Eerste boringen op zee Suriname succesvol
Op zee zit Suriname op een bom duiten. Het land verwacht zo’n $26 miljard te verdienen aan oliewinning voor de kust. Buurland Guyana toont in het aanpalende stuk zee miljarden op te kunnen diepen. Surinamers zijn trots, maar ook sceptisch: wat blijft aan oliegeld over voor de bevolking?”
Op zee zit Suriname op een bom duiten. Het land verwacht zo’n $26 miljard te verdienen aan oliewinning voor de kust. Buurland Guyana toont in het aanpalende stuk zee miljarden op te kunnen diepen. Surinamers zijn trots, maar ook sceptisch: wat blijft aan oliegeld over voor de bevolking?
Aan de Waterkant, in de verouderde hal van de Centrale Markt in Paramaribo, pal tegen de Surinamerivier met afmerende vissersboten, zuchten de inkopers. Ze schuifelen van kraam naar kraam. Er is beperkt aanbod van vis, kip en kousenband. „Vroeger was het hier hélemaal vol. Je kon er met je tassen niet eens goed door”, vertelt een inkoopster. „Nu is het…minder succesvol.”
De verzengende hitte van 35 graden in de Surinaamse hoofdstad samen met de hoge luchtvochtigheid en al het zweet zijn voor haar één last, maar de prijzen van alle inkopen voor haarzelf en haar familie trekken een diepe frons in haar voorhoofd. Ze loopt met een stapel bankbiljetten rond om de eenvoudige ingrediënten voor de Surinaamse Saotosoep te kopen. Suriname kent een enorme inflatie. „Twee jaar geleden kreeg je voor één Amerikaanse dollar zes Surinaamse dollars”, zegt ze. „Inmiddels is de koers een op véértig. Eten is voor veel mensen onbetaalbaar.”
Hoop
Maar zoals altijd, houden veel Surinamers hoop. Tweehonderd kilometer voor de kust heeft TotalEnergies met partner APA in geboorde putten in Blok 58 het equivalent van 700 miljoen vaten (159 liter) gevonden. Eind dit jaar moet er een ontwerp voor winning liggen, aldus ceo Patrick Pouyanne van het Franse bedrijf. De totale operatie gaat zo’n $9 miljard kosten, zegt directeur Annand Jagesar van Staatsolie.
Maar de financiële baten waar Surinamers naar snakken, zijn nog onzeker. Ze liggen relatief ver in de toekomst voor het land waar onlangs duizenden mensen de straat op gingen en er rellen en ongekende plunderingen uitbraken.
Pas in het vierde kwartaal van 2024 tekenen de exploitatiebedrijven de zogeheten final investment decision en kan het boren beginnen. De productie is nu opgeschoven naar 2028, aldus Staatsolie.
Maar Suriname heeft in winning van grondstoffen niet de allerbeste reputatie. Staatsolie wint weliswaar al 42 jaar gas en olie op land, zijn bauxietwinning voor aluminium – de Amerikaanse luchtvloot werd er in de Tweede Oorlog van gebouwd – is ter ziele. De installaties op het door leegstand en tropische hitte aangetaste complex, dertig kilometer ten zuiden van de hoofdstad, wordt afgebroken.
Grondstoffen
Ook de Surinaamse cocosindustrie kon niet tot wasdom komen, en van de kansrijke goudwinning in de binnenlanden huiveren veel Surinamers: veel illegale gewapende Brazilianen hebben die in handen gekregen. Er wordt in de binnenlanden met gif gewerkt, het leger en politie zouden te weinig optreden, inheemse bewoners kunnen hun vis vaak niet meer eten, zeggen stamgenoten.
De Staat, die bij het IMF aanklopte voor steun en in ruil daarvoor hard moet bezuinigen op het overheidsapparaat, profiteert bovendien veel te beperkt van de legale verkopen van de goudwinning uit de eigen bodem, is het gevoel. Suriname barst van het tropisch hardhout, maar de overheid heeft de kap en transport door de verhoging van de concessie- en exploratierechten te duur gemaakt, aldus producenten van de Algemene Surinaamse Hout Unie dit voorjaar.
Op zee voor Guyana, pal naast Blok 58, zijn meerdere oliebedrijven onder leiding van ExxonMobil er in opdracht van de overheid al wel in geslaagd olie te winnen en te verkopen. Eind 2019 begon het met de winning van 380.000 vaten per dag. Guyana claimt voor bijna $2 miljard aan inkomsten te hebben, die de regering in scholen, ziekenhuizen en wegen heeft beloofd te investeren.
Exodus
Rystad Energy denkt dat er in dit hele veld tot 2040 voor $157 miljard olie gewonnen kan worden. Suriname zou tot $26 miljard kunnen verdienen. Jagesar zegt dat de Surinaamse staat 60 tot 70% van de olieopbrengsten krijgt. De rest is voor de bedrijven. Aan de Surinamerivier is DP World uit Dubai begonnen met de bouw van een oliehaven. Langs dezelfde rivier klinken zorgen over de Surinaamse vriendjespolitiek. ’Mensen mogen mee-eten’, hoor je doorlopend.
De winning in Guyana leidde tot een kleine exodus van Surinamers met expertise in olie naar het buurland. „In Georgetown is geen vierkante meter grond meer te krijgen”, zegt een Surinaamse over de opgelopen prijzen in de hoofdstad vanwege die toestroom.
De vraag is hoeveel Surinamers gaan werken in de oliewinning. De Vereniging van Economisten in Suriname waarschuwde de regering Santokhi het volk breed te laten meeprofiteren van de opbrengsten, het verschil tussen arm en rijk loopt op.
Lassers
Jagesar van Staatsolie windt er op Apintie TV geen doekjes om. „Zo’n 5% van onze bevolking heeft hbo of universitair onderwijs. We moeten de goede diaspora vinden”, doelt hij op de goed opgeleide Surinamers in het buitenland. Er moet ook 57 kilometer pijpleiding worden aangelegd, waarvoor het land lassers wil opleiden.
„In de Petroleumwet staat: als het werk op kwalitatief hetzelfde niveau gemaakt kan worden, dan moet dat in Suriname gebeuren”, zegt Jagesar. „Maar het is complexe industrie”, voegt hij toe. „Internationale partners moeten Surinamers leren hoe we dit ding moeten doen. In het begin zal het niet lukken, maar je gaat het leren.”
Bron: Telegraaf
het is gemakkelijk de schuld bij een ander te leggen. Kritiek is gemakkelijk maar vraag aan je zelf wat jouw bijdrage is. De Surinamer moet niet op hun krent zitten en een afwachtende houding aannemen. Als de Surinaamse bevolking eerst gaat zorgdragen voor hun eigen voedselvoorziening is dat een grote stap voorsprong. Maar zelf niets doen en zuren gaat niemand helpen. Men moet ook niet vergeten dat veel Surinamers dit slechte beleid hebben ondersteund . Rotzooi opruimen kan niet zonder pijn. En nu kritiek leveren aan de zijlijn is niet de weg maar zelf afvragen hoe kunnen wij met ons allen de goede weg opgaan en brief op de handen zitten en AFWACHTEN.
Suriname is zelf een derde wereldland pur sang die haar stupide ezelskop ondanks haar natuurlijke rijkdommen al verschillende malen tegen beter weten in toch wel hard tegen de harde steen gestoten heeft onder auspicien van typische derde wereldleiders als Jules wijdenbos en narco- Bauterse.. . Hopelijk gaan ze dit keer toch iets slimmer gaan gaan zijn en gaan ze net als de VAE, en Saudie Arabie hun expertise rechtsstreeks uit West-Europa, USA, Canada etc gaan halen. EN niet zo als Curaçao en Venezuela hun raffinaderijen gaan laten gaan leiden door lokale kwakzalvers en corrupten die de ISLA met hun bevriende consultantsbedrijven hebben laten uitzuigen. Zie Venezuela en Curaçao met hun verroeste en tot op het bot geplunderde raffinaderijen. Maar goed de huidige leider van Suriname gaat er. zoals het er nu uit ziet, ook een potje van gaan maken, en de bosmaroon Brusnweijck, die zeker geen frisse jongen zal gaan zijn, gaat daar niets aan gaan veranderen.
Suriname heeft reeds een raffinaderij.
@Tico: je bent niet van deze wereld. Sinds wanneer luistert een Surinamer naar een Curacaoenaar?
De Surinamer weet dat, als hij expertise nodig heeft, hij deze in Europa of Amerika gaat halen. I.i.g. niet in een ontwikkelingseilandje.
@Mano lees goed wat ik schrijf. Ik heb het specifiek over rafinaderij medewerkers. Nergens heb ik het over rafinaderij bouwen.
@Tico M.schreef;
“een uitgelegen kans voor Curacao. Biedt de kennis en expertise aan qua rafinarij medewerkers die nu werkloos thuiszitten. Bouw een rafinaderij aldaar en deel de opbrengsten.”
Bovenstaande opmerking is natuurlijk een grap. Het Curaçaose eiland dat een raffinaderij in Suriname gaat bouwen? Dit is hilarisch man. Ik zie het al voor me, Curaçao en Suriname samen geld verdienen. Dat zal binnen de kortste keren, over oorlogen gesproken, tot een oorlog leiden tussen Curaçao en Suriname. Zie het maar in het licht van kansberekening. Curaçaoënaars van een eiland met weinig die zich zo’n beetje gaan profileren bij de rijke Surinamers, hetgeen ook uitgelegd kan worden als veredelde ‘bedelarij’. Anders dan jij adviseer ik de Curaçaoënaars zich niet op te dringen, maar zich juist bescheiden en vooral niet happig op te stellen t.a.v. de Surinamers en hun olierijkdom. Ik ben er nu nog zekerder van dat je aan het moppen tappen bent.(lol)
Niet alleen op zee ook in de bodem zit er van alles aan rijkdom. Echter is dit alles in handen van smerige lapzwansen zoals Brunswijck en andere graaiers. Het volk krijgt niks.
Enihoe nu is er een uitgelegen kans voor Curacao. Biedt de kennis en expertise aan qua rafinarij medewerkers die nu werkloos thuiszitten. Bouw een rafinaderij aldaar en deel de opbrengsten.