Jeanne d’Arc (ca. 1412-1431) is een nationale heldin van Frankrijk. Ze is onlosmakelijk verbonden met de Franse geschiedenis. Haar leven vertelt het opvallende verhaal van een Frans boerenmeisje dat op opmerkelijke wijze een belangrijke rol speelt in de middeleeuwse strijd tussen Frankrijk en Engeland.

De Engelsen halen bij Orléans bakzeil als een in mannenkledij gehulde Jeanne d’Arc hen met haar leger aanvalt. Al snel gaan er verhalen rond over ‘het meisje van zeventien dat de Engelsen bij Orléans versloeg’. Ze speelde een doorslaggevende rol in de Honderdjarige Oorlog (1337-1453). Jeanne D’Arc staat symbool voor de strijd van een enkele persoon tegen een heel leger.

Anouk Balentina vertoont een grote gelijkenis met Jeanne D’Arc. Zomaar een eenvoudige burger van het eiland Aruba vecht ze in haar eentje tegen het almachtige bestuur van haar eiland inzake de wijze waarop die omgaat met het milieu en de natuur van Aruba en in het bijzonder met de buurtbewoners rondom de Parkietenbos dump in Aruba. Naar de mening van Anouk is dat onrechtmatig en in strijd met alle beginselen van behoorlijk bestuur.

Anouk woont al haar hele leven in de buurt van de Parkietenbos dump. Van een kleine landfill zag ze deze uitgroeien tot een monster dat volledig uit zijn voegen is gegroeid. De overlast groeide mee met de dump tot wat het nu is: een overvolle stinkende vuilnisbelt die volgens experts allang gesloten had moeten worden, die regelmatig in brand staat waar niets aan gedaan wordt, waar in de open lucht kadavers en medisch afval worden verbrand en waar daarbovenop een vuilverbrandingsoven is geplaatst die het rioolwaterafval van de defecte rioolwaterzuiveringsinstallatie te Bubali verbrandt, nadat dit afval eerst in de open lucht te drogen is gelegd. Het behoeft geen uitleg dat dit alles bij elkaar leidt tot enorme hinder en overlast. Giftige en verstikkende rook, stank van poep, grote vliegen zwermen en ga zo maar door. Mensen worden er letterlijk doodziek van.

Anouk als een van de vele bewoners rondom de dump ziet met lede ogen de ellende die het bovenstaande allemaal veroorzaakt. Niet alleen zijzelf maar haar kinderen en familieleden, buren en iedereen die daar woont, worden blootgesteld aan deze enorme overlast met alle gevolgen van dien op hun gezondheid nu en in de toekomst.

Als juriste strijdt Anouk met al haar kennis en kunde hiertegen door publiekelijk de aandacht te vestigen op wat er allemaal verkeerd gebeurt te Parkietenbos. Met eigen beperkte middelen spant ze zelfs rechtszaken aan waarbij ze gelijk heeft gekregen van de rechter. En waarop de overheid toch gewoon zijn gang blijft gaan en zich niets aantrekt van een rechterlijk bevel. Ze betalen liever gewoon dwangsommen met publiek geld, dan daadwerkelijk iets aan de situatie te doen.

Anouk bijt zich als een terriër vast in deze problematiek. Er zijn velen die grote bewondering hebben om wat ze doet maar haar niet openlijk durven te ondersteunen bang als ze zijn voor repercussies. Andere verguizen Anouk en trachten haar belachelijk te maken waarschijnlijk omdat ze financiële belangen hebben bij voortbestaan van deze onrechtmatige situatie. Anouk trekt zich hier niets van aan en blijft ten strijde trekken totdat zij en alle anderen die hier onder lijden verlost zijn van de overlast en zij net als iedere andere burger in alle rust kan leven in een omgeving die niet giftig is en geen hinder veroorzaakt.

Meer over Jeanne d’Arc op https://nl.wikipedia.org/wiki/Jeanne_d%27Arc

Naam bij KKC redactie bekend