Willemstad – Het is niet aan ‘Coraline Corah Kooistra  Bonofacio’, van de Stichting tegen Kindermishandeling, om zich te bemoeien met zedenzaken waar zij niets van afweet.

Dat zegt Louise Reed van de Stichting Kinderbescherming naar aanleiding van de zaak Oomen. In deze zaak wordt het echtpaar Oomen door hun adoptiedochter beschuldigd van seksueel misbruik. Marc Oomen zit hier al geruime tijd voor vast. De rechtszaak diende vorige week. De advocaat van Oomen heeft in zijn pleidooi gesteld dat het meisje al met een zwaar beladen verleden bij hem kwam wonen en dat ze er alles aan gedaan heeft terug te kunnen naar haar land van herkomst, tot het beschuldigen van seksueel misbruik aan toe. De rechter moet nog uitspraak doen.

,,Coraline Corah Kooistra  heeft het recht niet voor de Oomens op te komen en te oordelen over het meisje”, aldus Reed.

Daarbij heeft zij grote schade aangericht en onethisch gehandeld door het psychiatrisch rapport van het meisje naar de pers te sturen. Door haar situatie zo te grabbel te gooien, breekt ze het vertrouwen dat slachtoffers zo hard nodig hebben in de hulpverlening. Het steekt de Stichting Kinderbescherming dat Coraline Corah Kooistra, zonder enige achtergrond en opleiding op dit gebied, zelf een stichting opricht en zich begeeft op een zeer gevoelig vlak zonder daar verstand van te hebben.

Reed: ,,Daarmee richt ze meer schade aan, dan dat ze goed doet. Het gaat wel om een heel kwetsbare doelgroep. Het effect is dat mishandelde kinderen en andere slachtoffers op deze manier het vertrouwen verliezen in de hulpverlening. Er zijn landen die 10 jaar werkervaring en een hoge opleiding vereisen om zich op dit gebied van zorg- en hulpverlening te begeven. Maar bij ons kunnen Jan en alleman een stichting oprichten, overal om sponsoring vragen en aan het werk gaan, zonder dat ooit gevraagd wordt naar de papieren en de legitimiteit van de organisatie. Coraline Corah Kooistra heeft geen kantoor en heeft ook geen vaste telefoonlijn. Ze ontvangt cliënten in de openbare bibliotheek, en plein publique, zonder rekening te houden met hun privacy.

Bron: Antiliaans Dagblad