Persbureau Curacao
Jan Huurman, voormalig Inspecteur Gezondheidszorg en public health arts, blijft zich intensief bemoeien met Curaçao, zelfs jaren na zijn professionele betrokkenheid bij het eiland.
Zijn aanhoudende interesse en inzet voor Curaçao roepen vragen op over de drijfveren achter zijn betrokkenheid. Huurman schreef daarover een essay. In zijn eigen woorden maakt de arts duidelijk dat het gaat om een complexe, maar diepgaande verbinding met het eiland, die verder gaat dan louter professionele plicht.
Zijn eerste kennismaking met Curaçao in 2011 was een keerpunt. Huurman beschrijft hoe hij, oorspronkelijk onbekend met het eiland, werd geraakt door de diversiteit, energie, en diepe tegenstellingen die hij er aantrof: “Na een week was ik verkocht.” Deze initiële ervaring legde de basis voor een blijvende verbintenis met het eiland. “Toen een jaar later de vraag langskwam om een paar maanden op Curaçao te gaan werken als Inspecteur Gezondheidszorg, aarzelde ik geen seconde. Nieuwsgierigheid, maar waarschijnlijk ook zucht naar avontuur dreven me.”
Tijdens zijn werkperiodes op Curaçao, opgedeeld in twee bedrijven, 2012-2013 en 2017-2019 heeft Huurman significant bijgedragen aan de volksgezondheid. “Al of niet terecht meen ik zo nu en dan een steentje te hebben verlegd, impact te hebben gehad. In de eerste periode de kwaliteit van operatiekamers verbeterd en corruptie rond maagverkleining onthuld, later de kwaliteitsslag gemaakt rond diabetes-1 (suikerziekte) bij kinderen en het weerleggen van onterechte beschuldigingen tegen chirurg M.
Als Inspecteur-generaal was Huurman in de tweede periode ook verantwoordelijk voor de milieu-inspectie, en dat bracht hem meermalen op het Isla-terrein. Van nabij zag hij de staat van onderhoud. “Na de brand van februari 2018 kreeg ik inzage in het interne rapport over die calamiteit. Schokkend, verbijsterend.”
In die tweede periode kon hij ook een klein zetje geven aan het realiseren van een legale kliniek voor cosmetische chirurgie. “Hopelijk is daarmee het lijden van vooral vrouwen door illegale en incompetente praktijken van ingevlogen Zuid-Amerikaanse snijcowboys sterk verminderd.”
Zijn inzet en realisaties weerspiegelen een diepe betrokkenheid bij het welzijn van het eiland: “Zelden […] heb ik mijn expertise als breed opgeleide Public Health arts zo productief kunnen maken als in die jaren.”
Maar Huurman’s bemoeienis met Curaçao gaat verder dan professionele prestaties. Na zijn terugkeer naar Nederland bleef hij actief de ontwikkelingen op het eiland volgen en erover publiceren, vooral in tijden van maatschappelijke debatten en crises. Zijn motivatie wordt gedreven door een gevoel van gedeelde verantwoordelijkheid en betrokkenheid binnen het Koninkrijk der Nederlanden: “We zijn niet alleen gedeeld wereldburger, maar ook gedeeld onderdaan van dezelfde natiestaat.”
Huurman benadrukt dat zijn recht en plicht om zich te mengen in de aangelegenheden van Curaçao voortkomen uit deze gedeelde identiteit, maar ook uit een persoonlijke verantwoordelijkheid tegenover de samenleving.
Hij wijst op de financiële en staatrechtelijke banden tussen Nederland en Curaçao als fundament voor zijn betrokkenheid: “No taxation without representation, zo luidde het motto van de Founding Fathers van de Verenigde Staten van Amerika. Ofwel, ik betaal mee aan het functioneren van de Curaçaose samenleving, en dus mag ik daarover meepraten.”
Huurman trekt nog een andere vergelijking. De koninkrijksband uit zich in de grote stroom van illustere personen vanuit Curaçao richting Europees Nederland. “Sportmensen, politici en opiniemakers. Van Churandy Martina, via John Leerdam tot Sheila Sitalsing, om daarvan niet de minsten te noemen. Ze kwamen sportief uit voor Nederland, ze waren volksvertegenwoordiger en ze vormden de publieke opinie. Geen van hen was terughoudend in het bemoeien met Europees Nederland, Leerdam en Sitalsing acteerden en acteren prominent op het podium van politiek en media. De laatste zo prominent dat ze recent een eredoctoraat aan de Nederlandse Universiteit voor Humanistiek kreeg uitgereikt. Een terechte waardering voor haar spitse analyses en commentaren.”
De les hieruit is volgens Huurman: “wat kinderen van Curaçao in Nederland (terecht) doen, mag een kind van Europees Nederland ook op Curaçao doen.”
Voor Huurman is de kern van zijn engagement het aan de kaak stellen van onrecht en ongelijkheid. Zijn persoonlijke drijfveer weerspiegelt een diepgewortelde sociaaldemocratische overtuiging: “Signaleren en bestrijden van onrecht en ongelijkheid. Ik ben niet voor niets sociaaldemocraat sinds het Kabinet-Den Uyl.” Deze overtuiging vormt de basis van zijn voortdurende betrokkenheid bij Curaçao, ondanks de uitdagingen en kritiek die hij soms ondervindt.
Huurman’s relatie met Curaçao is complex en veelzijdig. Het is een relatie die gekenmerkt wordt door zowel liefde als frustratie, maar bovenal door een onwankelbare toewijding aan het welzijn van het eiland.
“Mijn motivatie om me te blijven bemoeien met Curaçao is het aan de kaak stellen van dat wat kennelijk mogelijk is binnen ons Koninkrijk. Wat me extra motiveert, is het wrange gegeven, althans naar mijn beoordeling dat de huidige staatsrechtelijke constructie de politieke en economische elite de gelegenheid geeft ‘landje te spelen’ over de ruggen van het armere deel van de bevolking. Wie profiteerde van de Isla-miljoenen, toen die nog draaide en toen er een geldverslindende zoektocht naar een nieuwe exploitant werd opgezet? Wie roomde de miljoenen af van de debacles van Girobank en Ennia? En wie zagen en zien hun winsten maximaliseren door het vasthouden aan merkgeneesmiddelen in plaats van generiek (merkloos)?”
Dat laatste kost de Curaçaose samenleving volgens Huurman nog steeds tientallen miljoenen guldens per jaar. “Deze opsomming is moeiteloos uit te breiden. Het Koninkrijk faciliteert, de rijke bovenlaag van Curaçao profiteert. Een burger van het Koninkrijk heeft dan de plicht te ageren en te acteren.”
Huurman zal zich, naar eigen zeggen, altijd blijven bemoeien met Dushi Korsou. Dit verhaal benadrukt de kern van zijn boodschap: de onlosmakelijke band en gedeelde verantwoordelijkheid die we allemaal dragen voor de gemeenschappen waarmee we verbonden zijn, ongeacht de afstand.
Lees hier de hele tekst van het essay die Huurman schreef.
http://www.qracao.com/docs/Huurman.pdf
Bron: Persbureau Curacao
Als een bevolking Pik Pisas als premier kiest dan die zeker niet met apen vergeleken worden. Apen zouden nooit z’n stupid nemen om de troep te leiden
Aan allen:
Mijn reactie heeft aardig wat teweeg gebracht, op zich mooi. Maar blijkbaar kwam ik te ongenuanceerd over, waarvoor excuses.
Wat ik wilde zeggen:
Het was een opmerking in algemene zin, niet gericht aan de heer Huurman in het bijzonder.
Ik heb in meerdere landen gewoond en gewerkt en mijn ervaring is dat de situatie lokaal vaak net iets anders bleek dan ik dacht ver weg vanuit mijn homeland. Dat wil niet zeggen dat je nergens een mening over mag hebben, natuurlijk mag dat. Ik ben uit ervaring er echter iets voorzichtiger mee geworden.
Ik hoop dat deze toevoeging iets verduidelijkt heeft.
@Greidanus:
als je niet woont of hebt gewoond in Rusland of bent geboren in Rusland, dan mag je geen mening hebben over Poetin?
Brian S zegt: “Dat hij te ver ging lijkt me wel duidelijk. Maar dan nog. In een democratie mag iedereen een mening hebben. En als iemand het racisme vond dan had hij of zij aangifte kunnen doen bij het OM”
Het klopt niet wat je zegt. Apen mogen geen aangifte doen.
“Nou, @CR dat is een beetje kort door de bocht, de eigenaar van Miles heeft ons met apen vergeleken. Gaat wel een beetje te ver.”
He lapas dat was mijn citaat niet, maar dat van Brian S. Mijn reactie was dat er inderdaad nog een verschil bestaat tussen theorie en praktijk.
En volgens mij zijn sommige soorten apen erg groot geschapen, dus dat kan je zelfs als compliment opvatten!
Precies @Kaat, Grupo Sopi di bedelt bij Forti, en Garmers die bedelt bij FKP om projectjes. De stemmers van Pik die bedelen om baantjes en die krijgen ze ook. Daarom zit de overheid vol incapabele dwazen. RvT die de CFO van FKP eruit wil hebben, omdat die de projectjes sinterklazen in de weg zit. Ooit zullen types als Kari die voor vriendjespolitiek, corruptie en chaos zijn , en GEEN MOER om de eilandbewoners geven, zich diep schamen. Maar verwacht er niet teveel van. Velen op Curacao kennen geen schaamte. Zie gedrag van passagier TUI, maar ook Karnavalgevechten, en de automobilist die klappen kreeg. ALle smerigheid aan zwerfvuil rond het eiland. Het is een belediging voor een aap met met zulk corrupt en ongemanierd volk vergeleken te worden. Dit geldt niet voor iedereen, tuurlijk niet. Maar zeker voor een aantal en zeker voor de verrotte politici. Ja voor jou dus Cooper, Suzy, Maria, Don, Anthony etc etc etc . ALlemaal hebben ze geprofiteerd van de onnozelheid van de massa, en de stilte van hen die beter kunnen weten.
@kari , bedelen doet sôpi forti, met jouw mfk gangsters.
@de eigenaar van Miles heeft ons met apen vergeleken. Gaat wel een beetje te ver.
Dat hij te ver ging lijkt me wel duidelijk. Maar dan nog. In een democratie mag iedereen een mening hebben. En als iemand het racisme vond dan had hij of zij aangifte kunnen doen bij het OM. Overigens referende hij eigenlijk naar de politici van Curacao.. Tja wat kunnen we daarover zeggen.
@Curacao Revisited, “Zolang je het maar niet hebt over politici.. Oud eigenaar van Miles weet er alles van”.
Nou, @CR dat is een beetje kort door de bocht, de eigenaar van Miles heeft ons met apen vergeleken. Gaat wel een beetje te ver.
“Zolang je het maar niet hebt over politici.. Oud eigenaar van Miles weet er alles van. De heer Gelt Dekker moest ook persona non grata worden en ik weet nog dat Mw Mirna Godett een journaliste bijna aanviel. Ook de heer Drayer krijgt regelmatig nare berichten.”
klopt er bestaat een verschil tussen de theorie en de praktijk en het is ook tekenend dat niemand van de locals inhoudelijk op Huurman zijn aanbevelingen reageert. het verbaast mij alleen dat G Greidanus hier stelt dat je ergens moet wonen om een mening over iets te hebben want daarmee wordt het vrijwel onmogeiljk om voor niet lokale issues nog enige uitspraak te mogen doen (klimaat verandering, financiele markten, emigratie, oorlogen etc)
@in Curacao is gewoon vrijheid van meningsuiting en persvrijheid.
Zolang je het maar niet hebt over politici.. Oud eigenaar van Miles weet er alles van. De heer Gelt Dekker moest ook persona non grata worden en ik weet nog dat Mw Mirna Godett een journaliste bijna aanviel. Ook de heer Drayer krijgt regelmatig nare berichten.
“Ik heb aangegeven dat ik het een lastige vind, een dilemma, niet meer niet minder.”
welk dilemma? in Curacao is gewoon vrijheid van meningsuiting en persvrijheid. Curacao is geen saudi arabie waar je op basis van een onwillende mening in de gevangenis kan eindigen. Omgekeerd geldt ook gewoon dat inwoners op Curacao kritiek mogen hebben op Nederland of welk ander land dan ook, zelfs al zijn ze er nog nooit geweest
Jan, jongen houdt op met bedelen dat ze je weer nemen. Hoe de eer aan je zelf.
Ericlapas
Ik heb aangegeven dat ik het een lastige vind, een dilemma, niet meer niet minder.
Soms vind je het terecht, soms niet, waar houdt het ene op en start het andere.
Het feit dat dit nieuwsbericht veel reacties krijgt blijkt dat ik hierin niet alleen sta.
Ik heb overigens veel respect voor de heer Huurman
@G Greidanus “Vraag die bij me op komt is: kan en mag iemand die geen resident is van of geboren in een land zijn mening geven? “. Daar gaat het niet om, het gaat erom dat Huurman een arts is en als hij ziet dat Camelia Römer en anderen aan het marchanderen is met de gezondheid van deze arme negers hier dan is hij verplicht om wat van te vinden en de publiciteit te zoeken. Kijk @G Greidanus, ik heb je gecorrigeerd zonder je dom te noemen.
Het is triest dat een Blanke Nederlander zich meer drukt om de gezondheid van de arme sloebers hier maakt, terwijl ministers en parlementariërs hier alleen bezorgd zijn om hun portemonnee en die van hun vrienden.
@Brian: Maria Lib Pet Tomeloze inzet voor Curaçao heeft haar een onderscheiding bezorgd.
Geen enkele , maar dan geen enkele Politicus op Curaçao heeft zich tomeloos ingezet voor Curaçao zonder zijn of haar eigen zakken daarbij zeer goed te vullen. Als Maria zich zo tomeloos heeft ingezet, moeten er vast een paar van haar resultaten te noemen zijn?
“De heer Huurman woont hier niet meer maar zal over dit onderwerp waarschijnlijk meer weten dan bv Charles Cooper. ”
het feit dat Charles Cooper buiten Curacao nooit om zijn “expertise” wordt gevraagd, spreekt boekdelen
@Vraag die bij me op komt is: kan en mag iemand die geen resident is van of geboren in een land zijn mening geven.
In een democratie zou iedereen een eigen mening mogen hebben dacht ik. Echter sommige mensen weten van bepaalde zaken meer af dan anderen. De heer Huurman woont hier niet meer maar zal over dit onderwerp waarschijnlijk meer weten dan bv Charles Cooper. Tegelijk zijn er veel mensen die altijd een mening hebben terwijl ze eigenlijk niets weten van het onderwerp of ze zijn voorgelogen en hebben zelf niet onderzocht of het leugen klopte. En als je het niet eens bent met een mening dan kan je ook in discussie gaan met argumenten waarom je het oneens bent.
“Vraag die bij me op komt is: kan en mag iemand die geen resident is van of geboren in een land zijn mening geven? Ik vind dit een lastige, eens of oneens met zijn mening.”
dus alleen als je in een land verblijft mag je ergens een mening over hebben? dat zou betekenen dat wetenschappers of de politiek enkel alleen over lokale problemen zich mag uitspreken.
En als deze stelling al zou kloppen dan impliceert het dat de lokale “experts” een ethische verpichting hebben om hun mening te moeten geven in het kader van het maatschappelijk belang: waar zijn alle lokale “experts”? Waarom horen wij geen locals over de mogeiljke impact van Isla op de volksgezondheid?
Vraag die bij me op komt is: kan en mag iemand die geen resident is van of geboren in een land zijn mening geven? Ik vind dit een lastige, eens of oneens met zijn mening.
Wat voor mij wel duidelijk is: we moeten elkaar met meer respect behandelen in de reacties. Oneens betekent niet automatisch dan maar uitschelden. Iemand niet capabel vinden betekent ook niet zomaar uitschelden. Laten we de discussies zuiver en netjes houden.
Eric, ik citer je hier,
“Op zich kan dat wel zo zijn maar toch is er een raar gevoel dat Huurman met dedain op ons neerkijkt.”
Dat uitgerekend jij vindt dat Huurman met dedain op jullie neerkijkt vind ik een gotspe. Het is geen dedain van Huurman naar het volk van Curaçao maar juist het dedain naar de bestuurders die zich op allerhande manieren verrijken over de ruggen van “het volk”!
De tomeloze inzet probeert Huurman het goede te doen voor Het Curaçaose volk, en zeker voor de minder bedeelden. Dit is toch zeker meer te prevaleren dan het wegkijken van de foute bestuurders die ervoor zorgen dat het Curaçaose “gewone” volk nooit verheven zullen worden onder hun bestuur!
@knoek-koe,
Onderstaande zegt genoeg toch?
Maria Liberia-Peters heeft een eredoctoraat ontvangen op de University of Curaçao. Liberia-Peters ontving het doctoraat vanwege haar tomeloze inzet voor het land als politicus.
“(Suzy) Römer en Charlie Cooper zouden allebei tot persona non grata verklaard moeten worden.
@Brian zegt: Zou… maar die krijgen later gewoon een plein of straat naar zich vernoemd.
Klopt! Net als die gozers die de stad in de fik hebben gestoken. Krijgen uitgerekend een boeste IN diezelfde stad die ze verminkt hebben met brand, plunderingen en vandalisme. Zo krijgt Jaime Saleh een boeste in de hal van Ennia, en Tromp een boeste bij CBCS. Zita op Knipbaai, Don Martina bij Aqualectra / Kodela waar hij zijn familieleden neerzette. Suzy in het CMC met de titel: Danzij dit Medisch Centrum zijn ik en mijn vriendjes stinkend rijk geworden. En Maria? Die zou er in in het asfaltmeer moeten krijgen, met de titel: Dank zij mij heeft Nederland en het Koningshuis dit meer nooit hoeven op te ruimen. En Cooper? Elke straat met gaten zal Cooperstraat heten.
“Daarom moeten ook meer succesvolle YDK hun mond opentrekken.”
eens Huurman springt gewoon in het gat dat locals open laten. Waarom is er vanuit de locale medici geen reactie gekomen over wat de effecten van heropenen isla heeft op de volksgezondheid? Je kan best op Huurman kritiek hebben, maar zolang je zelf geen actie onderneemt heb je geen recht van spreken (de beste stuurlui staan aan wal)
@Op zich kan dat wel zo zijn maar toch is er een raar gevoel dat Huurman met dedain op ons neerkijkt.
Daarom moeten ook meer succesvolle YDK hun mond opentrekken.
@Brian S, “dan nog heb je het recht om je mening te geven of wat er goed en minder goed gaat”.
Op zich kan dat wel zo zijn maar toch is er een raar gevoel dat Huurman met dedain op ons neerkijkt.
Het is hem niet kwalijk te nemen natuurlijk, wij hebben het zelf naar gemaakt door elk 4 jaar op corrupte en incapabele politici te stemmen.
cooper heeft toendertijd het allergrootste billboard van zijn eigen laten maken.
Tjsonge wat heeft hij daar voor aap gehangen met z’n paar gekochte stemmen.
Maar toch slapend rijk geworden, en weten ook hoe.
Römer en Cooper zouden allebei tot persona non grata verklaard moeten worden.
Zou… maar die krijgen later gewoon een plein of straat naar zich vernoemd.
dan nog heb je het recht om je mening te geven of wat er goed en minder goed gaat.
Dat deed de oud eigenaar van Miles. Wellicht niet op een slimme manier maar hij moest het eiland ontvluchten. Er is dus geen sprake van het recht op een eigen mening.
erg mooi dat Jan Huurman betrokken blijft bij het welzijn van Curacao. en zelfs op Curacao geldt er vrijheid van meningsuiting dus of je nu zelf op het eiland woont of totaal ergens anders, dan nog heb je het recht om je mening te geven of wat er goed en minder goed gaat
Römer en Cooper zouden allebei tot persona non grata verklaard moeten worden. Ze dulden geen mensen die onafhankelijk kunnen denken. Suzy wil liever alles alleen wegroven zonder een stro-breed in de weg te worden gelegd. Cooper idem, de man had geloof ik amper 30 stemmen, misschien iets meer. Zeg 130. EN toch vreet hij weer uit de ruif as minister met toko’s. Ooit zullen de mensen die op hen gestemd hebben zich diep schamen.
Heer Huurman heeft weer de ……..op de i gezet.
Was het römer niet die hem samen met cooper het eiland afgestuurd hebben. Eerst wel binnengehaald. Maar ja de namen spreken voor zichzelf , ook cooper heeft geprofiteerd van Nederland en komt er zo graag.
Hoe moet je een YDK die een hekel aan een makamba heeft tot op zijn bot terug pakken !!!! heel makkelijk, een zak geld beloven maar niet uitbetalen.
Maar was het niet uitgerekend deugmeisje Sheila Sitalsing die van alle voordelen in Nederland heeft gesnoept, en het vervolgens alsmaar over koloniale zonden heeft van Nederland? Waarom komt ze niet wonen en hier tegen de zonden van de politici hier vechten, of die van Suriname?
“Jan Huurman blijft zich bemoeien met Curaçao”. Weet niet, dit zit me niet lekker, het lijkt iets discriminerend te hebben. Wij zien Curacaoenaars die ooit een topfunctie in Nederland hebben bekleed ook niet steeds over het niveau daar klagen.
Natuurlijk zijn wij zelf hieraan schuldig, een corrupte minister van volksgezondheid die vrienden bevoordeeld en alle misverstanden onder de pet wilde houden hebben natuurlijk tot dit beeld bijgedragen.
Top van Huurman ! Tenminste iemand die zich niet laat weerhouden de waarheid te blijven zeggen over het nepotisme en racisme tegen alles wat nederlands is, wat alhier helaas de norm is.
wat kinderen van Curaçao in Nederland (terecht) doen, mag een kind van Europees Nederland ook op Curaçao doen.
En die krijgen de boodschap om het eiland te verlaten,
Zou juist de succesvolle YDK sieren als ze de problemen en oorzaken hier gewoon rechtuit bespreken. Niet naar Curacao gaan om met een glimlach op een foto te gaan staan met corrupte politici of deze politici te gaan bellen als je niet aan de regels gaat houden.