Opinie Remigio Wever: Aruba’s toekomst, …..Onze toekomst (deel 2)
In mijn voorgaand artikel heb ik getracht de modus operandi van Nederland te beschrijven, welke zou moeten uitmonden in een inlevering en teruggave van onze duur bevochten Status Aparte door premier Mike Eman.
ONZE STATUS APARTE EN WIJLEN BETICO CROES
Wijlen Betico Croes heeft vanaf 1971 keihard moeten strijden om uiteindelijk, zij het met enorm veel persoonlijke inspanningen en opofferingen, met ingang van 1 januari 1986 de Status Aparte voor Aruba te bewerkstelligen. Dit is Betico NOOIT door Nederland in dank afgenomen, en nog minder vergeven!
Het opgeven van zeggenschap, invloed en macht heeft Nederland nooit lekker gezeten; de Status Aparte van Aruba is dan ook altijd een doorn in het oog van Nederland geweest.
1 JANUARI 1986
Het begon al gelijk na 1 januari 1986 ten tijde van de eerste regering (van Henny Eman) in het Aruba met een Status Aparte.
Hoogoplopende ruzies en conflicten over het functioneren van het Openbaar Ministerie met procureur-generaal Zwinkels en hoofdofficier van Justitie Van Eck; het witwassen van drugsgelden; maffiabaas Spartaco Ghini van het bouwbedrijf Sicel en het BETA-hotelproject; het boekje Bloedsporen; het rapport De Ruiter; de families Mansur, Arends, Harms en Habibe, en een corrupte minister van Justitie die een KB tegen zich kreeg…… de Nederlandse ergernis kon niet op.
En zo ging dat door met de kabinetten van Nel Oduber die het vooral kwalijk werd genomen niet erg Nederlands gezind te zijn en constant ruzie met Nederland te zoeken.
Ergens rond 2014, na de bizarre hongerstaking van Mike Eman, heeft Nederland besloten dat het wel genoeg was (“TA BASTA!”) met de Status Aparte van Aruba; die status moest ingeleverd worden en verruild voor iets anders.
Zelfs in St. Maarten en Curaçao heeft Nederland meer te vertellen dan in Aruba.
De status van Curaçao en St. Maarten is anders door de heel andere samenwerkingsafspraken die gemaakt zijn met die landen, en Nederland heeft daar op het gebied van deugdelijk bestuur, de openbare financiën en de rechtshandhaving, nog van alles te zeggen in ruil voor de schuldsanering op 10 oktober 2010, ook wel 10-10-10 genoemd.
ANDRE BOSMAN EN RONALD VAN RAAK
Geruime tijd al hebben wij Nederlandse parlementariërs zoals Andre Bosman (VVD) en Ronald van Raak (SP) hun voorkeur en verlangen horen verkondigen om Aruba, Curaçao en St. Maarten in een Gemenebest-constitutie te dwingen, omdat Nederland inziet dat alle drie landen ten onder gaan vanwege corruptie, vriendjespolitiek en slecht financieel beleid, terwijl Nederland vindt dat zij goed bestuur niet kan afdwingen als de bestuurders van deze landen dat zelf niet willen.
Vandaar de wens voor een Gemenebest, een vorm waarbij de landen Aruba, Curaçao en St. Maarten om hulp kunnen vragen wanneer zij dat zelf nuttig vinden, doch waarbij Nederland die hulp wel kan geven, maar….. onder de voorwaarden die Nederland ZELF kan bepalen.
En verder bepalen de landen zelf hun eigen toekomst geheel op hun eigen risico en lasten, en zal Nederland niet langer verantwoordelijk zijn noch voor slecht bestuur, noch voor fraude, noch voor corruptie!
MIKE EMAN, EEN GEMENEBEST EN DE UPG-STATUS
Het is overduidelijk: Nederland wil af van die lastige eilanden die haar alleen maar problemen geven. Om daarin te kunnen slagen heeft Nederland een deal met Mike Eman gesloten, waarbij Nederland tegemoet zal komen aan de wens van Mike Eman om tenminste twee van zijn behoeftes te bevredigen.
Mike Eman wenst o zo graag:
1). zo snel mogelijk zo rijk mogelijk te worden,
en
2). de geschiedenisboeken in te gaan als de redder van Aruba, de man die de Arubaanse bevolking redt uit de financiële problemen en de enorme schuldenlast.
De afspraak is dat Aruba, met de hulp van Nederland, failliet gaat; Nederland blijft braaf de andere kant uitkijken, terwijl Mike Eman de internationale crisis van 2007, de globalisering, de slechte economie van Amerika, Venezuela, Colombia, Brazilië, en de opkomende moordende concurrentie van Cuba in het toerisme, de schuld geeft van de huidige financiële problemen van Aruba.
Remigio A. R. Wever, 42.10.01.44
(wordt vervolgd)
Bron: ArenaPoliti.co
Ik zou graag eens iets willen horen over een regeling waarbij de HELE BEVOLKING is gebaat.
Dat gepraat over Eman en Nederland is namelijk nogal abstract. Dus volgende keer graag een opinie over de toekomst van de Arubaanse kinderen en het Onderwijs.
Ik ben voor een goede band met Nederland-EU en de invoering van het Engels als onderwijstaal, zodat de kinderen kunnen gaan studeren in het Caraïbisch gebied en/of Amerika.
Met de Nederlandse taal wordt het op de eilanden nooit wat. Logisch. Fraters weg, Nederlands weg. Sommige zaken zijn eenvoudiger dan ze lijken.
De heer Wever, zit op het goede spoor. Nederland zou graag willen dat Aruba van status verandert. UPG inplaats van LGO.
Bij een UPG-status wordt Aruba stevig geketend aan EU-wetgeving. Eman staat hier niet erg op te wachten, hij heeft zo zijn bedenkingen. Anderzijds bij een UPG-status, gaan de subsidiepotten van de EU rijkelijk stromen. En ja, dat zou Eman weer wel willen.
Dus de conclusie van Wever klopt volgens mij wel: Aruba bijna laten verzuipen en dan Eman de UPG-status door de strot drukken.
Een UPG-status, waar de MEP helemáál niet blij mee is!