WILLEMSTAD — Het parlement en de minister van Sociale Ontwikkeling, Arbeid en Welzijn (Soaw) moeten onverwijld ingrijpen in de situatie die nu gaande is binnen het ministerie bij het verstrekken van tewerkstellingsvergunningen (TWV’s).

De afgifte hiervan druist in tegen de geldende procedures en is daarmee feitelijk illegaal.

Dat zegt de Algemene Rekenkamer Curaçao (ARC) die een rechtmatigheidsonderzoek uitvoerde naar de TWV’s. Het rapport werd gisteren gepubliceerd en is in één woord vernietigend. Binnen het ministerie wordt er met de verstrekking van de werkvergunningen over de gehele linie een potje van gemaakt.

De afgelopen drie jaar werden zo’n 4000 werkvergunningen ingediend en veelal volgens de verkorte procedure behandeld. En dat terwijl de aanvraag niet aan de eisen voldoet en er geen juridisch-wettelijke grondslag is voor het gebruik van de verkorte procedures. Die verkorte procedure werd door het toenmalige Bestuurscollege in 2003 ingesteld voor buitenlandse werknemers die bijvoorbeeld bij de Isla of Dokmaatschappij aan de slag gingen.

Vrouwenhandel

Verder wordt de versnelde procedure ten onrechte toegepast bij de behandeling van aanvragen van bedrijven die niet in het besluit van 2003 zijn genoemd. In oktober vorig jaar heeft het Gerecht in Eerste Aanleg in twee strafzaken over vrouwenhandel en prostitutie bewezen verklaard. Het gaat hierbij om vrouwen die gedwongen als prostituee tewerk werden gesteld bij een bedrijf waaraan voor de tewerkstelling van deze vrouwen als danseres, een TWV werd verstrekt. Ook wordt geen handvat gegeven voor het beoordelen van de hoogte van het loon dat een buitenlandse werknemer wordt aangeboden. Zo komt het bijvoorbeeld voor dat managers een maandsalaris van 2500 gulden wordt geboden, terwijl voor de betreffende functie op Curaçao normaliter een veel hoger salaris zou worden uitbetaald. Het risico bestaat dat het gaat om een andere functie, dan die waarvoor de vergunning is aangevraagd.

Contra-legem

Klaarblijkelijk heeft zich bij de verstrekking van deze TWV’s een contra-legem (tegenstrijdige normen, red.) praktijk ontwikkeld, die indruist tegen de belangen van het Land, concludeert de ARC. Dat wil zeggen, tegen de beoogde bedoeling van de wetgever in om de arbeidsmarkt ten behoeve van lokale werkzoekenden te beschermen en de lokale werkgelegenheid te bevorderen.

De geconstateerde contra-legem praktijk betekent een ernstige inbreuk op de wil van de wetgever en dus een ernstige aantasting van algemeen aanvaarde normen voor het functioneren van een democratische rechtsstaat. Deze situatie vereist een onverwijld ingrijpen van de Staten en de minister van Soaw door middel van corrigerende maatregelen om een juiste wetstoepassing af te dwingen en te waarborgen, aldus de ARC.

Grote financiële belangen

Van 2011 tot 2013 zijn er jaarlijks gemiddeld 4000 TWV’s ingediend, waarvan het merendeel werd toegewezen. Via Soaw werd respectievelijk 3,9, 4,1 en 3,9 miljoen gulden geïnd aan bedragen voor deze TWV’s.

Door structurele onderbezetting binnen Soaw is er geen toezicht op de verstrekking en handhaving van de vergunningen, concludeert de Rekenkamer verder. Het verstrekken van een TWV is een kritisch proces, waarmee grote financiële en economische belangen gemoeid zijn. Wanneer de lonen in andere landen lager zijn dan hier gebruikelijk is, hebben werkgevers er financieel belang bij om deze buitenlandse werknemers, in plaats van (werkloze) lokale arbeidskrachten, aan te trekken. Ook de competenties van de lokale arbeidskrachten kunnen hierbij een rol spelen. Verder heeft de vreemdeling er (economisch) belang bij om te mogen werken op Curaçao. Daardoor ontstaat er druk op de overheid om TWV’s te verstrekken en bestaat het risico op misbruik en oneigenlijk gebruik van de Landsverordening Arbeid Vreemdelingen.

Dit was voor de Rekenkamer de aanleiding om onderzoek te doen naar de rechtmatige verstrekking van de TWV. De Rekenkamer deed haar onderzoek op basis van de reeds in 2009 door de Stichting Overheidsaccountantsbureau gesignaleerde knelpunten. Die betroffen de interne beheersingsmaatregelen bij het proces van het verstrekken van tewerkstellingsvergunningen. Op grond hiervan is destijds een verbeteringstraject ingezet, dat de ARC eveneens aan een evaluatie heeft onderworpen. Het blijkt dat ook dit verbeteringstraject nog helemaal niet is afgerond. De daarvoor opgestelde plannen kunnen nog niet worden uitgevoerd, omdat de minister deze plannen nog niet formeel heeft vastgesteld.

De Rekenkamer legde in december vorig jaar al haar bevindingen voor aan het ministerie van Soaw en dat van Bestuur, Planning en Dienstverlening (dat betrokken is bij de aanvraag en afgifte van de vergunningen) voor hoor en wederhoor. Hierop is geen reactie gekomen. Ook de huidige minister van Soaw, Ruthmilda Larmonie-Cecilia (PS) heeft nog niet gereageerd.

www.rekenkamercuracao.cw/images/publicaties/RECENTE%20PUBLICATIES/rapp-twv_2015-.pdf. of 2015 06 02 – Rapport Algemene Rekenkamer – Rechtmatigheid Tewerkstellingsvergunningen

Bron: Amigoe