Lezers waarschuwen voor Indiase groep
Essar zou in verband worden gebracht met witwaspraktijken door de eigenaren; het concern zou liever geen pottenkijkers (externe accountants) toelaten; de Britse raffinaderij Stanlow van Essar zou op de rand van de afgrond bungelen; Essar ging in zee met de in het westen als dubieus te boek staande Russische staatsoliemaatschappij Rosneft; en Essar zou een diepe onvoldoende krijgen op het gebied van omgang met en handhaving van milieuregels met als gevolg ‘een onacceptabel risico voor de volksgezondheid’.
Sinds de naam van ‘Essar Group’ klinkt als partij die interesse heeft om als operator de raffinaderij op Curaçao te runnen, stromen de mailtjes en appjes van lezers binnen met verwijzingen en links naar verhalen over deze Indiase ondernemersgroep. Vaak niet bepaald positief of complimenteus.
Het is alom bekend: iemand hoeft maar iets in te tikken op Google of een andere zoekmachine op internet en er is een hele reeks met berichtgeving over de betreffende persoon, onderneming, instelling en (ei)land. Sommigen positief (meestal als het eigen berichtgeving betreft) en vaker negatief (als het is opgetekend door kritische journalisten en wetenschappers).
Het is zeker lang niet altijd mogelijk of eenvoudig na te trekken of het dan om eerlijke – en op feiten gebaseerde – verslaggeving gaat, of ‘fake news’. In de meeste gevallen is de bron indicatief voor de mate waarin de verstrekte informatie als serieus mag worden beschouwd of als gefabriceerd.
Afgelopen week kwam Essar Group in beeld op Curaçao als mogelijke nieuwe exploitant van de voormalige Shell-raffinaderij (1918-1985), later door de Curaçaose overheid voor een symbolisch bedrag overgenomen met PdVSA als operator (1985-2019).
Dit gebeurde nadat bekend werd dat overheids-nv Refineria di Kòrsou (RdK) in opdracht van de zittende regering-Pisas (MFK/PNP) het contract met de lokale vennootschap Corc bv (Curaçao Oil Refinery Complex) had opengebroken, waardoor laatstgenoemde niet langer exclusiviteit geniet als strategisch partner om de raffinaderij en de petroleumsector als geheel nieuw leven in te blazen. Een getergde Corc zegde daarop de relatie op en doet (voorlopig) geheel niet meer mee.
De belangstelling van Essar werd intussen bevestigd. Weliswaar ‘off the record’, maar wel door meerdere bronnen dicht bij het vuur. Zowel aan de kant van de autoriteiten als zegslieden die aangeven de Indiase groep lokaal te vertegenwoordigen.
Maar wie of wat is Essar? Een zoektocht op het wereldwijde web levert een aardig beeld op. Deze krant werd daarbij geholpen door lezers, die zich het lot van de lokale olie-industrie en het eiland aantrekken.
Het Antilliaans Dagblad zet een aantal op een rijtje:
Het Antilliaans Dagblad zet een aantal op een rijtje:
- Stanlow oil refinery ‘on brink of collapse’ as crisis talks continue:
- Deloitte Under Investigation Over Audit Of Essar Oil UK:
https://swiftheadline.com/deloitte-under-investigation-over-audit-of-essar-oil-uk/;
- Ruia brothers (Essar Group) accused of money laundering internationally:
- Essar’s UK oil business hired auditor with just three accountants:
https://www.ft.com/content/b6149b5a-d792-4619-acfb-5f5a7787cf96
- Stanlow oil refinery posing ‘unacceptable risk to human health’, report shows:
- Massive oil refinery among worst-performing industrial sites; One of the largest industrial installations in the UK had the worst possible permit compliance rating in 2019, according to data released by the Environment Agency (EA):
Het is (slechts) een greep uit veel meer berichten en artikelen, die op het internet over Essar Group te vinden zijn. Over élke organisatie zijn (kritisch-negatieve) berichten terug te vinden. Dat zou bijvoorbeeld zeker ook het geval zijn voor Shell, die als Nederlands-Britse multinational in verband wordt gebracht met tal van misstanden en schandalen.
Dat geldt eveneens voor alle andere voorkeurskandidaten waar het Land Curaçao tot nu toe mee van doen heeft gehad als ‘preferred bidder’ om de nieuwe operator te worden: Guangdong Zhenrong Energy (GZE) uit China, dat bepaald niet goed uit de due diligence kwam; wellicht ook Motiva/Aramco (Verenigde Staten/Saoedi-Arabië); Klesch Group (Brits/Zwitsers met Amerikaanse eigenaar); om over de voormalige exploitant van de Isla-raffinaderij, staatsoliemaatschappij PdVSA uit buurland Venezuela, maar niet te spreken.
Toch geven de bovenstaande berichten uit doorgaans respectabele en betrouwbare officiële en open bronnen weliswaar een beperkt – en dus niet compleet – beeld, maar tegelijkertijd wel een goede indruk van wat Curaçao mag verwachten als het met de Essar Group uit India in zee zou gaan.
Al in een eerder stadium zou een NDA (non-disclosure agreement) tussen overheids-nv RdK en Essar zijn getekend, vermoedelijk in verband met een eerder biedingsproces. Daardoor zouden er geen publieke mededelingen (kunnen) worden gedaan over deze groep.
Toch zou het – gezien bovenstaande berichten over de reputatie van Essar, maar vooral ook gezien de diverse avonturen die Curaçao reeds achter de rug heeft met zogenaamde potentiële strategische partners (waaronder ook het lokale Corc, dat als facilitator/broker zelf afhankelijk was van buitenlandse partijen) – goed zijn om zoveel mogelijk open kaart te spelen.
Dat is – bij dezen – een oproep aan de vooralsnog voor Curaçao onbekende Essar en de lokale vertegenwoordigers (en de namen van lokale – als dan niet voormalige – politici die met deze groep in verband worden gebracht), maar vooral aan Refineria di Kòrsou (RdK) dat primair de belangen van land en bevolking moet dienen, getuige de doelstelling om ‘al hetgeen te doen dat dienstig kan zijn om het gestelde doel te bereiken, alles in de ruimste zin des woords en met inachtneming van het algemeen belang en een deugdelijke sociaaleconomische ontwikkeling van Curaçao.”
Bron: Antilliaans Dagblad
“We hebben net een conferentie achter de rug waar is besloten dat regeringen niet meer gaan investeren in fossiele brandstoffen. Curacao doet net alsof haar neus bloedt en denkt: flikker maar op, wij doen dat gewoon wel !”
eens en het trieste is dat al deze informatie gewoon publiekelijk toegankelijk is. in het pre internet tijdperk zou je nog kunnen zeggen dat je op Curacao geen toegang hebt tot kennis maar dat argument gaat nu niet meer op. Dit is weer een voorbeeld van beslissingen uitstellen en zwak leiderschap dat niet durft om een vervelende boodschap naar de achterban uit te leggen
Aan ons de beurt.
Dat betekent ook dat het “winst” op moet leveren tijdens de regeerperiode.
Alles is dus kort termijn. Een lang termijn visie kan niet want dat betekent dat er eerst geïnvesteerd moet worden. Alleen bij grote megalomane projecten als CMC kan dat uit omdat er in tussen stappen (veel) geld tussen uit gehaald kan worden. Ook vervangt het niets van een bestaande structuur waarin “andere” belang hebben.
De rafinaderij is cash cow geweest en is het nog steeds.
Iets ter vervanging van de rafinaderij is tegen de belangen van de “gevestigde orde” en kan dus geen doorgang hebben.
Iets ter vervanging komt niet ten bate van nu maar is iets voor de toekomst. En dan is het niet meer onze beurt.
Iets beslissen waar een ander profijt van zou hebben komt niet in NOS cultura voor.
Tog?
We weten allemaal dat de grote groep corrupte politici altijd werd gevoed door de Isla.
Nu hebben ze een groot probleem want de loopjongens (vakbonden) willen ook gewoon hun geld krijgen.
Cash cow policy is het beleid wat hiet gebezigd wordt! Laatste druppeltjes er uit persen, geen investeringen, geen remodeling,zeker geen milieu beleid, of getrouw zijn aan de milieuregels, zeker geen rekeningen houden met welzijn burgers. Hier telt maar een ding: eruit trekken wat er nog inzit. Het beleid dat zirrende regeringen al decennia toepassen op overheidsinstellingen.
Dus wat dat betreft niets nieuws onder de zon.
Zakken van regering eerst vullen, dan die van f&f , ermee gepaard gaande kosten zijn voor het massaplebs.
Zie ook rampa, ctex, giro, inselair
We hebben net een conferentie achter de rug waar is besloten dat regeringen niet meer gaan investeren in fossiele brandstoffen. Curacao doet net alsof haar neus bloedt en denkt: flikker maar op, wij doen dat gewoon wel !
En dan denkt men ook nog dat de overgebleven investeerders eerzame bedoelingen hebben ?
Alles wat er nu nog over is aan kandidaten voor de ISLA hebben maar 1 ding voor ogen: ‘snel winst maken en niet op het milieu of de bevolking letten’. Het gaat goed zolang als het goed gaat en kennelijk is dat voor onze politici ook een prima idee. Dat we over 10 jaar met nog meer ellende komen te zitten is niet van belang.
Iedere politicus met een beetje visie was al richting Shell gegaan met de vraag of ze deze raffinaderij niet om kunnen bouwen tot een productie eenheid voor duurzame energie, net zoals Shell ook in Duitsland heeft gedaan met een andere raffinaderij…….welke toevallig even groot is als wat wij hier hebben.
Is maar een idee, maar een idee dat toch wel een heel stuk beter is als in zee gaan met bedrijven die alleen maar uit zijn op ‘a quick buck’. Essar is er zo eentje, ver van wegblijven dus.
Een kat in het nauw maakt rare sprongen .
Dat is onze regeringen van afgelopen jaren .
Maar de nieuwe regering had plan B of C of D of E