een klein kantoortje dat zo’n beetje dezelfde functie vervulde als onze GWK. Kon je bedragjes tot 100.000 dollar deponeren. Maar die mochten daar volgens de in Florida geldende regels maar een zeer beperkte tijd blijven staan. Dus eigenlijk wisselen, effe wachten, effe wachten nog en dan wegwezen.
Dan denk je klein bier. Maar vorig jaar alleen al gingen 10 miljard dollar door Rama’s sluisje. Goeiensmorgens. In veel gevallen was die poen afkomstig van Venezolaanse klanten, die deze irreguliere weg kozen om de gramschap van Hugo Chavez te ontlopen. Hoe ze aan die flappen waren gekomen vermeldt de geschiedenis niet, maar een paar jongens van de DEA kregen een bekende lucht in de snotkoker. En zette een berenklem voor Rama open. Ze vroegen hem of ie 900.000 dollar wilde wassen die afkomstig waren van de handel in verwarrende middelen. Rama had geen bezwaar en de klem klapte dicht. De rekeningen bij Rosemont werden voor een groot deel bevroren en de DEA ging aan de snuffel. Mogelijk dat daarbij ook de ABC-affaire aan het licht kwam.
Interessant om te weten is misschien of Rama enige connectie had met onze randgemeentes.
Ja, die had ie. Hij is namelijk vice-president geweest van de Banco Caracas NV op Aruba. Dus vriend Rama zou zomaar meneer NN kunnen zijn, die we in een eerder stadium al tegenkwamen. Toegegeven, het is je reinste speculaasje. Maar wat wil je in een wereld die van speculaasjes, koopsompolissen en afgeknipte tenen aan elkaar hangt? Stay tuned.
ABC-tje (10)
zondag 4 oktober 2009
Suggestief kopje vandaag boven een ANP-bijdrage over de affaire rond de Amerikaanse vice-consul James E. Hogan: “Er zit SCHOT in verdwijningszaak Curaçao“. Maar het kan zomaar, want in Rijswijk hebben ze vandeweek al vastgesteld dat het bloed op de aangetroffen broek inderdaad van Hogan was. Daarnaast hebben duikelaars zijn mobiel naar boven gehaald en hebben een stel getuigen verklaard dat ze hem gezien hebben in de buurt van de locatie waar hij is opgegaan into thin air. Een rijke buurt, dat wel, maar veel meer is er niet te melden. Ja, hij is 1 met 84 en werkt nog niet zo lang bij het Amerikaanse State Department. Pas vier jaar. Voordat ie in augustus vorig jaar op Curaçao arriveerde had ie twee jaar geconsuld in Botswanaland. En volgens de officiele paperassen is hij in het comfortabele bezit van nog een huis in Florida. Maar wat je daar nou verder mee moet is net zo duister als een verlaten kolenmijn. Dus schot? Nououou, meer schotje. Stay tuned.
ABC-tje (11)
zondag 11 oktober 2009
Echt niet. Willem van Wijngaarden heeft geen strandbal te maken met drugshandel. Althans volgens Willem’s bef Mike van den Bosch. Dat maakt ie op uit de paperassen die hij van het OM heeft gekregen. En wat die goudsmokkel betreft en dat soppen en drogen van avontuurlijk geld: Willem was daar maar zijdelings bij betrokken. En bovendien wist hij niet dat de geldstromen waarin hij meeroeide zwaar vervuild waren. Dus het moet nou maar eens uit zijn met al dat suggestieve geouwehoer in de pers. Willem heeft strafrechtelijk niks te vrezen. Aldus Mike.
Sluit wel aardig aan op wat onze correspondent op Bonaire uit zijn digitale piano wrong. Volgens hem wordt Willem nog steeds stevig achter het gaas gehouden wegens zijn betrokkenheid bij de illegale handel in broodjes goud. Daarnaast hopen de vraagsmurfen dat Willem zijn beperkte uitzicht zo zat wordt dat ie het nodige gaat kotsen over de kanonnen in het dossier. De uit Jacksonville teruggekeerde Ramonsito Booi en Burney Elhage. Maar tot nog toe is Willem wijs. Per slot is Bonaire een postzegel en voor je het weet vinden ze je broek en je mobiel op plaatsen waar ze niet horen. En moet commissaris Henk Kamp zijn leedwezen uitspreken. No way, Jose. Stay tuned.
ABC-tje (12)
woensdag 14 oktober 2009
Toeval bestaat niet. Wanneer begonnen die halve minister De Jager en wij over die 15 steenrijke Nederlandse famieljes die waren komen bovendrijven in het onderzoek naar het ouwe speelgoed van Johnny Deuss? Begin oktober of zoiets? Juist. Denk je wat er gebeurt ? Blijkt de Centrale Bank van de Antillen een vette zeperd te hebben geladen. Zit zo. De Bermuda Commercial Bank (BCB) was vroeger voor 46 procent in handen van Johnnyboy. Toen die na het bekend worden van zijn klaverjassen met de BTW en niet bestaande oliederivaten (1) van het podium werd getrapt nam voornoemde Centrale Bank de boedel over. Sterker nog, de centrale bijdehandjes namen twee jaar geleden nog een toetje aandelen BCB voor bijna 9 meloen dollar over en kwamen daarmee op 49 procent uit. Nou het mooie:
op 5 oktober was dat pronkstuk op Bermuda nog ruim 55 meloen dollar waard, op 6 oktober nog maar 31 meloen en een stukkie. Nog mooier: geen hond weet wat er gebeurd is. Geen kip. Geen hagedis. Geen beo. Niemand uit de lokale dierenwinkel. Heeft iemand onverwachts geld opgenomen? Is er net als in een andere randgemeente ook daar een run ontstaan? Onbekend. Nou hebben ze gisteren op de Pontjesbrug in Willemstad wel Hirsch Ballin voorbij zien rennen, maar dat was meer uit lijfsbehoud. Nee, het moet iets anders zijn. Maar wat? Wordt naar gevlooid. Stay tuned.
(1) Dat nieuws van die niet bestaande oliederivaten kwam uit onze koker. Zie daarvoor aflevering 4 van “Licht in de deussternis” dd. 6 oktober!!
ABC-tje (13)
donderdag 15 oktober 2009
Nee, het zit zo. De centrale bank van de Nederlandse randgemeenten in de West heeft vorige week geen zeperd geladen bij het nachtelijk meloenenverlies van de Bermuda Commercial Bank (BCB). Een voormalig poengemaal van Sorobonbonker Johnny Deuss. De centrale bank is namelijk geen aandeelhouder van BCB. Dat is nog steeds een ander voormalig vehikel van Deussemans, de First Curaçao International Bank (FCIB). Nadat de FCIB een paar jaar geleden schipbreuk had geleden kreeg de centrale bank het toezicht over het wrak. En al toeziend kwamen de centrale jongens er op de ochtend van 6 september achter dat het wrak voor meloenen lichter was geworden. Hoe? Wie? Ja hoor eens, we kijken wel toe, maar we zien ook niet alles. Waarvan akte.
Maar nog effe iets doddigs over Sorobon op Bonaire. Het ouwe blotetogusresort van Aerdenhoutse Dolf Huijgers en Zwijndrechtse Rian van Ballegooijen, waarover we op 14 september jl. nog kond deden. In verband daarmee ontvingen wij gisteren een suggestief mailtje, dat wij u niet willen onthouden. Komt ie:
“Een onderzoek zou op zijn plaats zijn naar de vele villa’s en terreinen op Bonaire die op naam staan van het echtpaar Rian van Ballegooijen Ben Oleana. Wie heeft hun riante portfolio van onroerendgoed gefinancierd?”
Geen idee. Dolf? Johnny? Ramonsito? Dirk? Gerrit? Noud? Of zit alles gewoon snor? Voorlopig gaan we van dat laatste uit. Maar mocht dat niet zo zijn dan zien we dat wel terug in het verslag van het smurfenteam dat daar momenteel driftig aan alle Gargamels snuffelt. Blote en bedekte. Stay tuned.
ABC-tje (14)
zondag 13 december 2009
Wij horen al een tijdje helemaal niks meer over het onderzoek dat een internationale horde snuffelsmurfen momenteel pleegt in Nederland en onze randgemeenten ver over zee. Ging om lullige dingetjes als massaal witwassen, ondeugende goudsmokkel, jarenlange handel in Colombiaanse snorkelpoeier, frauduleuze grondtransacties en meer van dit soort vrolijke uitschieters. Met als een van de vermeende kopstukken Ramonsito Booi. De door alle Latijns-Amerikaanse wateren gewassen politieke leider van Bonaire en ouwe gabber van de Amsterdamse stenenhandelaar Niek Sandman. Nu is datzelfde smurfenonderzoek onderwerp geworden in de verkiezingsstrijd die ook daar is losgebarsten. Binnen het kader daarvan kregen wij een vertaling toegestuurd van een uiterst curieus artikel uit het blad “Ultima Noticia” van eergisteren. Willen wij u niet onthouden. Komt ie:
STICHTING PRO DIRECTE BANDEN HEEFT DE 500.000 GULDEN IN ONTVANGST GENOMEN VOOR UPB
Willemstad/Kralendijk – Onderzoek door “Ultimo Noticia” samen met enkele anonieme vrijwilligers op Bonaire heeft de hierna volgende informatie opgeleverd voor wat betreft het eerder gepubliceerde bedrag van 500.000 gulden voor de UPB uit Nederland.
Ons onderzoek wijst duidelijk uit dat de leiding van UPB het geld uit Nederland via een bekende Bank op Bonaire wilde ontvangen. Toen directie van de Bank achter de feiten van de transactie kwam, weigerde die de Bank te betrekken bij een dergelijke transactie. Toen besloten de UPB-leiders het geld op een andere manier op Bonaire te krijgen.
Op 19 november 2009 benaderde de UPB notaris Maarten Maartense om een stichting op te richten. Als oprichters dienden zich aan:
– Evo Angelo Cicilia, woonachtig te Kaya Lourdes 3, Bonaire en geboren op Aruba. Deze persoon is de broer van Ginia el Hage-Cicilia, echtgenote van Burney el Hage, ex Gedeputeerde en ex Minister voor UPB. Ginia was ook ooit Gedeputeerde, lid van de Eilandsraad en Statenlid voor de UPB. Op het moment is zij directrice van “Banco di Caribe” op Bonaire.
– Simon Dirk Dissel, een Europese Nederlander woonachtig te J.A. Abraham Boulevard 64 en geboren te Blokker, Nederland. Hij is getrouwd met een nicht van Ramoncito Booi. Zo blijft alles geheel in de familiekring.
De twee hebben de stichting opgericht onder de naam Stichting Pro Directe Banden. Volgens de statuten van de stichting is een van de activiteiten het ontvangen van donaties om onder andere deelname te promoveren aan referenda. In werkelijkheid is het de voornaamste reden waarom de stichting in het leven geroepen is.
Het bestuur van de stichting wordt gevormd door Evo Angelo Cicilia, Simon Dirk Dissel en Edison Enrique Rijna. Deze laatste is woonachtig te Boy Ecuryweg 25, Curaçao en geboren op Bonaire. Hij is achterneef van Ramoncito Booi. Alleen familieleden nemen deel aan dit spel. Rijna is door de UPB ooit de positie van Gezaghebber van het eiland toegezegd, maar uiteindelijk is hij door de UPB in de steek gelaten.
Geld van het CDA uit Nederland? Het is goed om kennis te nemen het rapport “Salsa op Klompen“, waarin Jan Peter Balkenende van het Nederlandse CDA aangeeft, dat zij “zusterpartijen” op de Antillen hebben. Op Curaçao de PAR, op Aruba de AVP en op Bonaire de UPB.
Naar onze mening lijkt het erop, dat de Leider van de UPB [Booi, red.], die verklaard heeft dat hij zijn politieke carriere zou beëindigen, maar daarna zichzelf terugvond bovenaan het lijstje van UPB-“gangsters” in het onderzoek dat naar hem loopt, op verzoek van hoge Nederlandse heren is teruggekeerd. Zullen deze heren een streep zetten door dit onderzoek als Booi en de PAR alle eilanden in terugbrengen in de Nederlandse moederschoot?
Het vermoeden is groot dat CDA de campagne van alle zusterpartijen op de verschillende eilanden van de Antillen aan het financieren is, zodat Nederland weer de absolute macht kan krijgen. Dat is ook de reden om het volk voor te liegen, dat Nederland heel veel heeft moeten inleveren bij de onderhandelingen op Sint Maarten. In de verwachting dat de “zusterpartijen” het volk mee zullen krijgen tijdens de verkiezingen op de verschillende eilanden in januari 2010.
Volk, ben je vergeten dat bij vorige verkiezingen ex-Minister Nicolai uit Nederland zogenaamd een miljard gulden heeft uitgedeeld op datzelfde Sint Maarten, maar dat dat nooit is aangekomen? Kan je herinneren dat wij toen in grote letters hebben geschreven dat het miljard een “banaantje om de aap te vangen” was??? Laat je opnieuw toe, dat deze Europese Nederlanders jullie misbruiken als apen? Volk wordt alsjeblieft wakker!!! Het CDA heeft dit gedaan, omdat binnen die partij de panische angst leeft dat de Rode Partij van Bonaire, “Partido Democratico Boneiriano” alle drie zetels uit de aanstaande verkiezingen verovert en samen met de oppositie in Curaçao een regering zal vormen zonder de PAR en dat de ambitie van Nederland om ons voor “een appel en ei” te kopen gefrustreerd zal worden. Het CDA en Jan Peter Balkenende weten, dat als de rode partij inderdaad de verkiezingen wint hun hele plan om de eilanden weer in bezit te nemen in duigen zou vallen. Volk van Bonaire, laat niet toe dat “zij” jullie eenheid kapot maken. Laat niet toe dat “zij” jullie stemmen gaan splitsen. Stem massaal op de Rode Partij, “Partido Democratico Boneiriano“, om een einde te maken aan het proces van “verkoop” van onze vrijheid en onze waardigheid aan een Nederlandse regering, die in Nederland zelf ook niet meer gewild is. Weg met de dieven van de UPB en weg ook met Jan Peter Balkenende.
Wij hebben ook onderzoek gedaan naar de macht die achter al deze manipulatieve acties en activiteiten zit. Het bleek te gaan om een Europese Nederlander die bekend staat als Jan de Palingboer, die op Bonaire fungeert als de boodschapper van het CDA. Hij is een man met heel veel geld en eigenaar van een enorm Nederlands visbedrijf.
Zo. Is dat effe een lekker warm happie op een kouwe zondag. Nou zijn we wel wat gewend op dit gebied met bijvoorbeeld de Amerikaans-Israelische ondersteuning van ons Geert. Maar dit is toch andere koek en zopie. Een half meloen piek. Jan Peter Dodo. Ramonsito Booi. Jan de Palingboer. Helemaal Zuid-Amerika. Jammie. Stay tuned.
ABC-tje (15)
zaterdag 9 januari 2010
Zonder al teveel fanfare is rond de Kerst Willem van Wijngaarden uit zijn kruipruimte gesjord en naar huis gestuurd. Om u in uw vrije weekend terugbladeren te besparen: Willem is de computernerd die september vorig jaar achter het gaas werd getrokken vanwege zijn vermeend aandeel in een gigantische affaire, waarin ondeugend verdiende miljarden in het rond vlogen als rotikippen. In de schaarse berichtgeving die daarop volgde viel al snel de naam van UPB-koning Ramonsito Booi. De jarenlange gabber van onze avontuurlijke ondernemer Niek Sandmann, die momenteel vanuit Montenegro de Adriatische Zee doorklieft met een schip dat wel erg vaak van dekplanken wisselt.
In aflevering 14 van deze serie maakten wij melding van een half meloen gulden die Ramonsito’s UPB zou hebben ontvangen van Jan Peter Dodo’s CDA. Ter ondersteuning van het verkiezingsfonds. Die beschuldiging kwam uit de koker van “Ultimo Noticia“. Een ABC-krantje dat ondermeer als spreekbuis dient voor de Rode Partij op Bonaire. Nou, dat liet de UPB niet achteloos passeren. Een paar dagen geleden werden wij verblijd met de geboorte van een nieuw schandaal. Komt ie.
Eind mei 2009 stortte de regering van Bonaire onder leiding van de UPB in elkaar. Oorzaak: UPB-afgevaardigde Anthony Nicolaas was het niet eens met de koers van zijn partij inzake de ophanden zijnde staatkundige veranderingen. Booi cs. wilden geen referendum, Nicolaas wel. En zijn standpunt werd gedeeld door de oppositie onder leiding van Jopie Abraham. Booi streek de vlag. Nicolaas werd onafhankelijk lid van de Eilandsraad. Maar de messen werden geslepen.
Op 7 januari kopte het Antilliaans Dagblad dat vriend Nicolaas voor zijn coup een half meloen piek (!) van Jopie Abrams had geeist. Plus nog wat aangename bestuurlijke postjes en andere emolumenten. Dat zou blijken uit een geheim document dat momenteel in beperkte kring rondtoert door onze randgemeentes. Het zou op een onbewaakt ogenblik uit de computer van Nicolaas zijn getrokken. De ex-UPB-er zegt dat ie van niks weet en dat er mogelijk met zijn computer is geknoeid. Oh? Maar wie had die computer geïnstalleerd en in shape gehouden? Drie keer raaien. Bingo.
Staatssecretaresse voor het CDA Ankie Bijleveld laat een onderzoek uitvoeren naar dit verbijsterende staaltje corruptie. Bent u ook zo benieuwd? Spannend he? Stay tuned.
ABC-tje (16)
woensdag 13 januari 2010
Nou weten we in ieder geval wie het karretje van Anthony Nicolaas in de poep heeft gereden. Dat was zijn ouwe assistent Gregory Illidge. Die liet namelijk op 5 november van het vorig jaar vastleggen dat Nicolaas al in 2008 aan oppositieleider Abrahams had voorgesteld de UPB-regering van good old Ramonsito Booi te laten ploffen. Tegen een vergoeding van een half meloen piek plus nog wat aardige emolumenten. Bewijs: een document dat van Nicolaas’ computer was getrokken.
De coup ging dat jaar niet door, maar in 2009 ging Nicolaas alsnog dwars liggen en Ramonsito cs. konden hun bullen pakken.
Of het op Nicolaas’ computer geconcipieerde voorstel ooit Abrahams heeft bereikt, of het nog steeds valide was in 2009 en of Abrahams heeft geschokt moet het onderzoek van Ankie Bijleveld naar boven trekken. Plus de vraag waarom pas in januari 2010, een paar weken voor de verkiezingen, Gregory’s kanon is gaan bulderen en of hij bij het achterover drukken van het document assistentie heeft gehad van Nicolaas’ computerdeskundige. Een frisse randgemeente, dat Bonaire. Stay tuned.
ABC-tje (17)
woensdag 3 februari 2010
Dachten ze op Bonaire in maart een referendum te kunnen organiseren over de toekomst van het eiland: een Nederlandse randgemeente of een zelfstandig deel van het Koninkrijk. Had de eilandraad ja tegen gezegd. Maar gezaghebber Glenn Thodé zag dat helemaal niet zitten en verzocht gouverneur Frits Goedgedrag om het wetsbesluit van de eilandraad door de shredder te halen. Hier vindt u de bijbehorende correspondentie. Daarmee staat de zaak opnieuw op scherp. Het zal nog lang onrustig blijven in Glenn’s territorium.
ABC-tje (18)
donderdag 4 februari 2010
Is het referendum-karretje op Bonaire wel in de poep gereden door Glenn Thodé, maar weet u nou precies waar het over ging? Mocht u de onbedwingbare lust bekruipen om er wat bij te leren leveren wij de exacte tekst van het referendumbesluit (zie de Memorie van Toelichting en ’t Ontwerp). En zeg niet wat moet ik daar nou mee, het gaat wel over de vraag of we er een randgemeente bijkrijgen of niet. Hier wordt geschiedenis geschreven.
Dus opletten. Kan je later aan je kleinkoters zeggen dat je erbij bent geweest. Stay tuned.
ABC-tje (19)
donderdag 11 februari 2010
Eerst waren er berichten dat Ramonsito Booi, de ouwe gap van Adriatische Zeeschuimer Niek Sandmann (1), betrokken zou zijn geweest bij een avontuurlijk witwasprogramma van apocalyptische omvang. Niks meer over vernomen. Vervolgens werden we verblijd met de mare dat het polletieke vehikel van Ramonsito een half meloen pegels zou hebben gekregen van Jan Peter Lullo’s vehikel. Ter versterking van de verkiezingskas (2). Niks meer over vernomen.
En ten lange leste -als je de verhalen mag geloven- kreeg Anthony Nicolaas ook een half meloen in het zakkie van zijn benauwde veste. Van Jopie Abraham, Ramonsito’s politieke tegenstander. Als een soort beloning voor het verlaten van Booi’s gelederen (3). Niks meer over vernomen.
Kennelijk is Booi een dezer dagen ergens op Bonaire op de heilige geest gebumpt. Want wat deed ie gisteren? Hij schreef deze brief aan Abraham. Of je het roemruchte lied van 010 over de Antillianse wateren hoort schallen. Maar of we daar ooit nog iets over vernemen… Het probleem is dat elke scheet die daar wordt gelaten de neiging heeft om als een speer in zuidwestelijke richting te verdwijnen. Dat heb je met die passaat. Stay tuned.
(1) Zie de intrigerende aflevering 15 van deze serie.
(2) Zie de minstens even intrigerende aflevering 14 van deze serie.
(3) Je houdt het niet voor mogelijk. Staat ook al in aflevering 15.
ABC-tje (20)
zaterdag 13 februari 2010
In september 2004 sprak een meerderheid van de bevolking van Bonaire zich uit voor een directe band met Nederland. Via een referendum. Haast onbegrijpelijk als je bedenkt dat wij aan deze kant van de plas toen al een paar jaar zuchtten onder het schrikbewind van juntaleider Juan Peter Lullo. Iets wat toch moet zijn doorgedrongen tot onze Caraïbische uitkijkpost. Maar misschien kijken ze daar anders tegen juntaleiders aan.
Hoe dat ook zij, een paar jaar later ontstond er wat gepruttel over de status van randgemeente en in de eilandraad werd besloten om er nog maar weer eens een referendum tegenaan te gooien. Zoals wij al eerder meldden stak gezaghebber (!) Glenn Thodé een punaise in deze nieuwe ballon en verzocht aan gouverneur Goedgedrag (zoiets verzin je niet) om de boel af te serveren. En dat deed ie. Referendum van de baan. Wie nog trek heeft in een broodje ambtelijk kan hier zijn gebit erin zetten.
Wat de tekst betreft lijkt het nu al sprekend op de flyers die onze junta in Den Haag verspreidt. Maar hé, wel een koninklijk rijtje: Egmond, Bakkum, Wijk aan Zee, Zandvoort, Noordwijk, Scheveningen, Renesse, Bonaire. Dat neemt geen juntaleider ons meer af. Stay tuned.
ABC-tje (21)
maandag 15 februari 2010
Had Ankie Bijleveld net een goedgedragen gevoel na het schrappen van het referendum op Bonaire, krijgt ze toch een paar vragen voor haar mik uit de Tweede Kamer. Ankie meteen weer in de bonen. Wat denk je bijvoorbeeld van deze ludieke volzinnen:
“Klopt het dat bestuurders van de voormalige regeringspartij UPB die op de kieslijst stonden bij de verkiezingen van 22 januari 2010, zoals Ramonsito Booi, James Kroon, Reginald Dortalina, Maritsa Siberie, Jeffrey Livingstone en Elvis Tjin-A-Tjoe, in grote mate zijn betrokken bij drugshandel, witwaspraktijken, fraude en corruptie?
Hoe kunt u de invloed van deze ogenschijnlijke boevenbende op de toekomstige staatkundige verhoudingen met Nederland rechtvaardigen?
Indien het klopt dat deze bestuurders betrokken zijn bij criminele activiteiten, bent u dan bereid om de uitkomsten van de onderhandelingen over de staatkundige hervormingen terug te draaien en het UPB als onderhandelingspartner te diskwalificeren? Zo nee, waarom niet?”
Die vragen zijn afkomstig van PVV-kanjer Hero Brinkman, die in het verleden al vaker blijk heeft gegeven geen Duitse staander te krijgen bij het woord Antillen. Waardoor Hero (zoiets verzin je niet) zich plotsklaps geroepen voelt om de UPB met enige restrictie af te plakken met de term boevenbende? Kunnen we hooguit naar raaien.
Analyze this: Hero heeft 21 jaar bij de Amsterdamse bromsmurfen gezeten. En oude liefde roest niet. Hij kan dus van het smurfenteam dat die woestgrote zaak op de Antillen onderzoekt een vriendschappelijk duwtje hebben gehad (1). Omdat het betrokken onderzoekskarretje misschien stiekempjes van bovenaf in de poep wordt gedrukt. Zou dat het zijn? Hoort u nog. Dus stay tuned.
1. Zie aflevering 1 van deze smakelijke serie op de Followupsite.
ABC-tje (22)
donderdag 4 maart 2010
Over kapsones gesproken. Volgens onze correspondent op Bonaire zijn de twee Ramonsito-crushers Jopie Abraham en Anthony Nicolaas samen met hun dames in een blauwe vogel businessclass naar Nederland gevlogen. Niet om samen met Geert Kibboets en zijn minister van Justitie Hero Brinkman te hossen op het Binnenhof, maar om te praten met Jan Peter Lullo. Die heeft al laten weten dat ie geen tijd voor ze heeft en verwezen naar Henk Kamp, de rijkselijk gehonoreerde praatpaal voor Bonaire, Saba en Sint Eustatius. Maar dat is voor Jopie en Tony nou net het probleem: ze willen niet meer lullen met een ordinaire ambtenaar. Waarover? Goeie vraag. Misschien willen ze wel weten of Ramonsito indertijd echt een half meloen euro van Lullo’s partij heeft gekregen (1). En of die dat bedragje heeft gestoken in de Adriatische zeilonderneming van zijn gappie Niek Sandmann (2). Je weet het niet. Ondertussen is praatpaal Henk ook naar deze kant van de plas komen vliegen. Waarschijnlijk om te kijken of ie ergens op een lekker plekkie rond de Hofvijver alsnog tot een babbel met de twee boys kan komen, terwijl de dames aan het shoppen zijn. Kost een paar centen maar dan heb je wat. Stay tuned.
(1) Zie aflevering 14 van deze voortreffelijke serie op onze onovertroffen Followup-site.
(2) Zie aflevering 15 van idem.
ABC-tje (23)
vrijdag 5 maart 2010
Horen we net van onze correspondent op Bonaire. Jopie Abrahams en Tony Nicolaas zijn naar Nederland gehupt om bij Jan Peter Lullo aan te kloppen voor poen. Het ziet er namelijk naar uit dat de ambtenaren op het eiland het volgende maand kunnen schudden. Geen salaris. Lege schatkist.
Hoe zijn Jopie en zijn trouwe satelliet in dit ruige vaarwater terechtgekomen? Nou, ten tijde van het gelazer rond het referendum heeft Den Haag de geldkraan dichtgedraaid en blijkbaar is de loodgieter nog niet langs geweest om de zaak weer op gang te brengen. En de overname van de overheidsgebouwen en -bedrijven zit er blijkbaar op korte termijn ook niet in. Jopie en Tony konden natuurlijk nog uren lullen met Henk Kamp, maar dat schoot geen reet op. Het was net of ze op een NS-perron bij Tudderen stonden. Aan een praatpaal heb je niks. Dus togen ze met de pet in de hand naar de residentie. Bonaire? Een heel jaar carnaval. Stay tuned.
ABC-tje (24)
woensdag 29 september 2010
Bij Jeffrey Levenstone, de voormalige dikke deur van het Departement van Economische Zaken en Werkgelegenheid op Bonaire, hebben smurfen invallen gepleegd in zijn woning en op zijn kantoor. Daarbij zijn al zijn computers in beslag genomen. Jeffrey zelf is in een kruipruimte geduwd. Deze scenes zouden passen in het grootscheepse onderzoek naar allerlei avontuurlijke narigheid waarvan eerder in deze serie sprake was en in verband daarmee ene Willem van Wijngaarden werd gearresteerd (1). Morgen meer.
donderdag 30 september 2010
Die Jeffrey Levenstone, die gisteren achter het gaas is gemieterd in de zaak Zambezie is ook alweer een gozer van de UPB. De partij van good old Ramonsito Booi, de gap van de bekende Nederlandse vastgoedondernemer Niek Sandmann, die tegenswoordig er zo lustig op los zeilt van en naar Montenegro. En niet te vergeten ook de partij van de voormalige gedeputeerde van Financiën, Economische Zaken en Werkgelegenheid Burney Elhage. De drie kopstukken van de UPB zijn volgens de Zambezie-smurfen mogelijk vet betrokken (geweest) bij het drijven van een mega-wasserette, de smokkel van ongerechtigheden, geschuifel met vastgoed etcetera. Alleen, ze hebben nog te weinig doorslaggevend bewijs om de boel voor de kadi te trekken. En ze hebben de tijd tot 1 november om de boel achtermekaar te zetten. Dus dat wordt krap.
Of deze arrestatie gevolgen gaat krijgen voor de UPB als op 10-10-10 het pluche in onze nieuwe randgemeentes wordt uitgedeeld is niet ondenkbaar. Een zootje? Hoe kom je daar nou bij. Stay tuned.
* Voor veel meer over deze affaire zie onze Followup-site.
ABC-tje (26)
donderdag 7 oktober 2010
Even een berichtje van onze correspondent in de West. Komt ie:
“Jeffrey Levenstone kon het niet aan om na de verlenging van acht dagen voorarrest met zijn twee meter lengte nog langer in een container te bivakkeren. Volgens zeggen heeft hij een beroerte gehad en is derhalve overgebracht naar het ziekenhuis op Bonaire. In ieder geval een beter onderkomen dan hij had (1).
Verder gaat hier in het rond dat Henk Kamp zich zou hebben gemeld bij de Rutte-kliek. Hij zou niet terugkeren als commissaris van de BES-eilandjes. Vraag is of hij er nog wel bij is als op Bonaire 10-10-10 wordt gevierd. En wie wordt eventueel zijn opvolger? Op Bonaire denkt men dat het in ieder geval een CDA-er wordt. Eurlings misschien? Of Wilbert Stolte? We zullen zien“.
Leuk voor de roddelvodden. Camiel met zijn gezinnetje lekker in de tropen. At your service. Stay tuned.
(1) Jeffrey is verdachte in het Zambezi-onderzoek. Zie aflevering 25 van deze serie dd. 30 september 2010
ABC-tje (27)
zaterdag 9 oktober 2010
Volgens berichten uit de samenleving van onze randgemeente Bonaire mocht oud-gedeputeerde en raadslid in spe Jeffrey Levenstone weer naar huis. Tenminste als de dokter het goed vindt. Zo heb je een beroerte en zo ben je weer okselfris. Oh, en Jeffrey schijnt ook nog te hebben verklaard dat ie geen verdachte meer is in het Zambezi-onderzoek. Zeker weten? Nou nee. Daarvoor moeten we nog een paar weekjes wachten. Dan zullen we zien of het OM genoeg materiaal heeft verzameld om de boel voor de kadi te gooien.
ABC-tje (28)
dinsdag 27 augustus 2013
Nooit gedacht, toch gekregen. Vorige week donderdag kregen een hele zooi verdachten in de Zambezi-affaire op Bonaire een dagvaarding in de gleuf geduwd. Als alles goed verloopt, wordt de zaak op 25 november van dit jaar voor de kadi getild. Dan kunnen we eindelijk vernemen of Ramonsito Booi, de vroegere “onderkoning” van Bonaire en ex-hoofdbons van de UPB, zich schuldig heeft gemaakt aan fraude, aan witwassen en aan het openzetten van zijn zakken voor het in ontvangst nemen van steekpenningen. Ook zijn makker, gedeputeerde Burney Elhage wordt voor het hekje verwacht. Wie nog meer is vooralsnog onbekend.
Nou zal het ons toch benieuwen de naam van Booi’s Nederlandse gappie Niek Sandmann in het dossier van het OM voorbijkomt (1). Dat worden weer spannende tijden. Stay tuned.
(1) Als u uw geheugen wilt opfrissen, ga naar onze rubriek Vervolgverhalen, gooi de deur open en jawel, bovenaan de lijst staat deze serie.
ABC-tje (29)
vrijdag 22 november 2013
Komt dat even goed uit. Maandag moeten voormalig onderkoning van Bonaire Ramonsito Booi en zijn hofnar Burney Elhage voor de kadi verschijnen (1). Wat gebeurt er? Het Nederlandse dagvod NRC gooit gisteren het bericht tussen de kokosnoten dat de AIVD beide laagwaardigheidsbekleders op illegale wijze jarenlang heeft afgelegd. Hengelend naar het antwoord op de vraag of beide heren betrokken waren bij het smokkelen van tropische verrassingen, het uitbaten van een mega-wasserette en en profijtelijk gescharrel met stapels stenen. Of de AIVD-grutters daarbij een bijdrage leverden aan de Zambezie-operatie van Nederlandse handhaafsmurfen, die in diezelfde periode ook lekker bezig waren in die richting is nog niet duidelijk.
Duidelijk is inmiddels wel, dat het proces tegen de twee vermeende onverlaten en hun aanhang dat volgende week uit de pits wordt gerold nu al op de nominatie staat om bij de eerste bocht in de vangrail te belanden. En gezien het tijdstip rijst meteen de vraag of dat misschien de bedoeling was. Dat die info willens en wetens bij de NRC is gedumpt om bijvoorbeeld duistere Nederlandse belangen niet te schaden met dat proces tegen R & R. Want we mogen aannemen dat beide heren menig boekje kunnen opendoen over polletiek en ondeugend Nederland. Wat dat laatste betreft hebben we het echt niet alleen over Ramonsito’s enigmatische gabber Niek Sandmann, die zonder twijfel ook door eerder genoemde grutters en smurfen in de kieren werd gehouden. Dan hebben we het ook en vooral over op het oog deftige ondernemers en poenschuivers die op Bonaire en onze aanpalende randgemeentes enorme hoeveelheden flappen met een luchtje verzamelden. En we hoeven maar te verwijzen naar de legendarische uitspraak van Antonio Maria Costa om te weten waar dat luchtje vandaan komt (1). Stay tuned.
(1) Mocht u meer willen weten over deze twee baasjes begin dan bij het begin van deze serie.
(2) Zie het artikeltje “Dope” van 5 mei 2010
ABC-tje (30)
zaterdag 6 september 2014
Het zit hem niet mee. Niek Sandman. De voormalige Amsterdamse stenenstapelaar met zijn sterke hang naar veel ruimte om zich heen, zowel ter zee als in de lucht, heeft eergisteren weer eens een zeperd gelaaien. Volgens een kadi in Willemstad heeft ie in februari 2013 zijn aandelen Dutch Antilles Express (DAE) van de hand gedaan zonder toestemming van zijn poenschieter, de lokale ontwikkelingsbank Korpedeko. Ging om een bedragje van zo’n 3,8 meloen dollar. Misschien nog niet zo erg, maar terugbetalen aan Korpedeko ho maar. En die zat toch al niet lekker in zijn vel, want in augustus 2013 was DAE tegen de bietenberg aangevlogen, nadat Venezuela in mei 2013 had besloten om de deur voor haar vliegtuigen dicht te gooien. En in dergelijke gevallen willen betrokkenen nog wel eens zoveel mogelijk de damage controlen en met het kerkenzakje rondgaan. Zoals Korpedeko dus bij Niek (1).
Wie had Niek’s aandelenpakket trouwens overgenomen en was qq. na het bedrijfsongeval zwaar de piel? Ene Nelson Ramiz. Een naar Miami uitgeweken Cubaan, eigenaar van Falcon Air en ruim voor het echec met DAE al stevig in de contramine met Venezuela. Sinds 1996 was Ramiz namelijk eigenaar van Aeropostal. De grootste privéonderneming in het Venezolaanse luchtruim en daardoor sinds het aantreden van Hugo Chavez in 1999 voortdurend het doelwit van knip- en plukacties van de overheid. Begin 2008 had Ramiz er de balen van en verkocht Aeropostal voor 23 meloen dollar, plus de overname van uitstaande schulden aan Walid Makled aka de Turk. Een Venezolaan van Syrische afkomst, die sinds de eeuwwisseling een flinke knoert was geworden in de nationale en internationale transportwereld. Pech voor Ramiz, op de ranch van Walid’s broers werd een paar ton neusspray aangetroffen en de Turk dook onder in Colombia. Ramiz kon naar zijn 23 meloen fluiten en trok de zaak voor de kadi. Dat werd een slepende zaak bij afwezigheid van de Turk. Dankzij een intensieve samenwerking van Venezolaanse en Colombiaanse speurneuzen werd Walid uiteindelijk in 2010 bij de kraag gevat. Hij werd ervan verdacht tonnen en tonnen verwarrende middelen naar de USSA en andere beschaafde landen te hebben geëxporteerd. De Amerikaanse justitie wilde hem graag even grillen, omdat ze de Turk ervan verdachten bij die exportactiviteiten te hebben samengewerkt met de FARC en generaal Hugo Carvajal. Sinds kort geen onbekende op Aruba (2). De Amerikanen sloften niet. Tot chagrijn van de DEA en de CIA verhuisde de Turk van Colombia naar Venezuela om terecht te staan. Niet alleen wegens voornoemde export maar ook wegens een paar gevalletjes moord. Voor zover wij konden waarnemen loopt het proces nog. En Ramiz? Die wordt er niet vrolijker op. En Niek? Die wast zijn handen in onschuld. Stay tuned.
(1) Niek maakte al eerder een nose down in deze branche mee, maar dan in het echie. Zie daarvoor aflevering 6 van deze serie dd. 21 september 2009.
(2) Zie aflevering 15 van de serie “Gladiolen in Venezuela” dd. 26 juli 2014.
Let op: Knipselkrant Curaçao is geen officiële media. Wij verzamelen artikelen, berichten en meningen. Deze blog representeert aldus niet onze eigen mening.
Glibert Armenta was spil | Foto Mariano Luis Heyden
Willemstad – In verband met het faillissement van Curanet nv, maakte curator Arnold Huizing onlangs melding dat ‘de banken op Curaçao een schade hebben opgelopen van ruim 13,5 miljoen gulden’. Dit veroorzaakte een schok in de lokale financiële wereld. Navraag bij de curator leert dat het genoemde bedrag géén vergissing betreft.
Elisa Carter (tweede vrouw van rechts) is tegelijkertijd werkzaam in Curacao als gezant van de Minister van GMN bij het Sehos | Archieffoto Rob Oostwegel
EINDHOVEN – Na zes jaar neemt Elisa Carter, lid van de raad van bestuur, afscheid van de GGzE Eindhoven en de Kempen. Zij gaat vanaf half september aan de slag als bestuurder van het Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam.
Willemstad – De Gaming Control Board (GCB) zal eerdaags overgaan tot het ambtshalve aanslaan van casino’s. De instantie gebruikt daarvoor het nieuwe instrumentarium waarover zij beschikt en dat nagenoeg gelijk is aan dat van de Ontvanger.
CURAÇAO – Stichting Implementatie Privatisering (StIP) zal naar alle waarschijnlijkheid worden opgeheven omdat er geen jaarrekeningen zijn gepresenteerd. Dit heeft de gedeputeerde van financiën Ivar Asjes gister laten weten.
