Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.

Vandaag laten we Jean Louis Margaretha aan het woord.

Op 11 april jl. beleefde wij als familie de ergste tijd uit ons leven. Onze lieve moeder Viola Rojer lag op de ic van het CMC en het zag er niet goed uit voor mama.

Wij zijn afgereisd om naar mama te kunnen en eenmaal aangekomen kwamen we in een nachtmerrie terecht. Mama is kort na onze aankomst overleden in het bijzijn van haar kinderen en onze vader.

Het heeft 11 dagen geduurd voordat we konden vertrekken naar ‘huis’ met mama. We hebben iedereen de kans gegeven om op zijn of haar manier afscheid te nemen van onze lieve Viola. Daar werd massaal gehoor aan gegeven. In deze dagen kwamen wij erachter wat mama voor veel mensen betekend heeft. Onze moeder was een soort van beroemdheid op Curaçao en dat maakte ons als kinderen trots. Ontelbare verhalen gehoord. Te veel om op te noemen.

Onze moeder was voor iedereen een topper. Daar het voor ons onmogelijk was om iedereen persoonlijk te bedanken voor de aandacht die we kregen, wilde ik dat op deze manier doen. Wij, de kinderen van Viola, moeten verder met ons leven. Wij missen mama heel erg maar we houden de gedachtes aan haar in leven. Lieve inwoners van Curaçao.

Bedankt voor jullie medeleven en we wilden jullie laten weten dat mama een prachtige rustplaats heeft gekregen dicht bij huis en dicht bij haar kinderen en kleinkinderen.

Danki pa tur kos.

Jean Louis Margaretha, trotse zoon van