Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we Marion Schroen aan het woord.
Zondagochtend (15-10-2017) regent het gestaag in Sint Maarten en het ziet er donker en grijs uit. Ik besluit mijn hike uit te stellen tot het einde van de dag en zowaar tegen vieren is het dusdanig opgeklaard dat ik erop uit ga. Ik besluit te gaan lopen in Bellevue en parkeer mijn auto op de geamputeerde arm van de rotonde aan het einde van de Causeway bridge aan de Union Road. Ik zet er flink de pas in richting Bellevue.
Vandaag word ik niet tegen gehouden door omgevallen bomen. Nee het pad wordt versperd door een hele kudde schitterend roodbonte herkauwende koeien. Ik zou niet bang moeten zijn en er gewoon langs moeten lopen maar ik aarzel. Ik zie ook nog een kalfje dat lekker staat te lurken. Tiger mom, schiet het door mij heen. Weliswaar geen tijger maar toch een moeder. Ik zie ook nog een jonge stier. Ik voel mijn laatste sprankje bravoure weg siepelen en draai resoluut om.
Ik ga proberen om via een lager gelegen pad op de juiste trail te komen. Ik loop terug de berg af en zie een politieauto met zwaailichten naast mijn geparkeerde auto staan. Agenten met felgele lichtgevende vesten stappen uit. Dan stopt er nog een politieauto en nog een. Ik weet niet precies wat er aan de hand is maar kan me niet voorstellen dat er zoveel politieauto’s stoppen voor een misschien niet zo netjes geparkeerde auto en loop snel het lager gelegen pad in. Weer stappend vol goede moed zie ik achter een omgevallen boom dezelfde kudde koeien liggen herkauwen. Oeff, wat nu? Van deze kant zie ik dat ik er wel langs kan zonder ongeveer over hen heen te moeten klimmen. Ik haal drie keer diep adem en loop er zacht pratend langs. Ze draaien hun kop helemaal naar me toe en kijken me na, maar staan niet op. Ik mag er gewoon langs, ze schoppen niet, ze loeien niet. Vervolgens maak ik een wandeling door het mooiste groen dat je je kan voorstellen en na een dik uur besluit ik terug te lopen langs Union Road.
Als ik in de verte de rotonde al weer zie opdoemen zie ik dat er wel 5 politieauto’s staan en zeker zoveel personenauto’s. Ik had de politie deze week ook al bezig gezien op de parkeerplaats van Grand Marché en ook de kranten maken al dagen melding van het feit dat de reguliere politiecontroles weer gaan plaatsvinden. Mijn auto staat helemaal ingesloten door snel ogende bolides.
Als ik dichterbij kom zie ik dat de ene na de andere bestuurder het getinte folie van de ramen moet verwijderen. Bekeuringen worden uitgedeeld en boetes worden geïnd. Ik bedenk dat ik niets bij me heb, geen ID, geen rijbewijs. ,,Goedemiddag”, zeg ik tegen een agent die zeker langer is dan twee meter en echt boven mij uit troont. We raken aan de praat en de agent zegt tegen mij dat hij niet begrijpt dat de mensen toch maar met die gevaarlijke getinte ramen blijven rijden. Ik kijk hem niet begrijpend aan en hij legt mij uit dat ten gevolge van de getinte ramen, de bestuurders elkaar niet in de ogen kunnen kijken en dat dit zeer negatieve gevolgen heeft voor de verkeersveiligheid. ,,Maar”, stamel ik. ,,Weet iedereen dit wel? Dat de verkeersveiligheid de reden is?”
“Ach, kom op, iedereen weet dit toch!” bromt hij. Ik durf niet te zeggen wat ik denk. Ik dacht dat getinte ramen er stoer uitzien net zoals je spoilers op je Toyota Celerio zet om het uiterlijk te ‘verstoeren’ zeg maar. ,,Ik heb mijn rijbewijs niet bij me en ook geen ID”, zeg ik in plaats daarvan dapper. Ik mag wegrijden.
Maandag in het AD stond een artikel over MFK en getinte glazen: ,,Getint glas in auto toestaan” en ,,MFK wil wijziging wet tinten autoruiten”. Volgens MFK zijn getinte glazen juist veilig omdat ze de privacy van de ‘rijder’ beschermen en omdat ze bij elkaar blijven als ze breken. En de criminaliteit stijgt gewoon ondanks het verbod op getinte ramen. En MFK gaat nog verder; getinte ruiten beschermen tegen het zonlicht en tegen huidkanker.
Ik was mijn ontmoeting met de Sint Maartense politie al weer bijna vergeten, maar nu ik zoveel onzin lees, moet ik weten hoe de vork in de steel zit.
Ik google op ‘getinte ruiten, verkeer en Curaçao’ en de eerste hit is het openbaar ministerie en daar staat, ik citeer: ,,Iedereen kent ze wel: auto’s die aan alle kanten zijn geblindeerd. Je ziet de bestuurder niet of nauwelijks. Het ziet er misschien stoer uit, maar vanuit de verkeersveiligheid is het niet slim. En niet toegestaan. Oogcontact met andere weggebruikers levert extra veiligheid op: ziet de chauffeur mij, wat wil hij nu? Zeker bij regenachtig of donker weer. Of juist bij zonnig weer. Wanneer een zonnebril wordt gedragen kunnen donkere ruiten tot gevaarlijke situaties leiden. Gelukkig zijn de meeste autobezitters zo verstandig geen coatings, folies of iets dergelijks op hun autoruiten te plakken.” Einde citaat.
Nu ik toch aan het googelen ben, laat ik dan ook maar even kijken bij koeien en gevaar. Ik kom op de site van NKBV2 en daar staat, ik citeer weer: ,,In Groot-Brittannië komen op die manier gemiddeld 2 mensen per jaar om het leven door aanvallen van koeien. Omdat er in de zomer van 2014 enkele serieuze (dodelijke!) incidenten waren tussen koeien en wandelaars heeft de Landwirtschaftskammer Tirol een folder gepubliceerd met daarin tips voor de omgang met weidedieren.” Einde citaat.
Ik ben blij met mijn ontmoeting met de Sint Maartens politie en dat ik nu alles van getinte ramen weet. Ik ben blij met mijn ontmoeting met de koeien en ik ben blij dat ik nog leef. Ik ben blij met politieke partijen die zulke grappige dingen zeggen dat ze je dwingen om aan waarheidsvinding te doen en ben blij met de wijze lessen van afgelopen 24 uur. Een gewaarschuwd mens telt voor twee.
Marion Schroen,
Curaçao
Conclusie: MFK kan dodelijk zijn