©2016 Renée van Aller en John de Vries

Onze voorkeuren worden van a tot z onderzocht. Via internet en big data, zoals onlineplatform am:web. Wat valt goed bij de lezer? Volgens het Financieele Dagblad (FD) van 13 februari 2016, zijn dat seks en patat/pastechi. Pensioen is een pijnlijk onderwerp. We zijn niet geïnteresseerd. Te ver weg.

Bij echtscheiding blijkt een partnerpensioen op risicobasis op te gaan in rook. Als de werknemer na zijn scheiding overlijdt, krijgt de ex niets. “Pensioen is van alle leeftijden, je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen.

Seks maakt ons gelukkig maar dan moet je wel de ware partner hebben gevonden, waarmee je die dwingende dromen uit kunt leven. Dat is niet de liefde als soap, zoals verbeeld in Händels Ariodante. De opera duurt 4 uur. Dat komt omdat de liefde zo ingewikkeld is. Zelfs met een moderne regie is het in plaats van een verblindend feest, geen hemelse hallucinatie maar een onwaarschijnlijke optie. De booswicht is een geestelijke en de aanstaande bruid gaat er op het laatste moment vandoor omdat ze zichzelf niet als huissloof ziet. Een versie van de liefde die meeslepend wordt bezongen. Voor de rest kan die versie worden weggelakt, zoals de commissie Stiekem met de rapporten van de AIVD deed, die desondanks leesbaar werden gelekt. Presentatie is alles in de liefde en de politiek. Als men de rechtsstaat bewaakt, moet men met een bezemsteel in de rug en met meel in de mond praten. Overigens heeft Piet Hein Donner het mooiste staaltje ministeriële communicatie op zijn naam staan met zijn rap De Don (Lex Press 26 januari 2016).

Power en pathos
Wij willen graag uw aandacht vragen voor de pathogene passie en hemelse hartstocht. We ontdekten de ideale man en vrouw. Omdat de buitenkant zo ontroerend is, vermoeden we ook een barok en imponerend innerlijk leven. Een ongedrogeerde sportheld en de godin Pallas Athena in een moderne variant. Zij is de godin van de hemel, de godin van de wijsheid en de kunst en is tevens de godin van de krijgskunst en vrede.

De tijdloze schoonheid van de schraper, beschrijft Leonard Rutgers in het FD van 17 januari 2016. “Kunst is vaak het enige spoor dat de mens nalaat op zijn doortocht op aarde. De reden hiervoor wordt duidelijk als we kijken naar het gezicht van de atleet en zijn haren die hier zijn afgebeeld. Hij wordt aangeduid als Apoxyomenos, of schraper, omdat atleten na het sporten met een mes het zand van hun ingeoliede lichaam schraapten. Zijn gezicht en haren zijn zo levensecht dat hij ieder moment tot leven lijkt te kunnen komen.” Vroeger haalden we onze passie uit de Bouquetreeks, de Lach, verborgen tijdschriften, Playboy en veertig tinten grijs. We moesten het toen hebben van alles aan de verbeelding overlatende woorden en van gewaagde tekeningen/foto’s. Waar moeten we nu off line of on line zijn voor passie als de eigen passie is gedoofd? Second love, wiphuis of byside?

Amoureuze afleiding
Onoverbrugbare overheidstekorten ontstaan nog steeds, terwijl te lang te grote risico’s zijn genomen. Zoals met de overheidsfinanciën. De vuilverwerking in Parkietenbos is schoolvoorbeeld. Het GEA in Aruba vonniste daarover opnieuw op 10 februari 2016 in ECLI:NL:OGEAA:2016:60. De regering en HCJ Engineering NV hebben steken laten vallen. Het Performance Certificate moet worden afgegeven aan Bouldin&Lawson door HJC binnen drie dagen. Gebeurt dat niet dan verbeurt HJC een dwangsom van Afl. 1.000,00 per dag of gedeelte van een dag, dat HJC daarmee in gebreke zal blijven, zulks tot een maximum van Afl. 100.000,00. De vordering in reconventie van het Land wordt afgewezen.

Als wij ons overgeven aan de bedwelmende liefde, kan de overheid stilletjes belastingen verhogen. Zoals de precariobelasting op water en elektriciteit. Het is een indirecte en voor de burger onzichtbare belasting, die door het Land ongelimiteerd kan worden verhoogd. De transparantie van de overheidsfinanciën wordt zo onvermijdelijk en aangenaam vertroebeld. De burger werkt dan ongezien mee aan het afdekken van een overheidstekort. Daarom moet de burger worden afgeleid door een onderwerp wat hem/haar langdurig bezighoudt, de liefde of de schone Curaçaose of Arubaanse raffinaderij, de smetteloze vuilverwerking, of het proces Schotte. Dat zijn uitmuntende afleidingsmanoeuvres. Grote politieke leiders en seksshops nemen nooit iets terug, zei Erik van Muiswinkel in Cojones op 13 februari 2016. Boter bij de vis. Zo werd Campo Alegre een economische steunpilaar van de Curaçaose overheid. De oude Romeinen hadden niet voor niets Brood en Spelen voor het volk.

Mike Eman stond vierkant achter zijn hongerstaking, ex-premier Gerrit Schotte staat pal achter zijn variabele vrouwen en zijn uitgedeelde bankbiljetten. Schotte staat onder meer terecht voor witwassen en valsheid in geschrifte, meldde het AD van 17 februari 2016. Het Openbaar Ministerie eiste op 17 februari 2016 op Curaçao drie jaar celstraf tegen hem. Maar hij is brandschoon en het proces is politiek gemotiveerd. Nederland is bang voor hem, verklaarde zijn advocaat. Ook deze politieke leider neemt niets terug van zijn beweringen. De maffia aan de macht helpen in de vorm van Fransesco Corallo? Hoe komt u erbij! Terwijl het gewicht van de aangedragen bewijslast verpletterend is. Het is opmerkelijk dat Corallo Nederlander werd. Intrekken van zijn nationaliteit lijkt ons een prima optie.

Deze adembenemende Adonissen zijn meesters in het presenteren van maakbare illusies in de vorm van fictieve fantasieën. Van der Steur kan dat ook bekwaam, evenals andere vooraanstaande vaderlandse politici. De tijdgeest zal sommige politieke partijen de das omdoen. In een strak gesneden pak flirten met het volksgevoel mislukt makkelijker. Voor opportunisme moet men immers het publiek meekrijgen. De overheid wantrouwt de eigen burgers diepgaand, maar vergoelijkt het opreden van verkeerde bestuurders. Als de eigen burgers de overheid als hufterige vijand gaan zien is het mis. De kloof tussen bestuurden en bestuurders wordt helaas steeds groter.

Renée van Aller en John de Vries schrijven hun artikelen vanuit een veelzijdige vakkundigheid voor de Knipselkrant Curaçao en de Amigoe. Vanuit hun kennis en ervaring, toetsen ze de theorie in de praktijk. Renée werkte als jurist lange tijd voor de Universiteit van Aruba en de Arubaanse overheid. John J.P. de Vries was jarenlang werkzaam als jurist bij de overheid en voormalig hoofd van de Arubaanse veiligheidsdienst. Zij presenteren een analytisch en onderbouwd oordeel op actualiteiten. Op alle artikelen rust het copyright bij zowel de Knipselkrant Curaçao en Amigoe als de Auteurs.

Publicatie door: Knipselkrant Curaçao © 2010-2016