Het bestuurscollege van Bonaire is niet blij met de nieuwe belastingmaatregelen van Den Haag. Die verlaagde de belastingvrije som en de ouderentoeslag zonder dat te communiceren.
Een brief is inmiddels naar de kersverse staatssecretaris van Koninkrijkrelaties, Alexandra van Huffelen gestuurd, waarin ongenoegen is geuit over het onverwacht doorvoeren van de wijzigingen.
Met de doorvoering van de lagere belastingvrije som en het lagere bedrag aan ouderenaftrek, zijn er op de BES-eilanden wel degelijk inwoners die aan het eind van de maand minder overhouden dan vóór de jaarwisseling.
Bron: DolfijnFM
Gelden deze wijzigingen voor heel Nederland? Zo ja, dan moet men beter de Staatscourant en het Staatsblad lezen!
Tja… Op het laatste moment onverwacht wijzigingen doorvoeren is iets wat ik wel vaker heb meegemaakt met Nederlandse bewindvoerders c/q Staatssecretarissen……. Maar dat zal wel weer aan mij liggen….
De hoge uitgaven van het land Nederland op het terrein van de bestrijding van COVID vraagt om heroverweging van ‘s lands uitgaven versus ‘s lands inkomsten. Om ‘balans’ te krijgen is er dus sprake van een herschikking van de toelagen en subsidies. Daarnaast is het van belang om vooral het arbeidspotentieel te benutten, zodat iedere burger in staat is om door deelname aan de arbeidsmarkt een inkomen te genereren. In dat licht is het verwijt van Bonaire ridicuul. Bonaire is een bijzondere gemeente en dient zelf de nieuwe belastingmaatregelen te lezen door proactief de ontwikkelingen te volgen als bijzondere gemeente. Het ‘bijzondere’ lijkt nu meer betrekking te hebben op de passieve houding in het volgen van de wetgeving op ‘s lands-niveau en een re-actieve houding t.a.v passende maatregelen ten aanzien van die wetgeving. Bestuurscollege: richt je op wat je wel kan doen dan alleen de hand ophouden en mopperen. Het Eilandsbestuur past hier een andere houding dan “wir haben es nicht gehort’. Het is op zich interessant te weten welk percentage Bonairianen niet deelneemt aan het arbeidsproces. Daar moet dan Bonairiaans beleid op geschreven worden. Tussen ‘niet kunnen’ en ‘niet willen’ zit veel ruimte om ontwikkeling te realiseren. Dat geldt trouwens ook voor Nederland. Daarnaast moet de leefbaarheid voor die die niet ‘kunnen’ zo worden verbeterd dat dat gelijk loopt met Nederland. De armoede in Nederland is ook schrijnend door kansenongelijkheid. Dat is dan ook een agendapunt voor het Bonairiaanse bestuurscollege.