Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we Hilda de Windt Ayoubi aan het woord.
Zal mijn moedertaal over honderd jaar nog bestaan?
Of zal zij zoals honderden indianentalen, zoals talloze andere inheemse talen al uit de wereld zijn verdreven?
Om economische, om geopolitieke of ecologische redenen…
Zal mijn moedertaal over vijftig jaar nog bestaan?
Of zal zij tot een *zondagmiddag taal zijn gedegradeerd, een taal die familieleden en vrienden alleen spreken wanneer ze zich na de mis even verenigen?
Als een zeeman’s vrouw die maar enkele dagen of weken per jaar kan genieten van de stem van haar geliefde?
Zal mijn moedertaal over vijftig jaar nog bestaan?
Of zal zij zoveel zijn veramerikaniseerd dat wij haar amper kunnen traceren?
Zal mijn moedertaal over vijfentwintig jaar nog bestaan?
Of moet ik als een *poortwachter wezen om haar te verdedigen?
Maar al weerhoud ik de vreemde woorden en lettergrepen, de vreemde grammatica kan toch ongemerkt binnendringen? Of mijn taal er morgen nog zal wezen…?
Ik kan niet door koffiedik heen blikken maar ik kan je wel vragen mij te helpen dit te verwezenlijken…
Want indien wij onze taal verliezen verliezen we toch ook een stukje van onze oerzielen, dat huis waarin we vele eeuwen samen hebben geleefd?
Hilda de Windt Ayoubi,
Curacao
‘Godfried’ schrijf je zonder T.
“Men mijde de serieuzen, want zij missen de ernst. Zij zijn zo lichtzinnig, dat zij hun mening voor de enige waarheid houden.”
Godfriedt Bomans.
Papiamento zal over 500 jaar nog bestaan.
Maken jullie geen zorgen.
Wat ik me wel zorgen over maak is dat wij niet ver komen met onze dushi papiamento. Daar moeten wij ons zorgen over maken.
Toekomst voor onze jeugd. En papiamento biedt geen toekomst.
Ik had liever dat wij overschakelen naar het spans en/of engels.
En maken jullie geen zorgen. El papiamento es como la salsa. La salsa nunca es acaba.
http://www.nytimes.com/2010/07/05/world/americas/05curacao.html
die moedertaal schijnt nogal belangrijk te zijn voor de schrijfster van dit stuk.
dat is natuurlijk prima ieder mens heeft zo zijn of haar prioriteiten.
maar moet een Taal heilig verklaard worden en het nageslacht opgescheept worden met iets uit een oud verleden?
het lijkt mij handig voor de communicatie als iedereen dezelfde taal spreekt.
het zou ook minder tijdrovend zijn.
de talen die thuis of onderling gesproken worden zullen blijven, zolang er gebruik van gemaakt wordt.
maar laten we de basis taal uniform maken.
het liefst Engels, dan kan je overal mee terecht.
internet/boeken/films/opleidingen/etc.
Ik bedoel niet alleen hier, maar overal op de wereld (dus ook Nederland)
Vooral die kleine talen zouden door dit soort mensen gezien moeten worden als iets moois voor de eigen omgeving.
maar ga niet nog een generatie opschepen met een taal die verder in de wereld nutteloos is.
de wereld wordt kleiner en communicatie is belangrijk!!!
de basis van alles..
Mw. de Windt Ayoubi,
Als u met ‘moedertaal’ het Papiamentu bedoelt, en naar de geschiedenis, hoe deze taal zich heeft verspreid en ontwikkeld, dan is het juist om economische redenen dat het nog steeds bestaat. Eerst was het centrum van de slavenhandel op de Kaapverdische eilanden (Cabo Verde). Slaven gevangen in westelijk Afrika werden door de Portugezen naar deze eilanden getransporteerd, geprocedeerd om vervolgens verhandeld te worden. Wat wij nu kennen als Papiamentu heeft zijn roots in westelijk Afrika en is verder gevormd op Cabo Verde en ook ontwikkeld op Curaçao. Het centrum van de slavenhandel werd door Portugezen, die door de inquisitie naar Nederland waren gevlucht, verplaatst van Cabo Verde naar Curaçao.
Wij leven in veranderlijke tijden, en de eilanden hebben veel ‘invloeden’ meegemaakt en doorstaan. Nogmaals, als u naar Papiamentu refereert, dan is er op een termijn van 50 zeker en mogelijk 100 jaar, geen reden voor zorgen.
Beste culturisten en liefhebbers van het verleden, wij moeten leren van het verleden om de toekomst te begrijpen. Echter door krampachtig vast te houden aan het verleden wordt de natuurlijke verloop van de toekomst belemmerd. Ontwikkeling kun je niet tegenhouden. Geniet er nu van en leg het vast voor het nageslacht. Het nageslacht beslist wel wat ze er mee doet.
Mevrouw Ayoubi, begint met, “Zal mijn moedertaal over honderd jaar nog bestaan?” Nou mevrouw Ayoubi, als u in het Nederlands blijft schrijven is die kans erg klein. Ik ben vanuit gegaan dat zij met haar moedertaal Papiaments bedoeld natuurlijk.
Beste Hilda
Als de drie eilanden nu eens alvast zouden beginnen met het creëren van één uniforme spelling, dan zijn we al een stap verder met het conserveren van de moedertaal.
Is it niet een gedicht van Godfriedt Bomans??.